Abp Jędraszewski przy grobie św. Jana Pawła II: módlmy się o dar Ducha Świętego

Do modlitwy o dary Ducha Świętego dla uczestników odbywającego się w Rzymie Synodu o synodalności a także dla wszystkich Polaków zachęcił podczas porannej Eucharystii przy grobie św. Jana Pawła II w bazylice watykańskiej abp Marek Jędraszewski. Poranną Mszę św. koncelebrowali wraz z nim kardynałowie Konrad Krajewski i Grzegorz Ryś, przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski, abp Stanisław Gądecki, abp Zbigniew Stankiewicz z Rygi, bp Dariusz Kałuża MSF z diecezji Bougainville w Papui Nowej Gwinei, bp Aleksander Jazłowiecki, biskup pomocnicy kijowsko-żytomierski oraz około 50 kapłanów.

„Dla was, czczących moje imię, wzejdzie słońce sprawiedliwości i uzdrowienie w jego skrzydłach” – mówił prorok Malachiasz (3,20). To zapowiedź przyjścia Mesjasza Pańskiego. I dlatego też Zachariasz w chwili, kiedy przyszedł na świat jego synek, Jan Chrzciciel mówił, że właśnie on, Jan będzie poprzedzał tego, który przyjdzie jako „Wschodzące Słońce, by zajaśniać tym, co w mroku i cieniu śmierci mieszkają, aby nasze kroki skierować na drogę pokoju”.

Drodzy siostry i bracia, w jakiejś mierze te słowa proroka Malachiasza możemy odnieść do tego dnia szczególnego, którego czterdziestą piątą rocznicę będziemy obchodzili już niedługo, w poniedziałek 16 października. Bo wtedy został wybrany nowym Następcą Świętego Piotra kardynał Karol Wojtyła, ten o którym w swojej przepowiedni Malachiasz mówił, że będzie „ex labore solis” – z pracy słońca, pracy ciężkiej, bo na to wskazuje słowo „labor”. Taki był jego pontyfikat, pontyfikat ogromnego wysiłku pracy, by otwierać wszędzie, gdzie był drzwi dla Chrystusa, dla Jego zbawczej potęgi. Był jak słońce, które docierało ze swoim światłem na wszystkie kontynenty świata. Pochodził ze Wschodu, z Polski, co wtedy, w dniu wyboru było dla wielu ogromnym zaskoczeniem. I w pierwszych słowach, które skierował do świata z logii bazyliki Świętego Piotra, tuż przed udzieleniem wszystkim błogosławieństwa mówił o tym, co przeżywał. „Bałem się przyjąć ten wybór, jednak przyjąłem go w duchu posłuszeństwa dla Pana naszego Jezusa Chrystusa i w duchu całkowitego zaufania jego Matce Najświętszej, Maryi Pannie. „Nella fiducia totale verso la Sua Madre, Madonna Santissima”. Całkowite zaufanie Matce Najświętszej – fiducia totale – to echo jego biskupiego, a potem papieskiego zawołania „Totus Tuus” – „Cały Twój”. Z jednej strony ogromne zaufanie pokładane w Matce Najświętszej. a z drugiej strony opieka, jaką cieszył się z Jej strony. Opieka, która przyjęła kształt cudownej interwencji 13 maja 1981 roku na tym samym placu Świętego Piotra. Nie miał prawa przeżyć zamachu, którego stał się wtedy ofiarą. Przeżył, bo głęboko wierzył. Dokonało się to dzięki nadzwyczajnej interwencji Matki Najświętszej w jej fatimskim znaku.

Słyszeliśmy przed chwilą słowa Pana Jezusa: „o ileż bardziej Ojciec z nieba udzieli Ducha Świętego tym, którzy Go proszą” (Łk 11,13). Prosił o zstąpienie Ducha Świętego nieustannie. Ale my Polacy pamiętamy jego wołanie dramatyczne z 2 czerwca 1979 roku na ówczesnym Placu Zwycięstwa w Warszawie: „Wołam, ja, syn polskiej ziemi, a zarazem ja: Jan Paweł II papież, wołam z całej głębi tego tysiąclecia, wołam w przeddzień święta Zesłania, wołam wraz z wami wszystkimi: Niech zstąpi Duch Twój! Niech zstąpi Duch Twój! I odnowi oblicze ziemi. Tej Ziemi!”. I doszło do odnowy, doszło do tej wielkiej przemiany, która dotknęła nie tylko nasz ojczysty kraj, ale całą tę część o Europy środkowo-wschodniej, która znajdowała się po drugiej stronie „żelaznej kurtyny”.

Dzisiaj, kiedy gromadzimy się przy grobie świętego Jana Pawła II, Wielkiego, za przyczyną Najświętszej Maryi Panny, Matki Kościoła, która modliła się w Wieczerniku razem z apostołami wołamy o zstąpienie Ducha Świętego, Ducha, miłości i prawdy na wszystkich uczestników Synodu Biskupów o synodalności. Tu przy grobie świętego Jana Pawła II, za przyczyną Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski błagamy o zstąpienie Ducha Świętego, Ducha, miłości i prawdy na naszych rodaków, aby podjęli naukę Jana Pawła II odnośnie do naszej ojczyzny, zwłaszcza w duchu jego pielgrzymki 1991 roku, kiedy mówił, jak kierując się Dekalogiem na nowo uczynić Polskę krajem ludzi prawdziwie wolnych. Niech zstąpi na nas Duch Święty!