Abp Jędraszewski: „Wartość czystości, ubóstwa i posłuszeństwa polega na codziennym zmaganiu”

Liturgię w łódzkiej katedrze poprzedziły nieszpory. Witając wszystkich ks. Aleksander Janeczek podkreślał różnorodność powołań. „Od opieki nad ubogimi, poprzez charyzmat szpitalnictwa, wychowania dzieci, prowadzenia młodzieży, posługi przez media i charyzmat obrony świętości życia. Osoby życia konsekrowanego żyją swoimi charyzmatami we wspólnotach zakonnych, w zgromadzeniach i stowarzyszeniach oraz w wybranych przez siebie indywidualnych formach konsekracji – stanu wdów i dziewic. Wszystkich zaś otacza i wspiera modlitwa zakonów klauzurowych i kontemplacyjnych” – mówił duchowny. Przypomniał też grono świętych, błogosławionych i cieszących się sławą świętości osób życia konsekrowanego, związanych z Kościołem w Łodzi.

„Ofiarowanie Jezusa w świątyni jerozolimskiej, którego opis znajdujemy w Ewangelii, pokazuje, jak światło Ducha Świętego przebłyskuje w życiu ludzi Starego Przymierza. Jego świadkami są między innymi Symeon czy prorokini Anna” – mówił w homilii abp Marek Jędraszewski. To światło ogarnie cały świat, wszystkie narody. „Światło, które jednoznacznie odetnie ciemności od tego światła, którym jest Chrystus. Światło, które będzie ostre jak miecz” – dodał pasterz Kościoła w Łodzi. „Przyjąć światłość, opowiedzieć się jednoznacznie właśnie za Nim, znaczy to także jednoznacznie opowiedzieć się za Bogiem i być Mu posłusznym aż do końca. A to boli” – zauważał hierarcha. Ten ból stał się udziałem także samego Chrystusa, Który umierał na krzyżu. „Nie ma innej drogi zbawienia, jak w Jezusie Chrystusie, który stał się człowiekiem podobnym do nas we wszystkim do nas prócz grzechu, by całe swoje człowieczeństwo oddać w ofierze Najwyższemu” – tłumaczył abp Jędraszewski.

Podkreślał, że osoby konsekrowane są „świetlane”. „W świetle tego blasku, który płynie z lampy, jaką jest Baranek z niebiańskiego Jeruzalem, chcemy patrzeć na te świetlane postaci, które stanowią żywą treść i historię Kościoła łódzkiego. W świetle Chrystusa, który przyszedł odrzucić ciemności z tego świata, patrzycie, drogie osoby życia konsekrowanego, na siebie. I na te skarby, których zażądał od Was sam Chrystus” – mówił metropolita łódzki, wspominając o czystości, ubóstwie i posłuszeństwie. Zauważał, że te dary wyłaniały się w „niełatwym zmaganiu się” z tym, co można nazwać „posłuszeństwem regułom tego świata”.
We współczesnym świecie „liczy się przede wszystkim – tak często niestety – »mieć«, a nie »być«”. „Gdzie kreowanie siebie i swojej woli staje się prawem najwyższym, a posłuszeństwo uznawane jest jako przejaw słabości lichości ducha. Gdzie łamanie czystości staje się przejawem dojrzałego życia” – mówił abp Jędraszewski. Dojrzewanie do tych darów „musiało kosztować”. „To musiało dzielić i wprowadzać podziały, także wśród najbliższych, by wybrać ostatecznie Chrystusa, a nie to, czym chce żyć świat i do czego ten świat jest przyzwyczajony. Ale właśnie ta droga oddania się Chrystusowi, w taki sposób, sprawia, że nawet jeśli świat współczesny chce żyć za wszelką cenę w mrokach śmierci, to ciągle na nowo rozbłyska światło Chrystusowe, światło, które rozpala w ludzkich sercach Duch Święty. I mimo wszelkich mocy tego świata, tego światła nie da się zagasić, bo »bramy piekielne nie e przemogą«” – podkreślał metropolita łódzki. Z tego właśnie wypływa tak wielka wartość życia konsekrowanego dla świata, „wartość życia poświęconego Chrystusowi aż do końca, aż po miecz boleści”.
Życie konsekrowane to ciągły trud. „Te skarby, jakimi są dar czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, muszą być każdego dnia potwierdzane osobistym zmaganiem ale na tym właśnie polega ich piękno i wartość” – podkreślał abp Jędraszewski.

Na terenie archidiecezji łódzkiej funkcjonuje 17 zakonów i zgromadzeń zakonnych męskich oraz 27 zgromadzeń zakonnych żeńskich. Działają też 4 świeckie instytuty życia konsekrowanego – Fraternia Jezus Caritas, Instytut Miłosierdzia Bożego, Instytut Przenajświętszej Trójcy i Ochotniczki Księdza Bosko. Na terenie diecezji żyją też konsekrowane dziewice i wdowy.