Abp Kupny: w życiu kapłańskim nie chodzi o samorealizację, ani o sukces

Wszyscy są wezwani do tego, by kochać Boga, ale kapłan ma Go kochać mocniej. Wszyscy mają być darem dla Boga i bliźnich, ale kapłan ma być nim w stopniu wyższym. Z tego „więcej” będziemy musieli zdać sprawę Panu Bogu – mówił abp Józef Kupny w czasie Mszy Krzyżma, którą sprawował w katedrze wrocławskiej wraz z ponad 250 kapłanami diecezjalnymi i zakonnymi z całej archidiecezji. Podczas liturgii duchowni odnowili przyrzeczenia kapłańskie.

W homilii hierarcha przypomniał, że kapłaństwo oznacza włączenie w misję Jezusa Chrystusa, stąd – jak podkreślił – podstawą misji osób duchownych jest głęboka więź z Chrystusem. – Kapłan musi być człowiekiem, który zna Jezusa, spotkał Go i nauczył się Go kochać – mówił abp Kupny i dodał: – Bez tego nie znajdzie wystarczającej siły, by pełnić kapłańską posługę.

Metropolita wrocławski tłumaczył przy tym, że kapłan powinien wszystkiego uczyć się od Chrystusa, także tego, że w życiu kapłańskim nie chodzi o samorealizację, ani o sukces. – Ksiądz powinien nauczyć się, że nie może stawiać na wygodne życie. Nie może budować wokół siebie wspólnoty czcicieli czy zwolenników. Ani Chrystus, ani wierni nie potrzebują kapłanów spierających się o swoje prawa, którzy pasą jedynie samych siebie – zaznaczył abp Kupny.

Przypomniał także, że zadaniem kapłana jest głosić Chrystusa. – Ten, kto głosi samego siebie, przecenia się i przypisuje sobie pewną ważność, której nie posiada – mówił hierarcha, dopowiadając, że wierni w Kościele nie chcą spotykać się z teoriami czy poglądami wymyślonymi przez duchownego, ale z tym, co zostało przekazane w postaci wiary trwającej przez wieki. – Wierni potrzebują takich kapłanów, których bezinteresowne i czyste życie sprawia, że Bóg jest godny wiary – przypomniał abp Kupny.

W dalszej części homilii metropolita wrocławski postawił duchownym pytanie: „Ile dobra pozostanie, kiedy stanę przed Bogiem?”. I odpowiedział: – Z naszych zabiegów: zaszczyty, tytuły – nic nie zostanie. Nic nie zostanie z pieniędzy, które gromadzimy. Śladu nie pozostanie po godzinach spędzonych na plotkach, bezzasadnej krytyce, niesprawiedliwych sądach, oszczerstwach. I na nic urządzanie sobie wygodnego życia kosztem pracy duszpasterskiej. Z wielu naszych zachowań, postaw, wypowiedzianych słów może się okazać, że decydujące będzie to, co w naszych oczach nie zasługiwało na uwagę: dobre słowo, uśmiech, czas poświęcony na modlitwę, ofiara pieniężna złożona w dobrym celu, uczynki miłosierdzia, godziny poświęcone parafianom, dni urlopu poświęcone na pielgrzymkę. Pamiętajmy o tym, co jest prawdziwym skarbem, otwierającym bramy nieba a co balastem, które w obliczu Boga przeradza się w „wielkie nic”.

Na zakończenie abp Kupny podziękował kapłanom za ich posługę, miłość do Kościoła i świadectwo wiary. Wezwał także wiernych do modlitwy w intencji księży, którzy im służą w parafiach.