Abp Michalik doktorem honoris causa

Dyplom doktora honoris causa Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie odebrał 21 lutego abp Józef Michalik. Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski został uhonorowany przez uczelnię za "wybitne osiągnięcia, służbę prawdzie, bogactwo posługi pasterskiej, wkład w pojednanie między narodami".

Rektor UKSW ks. prof. Stanisław Dziekoński powiedział, że w życiu uczelni ta uroczystość to wydarzenie wielkiej rangi, a wybór kandydata podkreśla wartości, które uczelnia chce pielęgnować i rozwijać.

Dziekan Wydziału Teologicznego ks. prof. Piotr Tomasik odczytał uchwałę Senatu UKSW z dnia 25 października 2012. "Ksiądz Arcybiskup jest wzorem oddania Kościołowi, ofiarnego zaangażowania w posługę biskupią, sprawowaną z mocy Boga, oraz postawy dialogu z innymi narodami i Kościołami – czytamy w uchwale. Jako przewodniczący KEP i wiceprzewodniczący Rady Konferencji Episkopatów Europy oraz jako biskup "wykazuje postawę niezłomną w obronie wiary i praw ludzi wierzących, a zarazem otwartą na świat, który potrzebuje zbawienia".

– Jest zawsze bliski troskom wiernych, potwierdzając w praktyce, że człowiek jest drogą Kościoła – zaznaczył dziekan Wydziału Teologicznego.

Promotor i recenzent honorowego doktoratu, ks. prof. Roman Bartnicki w laudacji przedstawił sylwetkę abp. Michalika. Podkreślił, że był niezwykle otwarty na świeckich oraz niezwykle gorliwym ewangelizatorem, wielokrotnie zabierał głos w sprawach społecznych, narodowych, politycznych.

"Księdza Arcybiskupa cechuje duża wrażliwość ekumeniczna. Jako wiceprzewodniczący a następnie przewodniczący KEP przygotował i podpisał w 2005 Wspólne oświadczenie biskupów polskich i niemieckich wydane z okazji 40. rocznicy Listu biskupów polskich do biskupów niemieckich. W tym samym roku, 19 czerwca, na zakończenie III. Kongresu Eucharystycznego wraz z kard. Lubomyrem Huzarem, zwierzchnikiem Ukraińskiej Cerkwi Greckokatolickiej, poprowadzili wspólną modlitwę o pojednanie polsko-ukraińskie – wyliczał promotor.

Przywołał też podpisane w zeszłym roku Wspólne przesłanie do narodów Polski i Rosji, które jest "mocnym znakiem danym przez wierzących, celem wspierania relacji między narodami rosyjskim i polskim".

Po wysłuchaniu laudacji abp Michalik odebrał dyplom honoris causa a następnie wygłosił wykład pt. „Wyzwania Kościoła wobec znaków czasu współczesnej Europy”. Dziękując za przyznany mu tytuł przypomniał, że na ATK, poprzedniczce Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, po zakończeniu Soboru rozpoczynał swoją „skromną przygodę z nauką”. – ATK była wtedy zewnętrznie skromną uczelnią, ale miała wybitnych naukowców, którzy weszli na stałe do historii uprawianych dziedzin – wspominał m.in. teologów: ks. Ignacego Różyckiego i ks. Stanisława Olejnika. – Cieszymy się wszyscy dynamiką rozwoju i działalnością Uniwersytetu, który pomaga Kościołowi i sprawom związanym z wiarą odnajdywać się we współczesnej rzeczywistości – dodał.

Abp Michalik w swoim wykładzie odniósł się do współczesnych relacji Kościoła do świata. – Jesteśmy świadkami nie tylko przemian obowiązującego modelu kultury, ale wprost odejścia od dotychczasowego modelu cywilizacji chrześcijańskiej – co jednak nie oznacza braku zainteresowania wiarą i oczekiwania na zaspokojenie potrzeb religijnych współczesnego człowieka – zauważył. Jednocześnie dodał, że na miejsce Boga, ukazywanego w Objawieniu chrześcijańskim „jawią się religijne drogi na skróty, promujące pseudoreligie”. Świat, który stracił prawdziwą wiarę gotów jest wierzyć we wszystko: w horoskopy, wróżby i obietnice zaklinające przyszłość, wierzy reklamom, wierzy w UFO, wierzy obietnicom przedwyborczym i programom politycznym – mówił abp Michalik.

Zdaniem przewodniczącego Episkopatu Polski: „pierwszym i podstawowym wyzwaniem współczesnego świata jest wołanie o obecność Boga w naszym życiu”. – Wszystko inne jest ważne, ale drugorzędne – stwierdził.

Kościół katolicki w Polsce i w Europie stara się nie być ani naiwny, ani złośliwy dokonując oceny współczesnych kryzysów. Do nas należy rozeznawania znaków czasu, aby następnie podjąć działania – mówił.

Abp Michalik uznał, za szczególnie niebezpieczne „odłączanie oceny moralnej od wydarzeń społecznych, politycznych, od uchwalanych ustaw i stylu rządzenia państwem”. Jego zdaniem, „ludzie wiary i sumienia nie mogą wymawiać się od zaangażowania w rozeznawanie współczesnej rzeczywistości i podejmowanie wysiłków, aby wśród wyścigu poszukiwań nauk medycznych, społecznych, ekonomicznych nie zagubiono człowieka. Aby w wyścigu o zyski nie zagubiono sumienia ludzkiego”. – Nasz udział w życiu publicznym, w debatach społecznych, kulturowych, charytatywnych czy politycznych płynie z głębi naszej chrześcijańskiej wiary w Boga – wyjaśniał.

Przewodniczący KEP podkreślił też, że „prawdziwa obecność Kościoła w społeczeństwie nie wyraża się poprzez spektakularne wystąpienia ani przez jakieś szczególne strategie, ale przez zwyczajną, codzienną posługę parafii, wspólnot, poprzez otwarcie wobec szukających, formację, dialog i świadectwo życia”.

Zaznaczył też, że Kościół w Polsce nie chce przejmować władzy świeckiej ani wchodzić w jej kompetencje, ale nie może zrezygnować z mówienia o tym, co uważa w dzisiejszej rzeczywistości za niegodne i nie do zniesienia dla godności człowieka. – Wobec faktu odrzucenia historycznej prawdy o chrześcijańskich korzeniach Europy, wobec różnego rodzaju oskarżeń Kościoła i religii o obskurantyzm, wobec prób prawnej eliminacji krzyża z przestrzeni publicznej nie można nie protestować – podkreślił.

Zdaniem abp. Michalika „godzina Kościoła trwa zawsze i nigdy nie może on wycofywać się z życia, koncentrować na sobie ani zrażać przeciwnościami, ale ma być wierny Bogu w służbie człowiekowi i to niezależnie od kosztów, które trzeba będzie ponosić”. Stwierdził też, że „wielkim problemem naszych czasów nie są siły negatywne, lecz uśpienie dobrych”.

W uroczystości przyznania doktoratu honoric causa abp. Michalikowi wzięli udział m.in. nuncjusz apostolski w Polsce abp Celestino Migliore, wielki kanclerz uczelni kard. Kazimierz Nycz, Prymas Polski abp Józef Kowalczyk, członkowie prezydium KEP oraz Kościelnej Komisji Konkordatowej. Licznie zgromadziła się społeczność akademicka, duchowieństwo oraz przedstawiciele uczelni wyższych.