Abp Michalik: Ostatnia Wieczerza przewyższa wszystkie wieczerze

Ostatnia Wieczerza jest wyjątkowa. Ona przewyższa wszystkie wieczerze. To święta ofiarnicza Pascha, w czasie której Pan Jezus ustanawia nową ofiarę przebłagalną – mówił abp Józef Michalik w czasie Mszy Wieczerzy Pańskiej w bazylice archikatedralnej w Przemyślu. Emerytowany metropolita przemyski stwierdził, że gdyby nie Eucharystia, zło już dawno dokonałoby zniszczenia świata.

Mszy św. przewodniczył biskup pomocniczy Stanisław Jamrozek, a koncelebrowali ją także: abp senior Józef Michalik, abp Adam Szal i bp Krzysztof Chudzio.

Na początku homilii abp Michalik zauważył, że w wielu krajach Wielki Tydzień i poszczególne jego dni nie są określane przymiotnikiem „wielki”, tylko „święty”. – Świętość to zawsze szczyt wielkości. Świętość wiele kosztuje, jest cenna, bo składa się na nią nie tylko solidny wysiłek człowieka, ale rzeczywista pomoc Boga, który jest źródłem świętości – powiedział.

Kaznodzieja podkreślił, że Ostatnia Wieczerza jest wyjątkowym wydarzeniem. – Ona przewyższa wszystkie wieczerze. To święta ofiarnicza Pascha, w czasie której Pan Jezus ustanawia nową ofiarę przebłagalną, zbawczą ofiarę Nowego Testamentu, Nowego Przymierza, które dopełnia się w Wielki Piątek na krzyżu – mówił.

– Potrzeba uniżenia, aby przyjąć tajemnicę wiary, jaką jest obecność Chrystusa w Eucharystii. Obecność ta to realna rzeczywistość – dodał.

Za św. Janem Pawłem II zaznaczył, że ani kapłan, ani żaden chrześcijanin nigdy nie osiągnie pełni swojej godności, jeżeli Eucharystia nie stanie się korzeniem i centrum jego życia. Z kolei przywołując św. biskupa przemyskiego Józefa Pelczara, abp Michalik wskazywał, że „w Najświętszym Sakramencie Pan Jezus dopełnia swego ziemskiego życia”, a Jego miłość „jest cicha, milcząca, bezinteresowna, ale gotowa pomagać ludziom i zawsze skuteczna”. Stwierdził, że gdyby nie Eucharystia, zło już dawno dokonałoby zniszczenia świata.

– Widzimy ile w nas i wokół nas oraz ile w dzisiejszym świecie grzechów, kłamstw, przemocy, nieczystości, nienawiści. Światowe zło dawno by już dokonało samozniszczenia, gdyby nie zbawcza ofiara Chrystusa, którą On każdego dnia nieustannie kontynuuje, nieustannie uobecnia przed Ojcem – mówił.

Były przewodniczący Episkopatu Polski zwrócił uwagę, że „w ofierze Chrystusa jest zarezerwowane miejsce dla nas, na naszą modlitwę, na nasze uczucia, na nasz żal i nasz dowód miłości, na naszą ofiarę”.

Abp Michalik podkreślił, że Boga nie poznaje się tak jak poznaje się wiedzę, czytając książkę, ponieważ Bóg jest osobą. – Poznajemy Go przebywając, rozmawiając z Nim, adorując i słuchając Go, aby potem wypełniać Jego wolę – zaznaczył.

Hierarcha wyraził przekonanie, że „odrodzi się wiara, ożywi się Kościół i wyda zdumiewający owoc świętych ludzi – i już dziś wydaje – wszędzie tam, gdzie pogłębiana jest wiara, gdzie trwa wysiłek oczyszczania sumień przez spowiedź, gdzie czystym sercem przyjmuje się komunię świętą, gdzie księża, zakony i wierni ludzie mają czas na codzienną adorację Najświętszego Sakramentu”.

Jak przyznał, z radością przyjął wprowadzoną przez swojego następcę abp. Adama Szala praktykę, że każdego dnia inna parafia prowadzi całodzienną adorację Najświętszego Sakramentu. – Diecezja adorująca nieustannie Pana Jezusa w Najświętszej Eucharystii to diecezja nadziei – powiedział.

Kończąc homilię, abp Michalik zachęcał do „wytrwania pod krzyżem”. – To znak zbawienia. To droga do ostatecznego zwycięstwa – powiedział. – To nie obietnice ludzkie uratują świat. Świat uratuje Chrystus. Uratuje nas przed największym nieszczęściem, jakim jest wieczne odrzucenie, uchroni nas od chorób i nieszczęść doczesnych. Wszystko staje się możliwe dzięki Chrystusowi, który nas umacnia i który nas do końca umiłował – dodał.

Po homilii odbył się obrzęd Mandatum, czyli symbolicznego obmycia nóg na pamiątkę tego gestu Pana Jezusa. Przewodniczył mu bp Stanisław Jamrozek. Po modlitwie po komunii w uroczystej procesji przeniesiono Najświętszy Sakrament do Ciemnicy.