Abp Nowak: opowiadamy się za życiem i odrzucamy kulturę śmierci

O świętości ludzkiego życia i konieczności jego obrony mówił abp Stanisław Nowak metropolita częstochowski, który przewodniczył Mszy św. 31 marca w archikatedrze św. Rodziny w Częstochowie, w uroczystość Zwiastowania Pańskiego. „Opowiadamy się za życiem i odrzucamy kulturę śmierci” – podkreślał hierarcha.

We Mszy św. udział wzięli obrońcy życia, członkowie ruchów i stowarzyszeń prorodzinnych, członkowie Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego, Akcji Katolickiej, studenci i pracownicy Studium Życia Rodzinnego i Poradnictwa Rodzinnego z terenu archidiecezji częstochowskiej oraz klerycy Wyższego Seminarium Duchownego.

„Świat dzisiejszy jawi się nam w zakamuflowanej formie czegoś, co jest zamiast wiary, zamiast Boga Wcielonego. Ludziom ofiaruje się pseudo-wartości. Ten świat reprezentuje Antychrysta. Świat dzisiejszy objawia się nam tzw. „dobrym humanitaryzmem” – mówił abp Nowak.

„Człowieka tak często chce się zniszczyć przez aborcję, eutanazję. W dzisiejszej wizji świata życie ludzkie nie jest właściwie widziane” – ubolewał hierarcha.

„Opowiadamy się za życiem i odrzucamy kulturę śmierci. Aborcję odrzucamy kategorycznie. Potępiamy eutanazję. Opowiadamy się za walką w obronie życia. Wbrew temu światu my klękamy dzisiaj przed tajemnicą Słowa Wcielonego- wołał abp St. Nowak.

W czasie Mszy św. nastąpiło złożenie przyrzeczeń Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego.

Ogólnopolski Ruch Krzewienia Duchowej Adopcji powołano na początku 1994 roku, pod patronatem Przeora Jasnej Góry. 25 i 26 marca 1994 roku na Jasnej Górze w Częstochowie odbyła się promocja Duchowej Adopcji i pierwsze przyrzeczenia przed Cudownym Obrazem Matki Bożej Królowej Polski.

Duchowa Adopcja jest ślubem, którego treścią jest zobowiązanie modlitewne i moralne podjęte przez konkretną osobę w intencji ocalenia zagrożonego życia dziecka w łonie matki którego imię znane jest jedynie Bogu.

Istotą Duchowej Adopcji jest codzienna modlitwa, trwająca przez dziewięć miesięcy i obejmująca specjalną modlitwę w intencji dziecka i jego rodziców oraz jedną z tajemnic Różańca, a także dobrowolnie podjęte inne praktyki religijne, jak np. post, czy też wspieranie dzieł charytatywnych.