Abp Ryś: od Maryi uczymy się, co jest ważne w Kościele

Miejsca maryjne są kluczowe, bo to od Niej uczymy się, co jest ważne w Kościele: życia z Bogiem blisko, zwyczajnie, prosto, a jednocześnie doświadczania Jego mocy – powiedział abp Grzegorz Ryś w kolegiacie pw. Najświętszej Maryi Panny, Świętych Michała Archanioła, Jana Chrzciciela, Anny i Doroty w Łasku.

W tym najstarszym sanktuarium archidiecezji łódzkiej czczony jest wizerunek Matki Bożej Łaskiej.

W homilii metropolita łódzki wskazał na zaznaczenie Maryi w życiu wspólnoty Kościoła. – Nie bez powodu mówimy, że Kościół powinien się zapatrzeć w Maryję. Zarówno każdy uczeń, każdy wierzący, powinien patrzeć w Maryję. Od Niej uczyć się wszystkich postaw wiary. Dlatego, że nikt z ludzi nie znał Jezusa z bliska tak jak ona. Oni mówi, że Go znają, bo wiedzą, że jest cieślą i znają jego rodzinę. Ona znała go tysiąc razy lepiej niż oni. Nikt Go nie znał w takiej szarości, takiej powszedniości. Nikt Go nie znał tak jak Ona – zaznaczył kaznodzieja.

Zauważył, że dzisiejszy człowiek poszukuje Boga w nadzwyczajnościach i to w nich, chce odnaleźć Boże działanie. Maryja – wskazał metropolita – jest tą, która pokazuje, że można Go znaleźć żyjąc z Nim pod jednym dachem 30 lat. Żyjąc z Nim dzień w dzień, noc w noc, w takiej zwyczajności – podkreślił celebrans.

– Istota wiary polega na tym, by poddać się działaniu Boga! Nie tylko zachwycić się, nie tylko się zdumieć, tylko poddać się Jego działaniu w tym, co najprostsze, co zwyczajne, co bliskie, co znajome, co już słyszane, co już widziane, co już przeżyte. Poddać się temu! Nie szukać nowości. Nie ma ważniejszych miejsc działania Boga w naszym życiu niż te, które są dla nas znane od dawna. – tłumaczył metropolita łódzki.

Po zakończeniu liturgii został odśpiewany Apel Jasnogórski i dokonano zasłonięcia cudownego wizerunku Matki Bożej Łaskiej.

Późnogotycka Kolegiata Łaska została wybudowana dzięki wielkim staraniom, zaangażowaniu i funduszom prymasa Jana Łaskiego, który konsekrował tę świątynię w październiku 1515 r. Wyjątkowość tego kościoła, została doceniona poprzez wyniesienia go w tym samym roku do godności kolegiaty i ustanowienia dla niej trzech prałatów i sześciu kanoników. Prymas Łaski wyposażył też tę świątynię fundując cenne naczynia liturgiczne, bogato zdobione szaty, sprzęty kościelne oraz księgi liturgiczne.

Najcenniejszym darem, jaki Prymas Jan Łaski ofiarował kościołowi łaskiemu, jest skarb otoczony szczególnym kultem od pierwszej połowy XVI w. – alabastrowa płaskorzeźba w kształcie tonda, przedstawiająca Matkę Bożą z Dzieciątkiem. Tondo to, o średnicy 40 cm, jest jednym z najpiękniejszych dzieł włoskiego renesansu w Polsce. Wykonane zostało pod koniec XV w., prawdopodobnie w pracowni włoskiego artysty Andrea delia Robbia, który specjalizował się w rzeźbieniu w lazurowej terakocie. Prymas Polski Jan Łaski przywiózł tę rzeźbę w październiku 1515 r. z Rzymu, gdzie przebywał na Soborze Laterańskim V. Był to dar papieża Leona X. Potwierdza to m.in. zapis z 1531 r., zawarty na kartach księgi Bractwa Różańcowego przy kolegiacie łaskiej, który informuje: Anno Domini 1531 obraz Panny Maryji w kościele łaskim z kamienia głazowego robiony, której był przyniósł sławny pamięci nieboszczyk Jan Łaski arcybiskup gnieźnieński, fundator tego kościoła łaskiego.

W 2005 r. abp Władysław Ziółek ustanowił kościół Niepokalanego Poczęcia NMP i św. Michała Archanioła w Łasku Sanktuarium Matki Bożej Łaskiej. 25 września 2005 r. prymas Polski kard. Józef Glemp dokonał uroczystej koronacji Matki Bożej Łaskiej z Dzieciątkiem.