Abp Skworc do alumnów: pracujcie ile sił na Boga, „na Miłość”, by potem studiować i pracować z miłością

Pracujcie ile sił na Boga, „na Miłość”, by potem studiować i pracować z miłością – mówił abp Wiktor Skworc w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach. Hierarcha przewodniczył Mszy św. rozpoczynającej nowy rok formacyjny w śląskim seminarium. W swoim słowie metropolita przypomniał zebranym o zadaniach, jakie na nich czekają.

Metropolita katowicki przypomniał, że Kościół w Polsce realizuje trzyletni program „Eucharystia daje życie”, a hasło szczegółowe na rok bieżący brzmi: „Zgromadzeni na świętej wieczerzy”. Ponadto w Kościele powszechnym przeżywamy Rok św. Józefa i Rok Rodziny z okazji 5-lecia wydania Amoris laetitia.

W uroczystość Zwiastowania Pańskiego papież Franciszek ogłosił list apostolski Candor lucis aeternae z okazji ósmego stulecia śmierci poety Dantego Alighieri, a w naszym kraju trwa Rok Cypriana Norwida. 17 października – z woli papieża Franciszka – wszystkie Kościoły lokalne winny wejść na drogę synodu o synodalności.

Abp Skworc nawiązał też w homilii do postaci św. Franciszka z Asyżu, którego wspomnienie dziś przeżywamy. Wczoraj z kolei Kościół w Polsce przeżywał niedzielę św. Franciszka pod hasłem „Niech cała ziemia błogosławi Pana”. O Biedaczynie z Asyżu metropolita katowicki mówił, że „jest niewątpliwie symbolem chrześcijańskiej miłości wobec świata stworzonego przez Boga”.

– Dla św. Franciszka cała przyroda była „zwierciadłem dobroci Boga”. Poprzez piękno widzialnego świata zbliżał się do piękna świata niewidzialnego, poznając przez to coraz lepiej samego Boga, Stworzyciela nieba i ziemi – źródło wszelkiego piękna. Całe środowisko naturalne znaczyło św. Franciszkowi ślady, po których zbliżał się do Stwórcy – mówił arcybiskup.

Wskazywał, że św. Franciszek traktował świat przyrody jako wyjątkowe miejsce kontemplacji i uwielbienia Boga. – Wielbił Boga nie tylko słowami – dodawał.

Jednak – jak zapewniał abp Skworc – zakonnik z Asyżu daleki był od każdej formy utożsamiania przyrody z Bogiem (panteizmu) – odznaczał się wyjątkową zdolnością dostrzegania i przeżywania obecności Boga w stworzeniach. – Zauważając w nich owoc miłości, mądrości i piękna Stwórcy, darzył je braterską miłością – tłumaczył.

Jak mówił metropolita katowicki, św. Franciszek, dbając o środowisko naturalne, kierował się nie tyle potrzebami człowieka w zakresie użyteczności przyrody dla życia i zdrowia ludzi, ile powoływał się na wartość, którą sam w sobie ma stworzony przez Boga świat. Twierdził, że przyrodę tworzą nasi bracia i siostry.

Dante w XI pieśni raju Boskiej komedii zauważył „życie godne podziwu” św. Franciszka, które zdaniem poety wyróżnia się jego uprzywilejowanym związkiem z Panią Biedą.

Jak wskazywał hierarcha papież Franciszek często przywołuje postać swojego świętego patrona. Tak jest w encyklilkach „Laudato Si” i „Fratelli tutti”.

W homilii metropolita katowicki przywołał też postać sługi Bożego ks. Jana Franciszka Machy, którego beatyfikacja odbędzie się w sobotę, 20 listopada br. Zachęcił alumnów śląskiego seminarium, by zaprzyjaźnili się z tym męczennikiem, bo on stanie się patronem ich seminarium duchownego.

– Nie murów i struktur, lecz niech będzie patronem każdego z was na drodze formacji, a po święceniach diakonatu i prezbiteratu niech wam towarzyszy błogosławiony prezbiter, który w czasie terroru niemieckiej okupacji niespełna trzy lata służył, kierując się duchowością Fratelli tuti z gorliwością neoprezbitera – aż do ofiary z własnego życia. Do świadomego „wykonało się” – podkreślał.

Arcybiskup zachęcił też kleryków do intensywnej i sumiennej pracy. – Drodzy Bracia, w ciągu tego formacyjnego roku pracujcie, ile sił na Boga, „na Miłość”, by potem studiować i pracować z miłością –

Rok formacji w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym rozpoczęło 53 seminarzystów. W tym gronie jest 8 kandydatów, którzy w Kokoszycach przeżywają swój rok propedeutyczny.