Abp Skworc do księży: niech każda Eucharystia będzie wyznaniem wiary oraz budowaniem komunii

„Niech każda Eucharystia będzie wyznaniem wiary oraz budowaniem komunii, wspólnoty Boga z człowiekiem i ludzi między sobą, bo Ecclesia de Eucharystia vivat” – powiedział metropolita katowicki abp Wiktor Skworc w Wielki Czwartek, 28 marca br., do księży archidiecezji katowickiej zgromadzonych w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach na Mszy Krzyżma Świętego. We Mszy św. uczestniczyli arcybiskup senior Damian Zimoń, biskup pomocniczy Józef Kupny, członkowie zgromadzeń zakonnych, nadzwyczajni szafarze Komunii świętej, lektorzy i ministranci.

Metropolita katowicki przypomniał, że prezbiterzy przez nałożenie rąk biskupa stają się sługami Boga i człowieka, sługami Eucharystii, ustanowionej przez Jezusa dzień przed męką w jerozolimskim Wieczerniku. Zaznaczył, że księża są zobowiązani do troski o materię chleba i wina, które stają Ciałem i Krwią Chrystusa.

Mówiąc o tym, że w czasie Przeistoczenia „materia natychmiast przyjmuje Boga”, dodał: „Trzeba w tym kontekście zapytać, czy podobnie dzieje się z dokonującym konsekracji kapłanem, czy aby nieożywiona materia nie okazuje się bardziej otwarta na Chrystusa, aniżeli Jego sługa?”

– Może, mimo bycia od lat w największej zażyłości z Jezusem, wciąż żyją w nas obszary, do których On nie ma dostępu, wciąż za mało jestem „alter Christus”, żyjący świadomością, że Duch Pański spoczywa na mnie i posłany jestem, aby ubogim głosić Dobrą Nowinę. Może odzywa się niekiedy i burzy w nas krew synów Zebedeuszowych? A wobec medialnych ataków zapominamy, by zło pokonywać dobrem? – pytał abp Skworc.

Metropolita katowicki przypomniał słowa Jana Pawła II, który zalecał, aby kapłani najpierw byli osobami dążącymi do świętości, gdyż stają się szafarzami Bożych tajemnic dla służenia Jego ludowi. „Tak więc, przy całej trosce o materię Eucharystii, pierwszą naszą troska powinien być sam szafarz, nasza duchowa kondycja, stan łaski, stan pojednania z Bogiem, Kościołem i bliźnimi, po prostu strzeżenie Chrystusa w naszym życiu – jak nas na początku pontyfikatu pouczył papież Franciszek”.

Abp Skworc wezwał księży, by ich wiara była zawsze nowym, Bożym spojrzeniem na świat zbawiony przez Chrystusa, na bliźniego, na dzieje Kościoła i świata, nieustannym nawracaniem się, całkowitym przylgnięciem do Boga, oparciem swojego życia jedynie na Bogu w pełnej ufności. Gorąco zachęcał zgromadzonych do troski o własną wiarę. „Może trzeba, abyśmy nieraz morze narzekania na małą wiarę ludzi i współbraci, przemienili w krople osobistej modlitwy – by nie ustała ich wiara, by została pomnożona przez Pana” – stwierdził.

Kaznodzieja poruszył też temat zawierzenia i zaufania. „Zasadniczo sobie wierzymy, mamy do siebie zaufanie, bywa ono jednak ograniczane negatywnymi doświadczeniami: nadużyciem zaufania. Wtedy takiego człowieka nie obdarzamy wiarą; przestał być wiary-godny, stracił wiary-godność” – powiedział i dodał: „Drodzy bracia, to ważne, aby we wspólnocie naszego prezbiterium mieć nawzajem do siebie zaufanie. Takim zaufaniem was obdarzam. Pamiętajcie, że wiarygodność i wzajemne zaufanie budują naszą komunię i są przykładem dla wiernych, którzy od nas chcą uczyć się życia w prawdzie, którą głosimy i którą żyjemy”.

Przywołując postać Abrahama, abp Skworc wskazał, że podobnie jak jego wiara przechodziła próby, tak i każdy kapłan poddawany jest próbom wiary. Jedną z nich próba wykorzenienia, czyli konieczność rezygnacji z życia rodzinnego, a nawet opuszczenia swego lokalnego Kościoła, by służyć ludziom np. tam, gdzie poszli „za chlebem”. Jest też próba posłuszeństwa. „Każdy z nas, wezwany do paschy posłuszeństwa, ma wydawać siebie codziennie w ręce Boga i ludzi i stać się świadkiem spraw najważniejszych, które Bóg pragnie ofiarować ludzkości” – stwierdził metropolita katowicki.

Na koniec powiedział, że do Eucharystii integralnie przynależy gest umywania nóg, służba. „Niech każda Eucharystia będzie wyznaniem wiary oraz budowaniem komunii, wspólnoty Boga z człowiekiem i ludzi między sobą, bo Ecclesia de Eucharystia vivit!” – zakończył i wezwał zebranych księży, aby w tym duchu odnowili swoje kapłańskie przyrzeczenia.