Abp Skworc: Misja biskupa nie kończy się wraz z przejściem na emeryturę

Misja i posłannictwo biskupa nie kończy się wraz z przejściem na emeryturę – mówił podczas sumy odpustowej w Sanktuarium w Rudach Raciborskich abp Wiktor Skworc. Metropolita katowicki wygłosił homilię podczas liturgii sprawowanej w 40. rocznicę sakry biskupa gliwickiego seniora Jana Wieczorka.

W homilii metropolita katowicki przypomniał krótko życiorys Jubilata. Jan Wieczorek urodził się 8 lutego 1935 roku w Bodzanowicach. Święcenia prezbiteratu przyjął 22 czerwca 1958 roku w katedrze Podwyższenia Krzyża Świętego w Opolu z rąk biskupa Franciszka Jopa, wtedy delegata prymasa Polski z uprawnieniami biskupa diecezjalnego. 12 czerwca 1981 roku został mianowany biskupem pomocniczym diecezji opolskiej.

Święcenia biskupie otrzymał 16 sierpnia 1981 roku na Górze Świętej Anny. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa Servire populo („Służyć ludowi”). 25 marca 1992 roku został biskupem diecezjalnym nowo utworzonej diecezji gliwickiej. Ingres do katedry Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Gliwicach odbył się 23 maja 1992 roku.

– Jako biskup gliwicki kładł fundamenty pod nowo utworzoną diecezję, tworzył konieczne struktury i budował diecezjalną wspólnotę. Ustanowił m.in. sanktuaria w Lubecku i w Rudach. Budował i erygował diecezjalne domy rekolekcyjne. Na podkreślenie zasługuje dzieło odbudowy z wojennych ruin zespołu klasztornego w Rudach Raciborskich oraz budowa Domu Pomocy Społecznej w miejscowości Wiśnicze – podkreślał arcybiskup. 29 grudnia 2011 roku papież Benedykt XVI przyjął rezygnację biskupa Jana Wieczorka z urzędu biskupa diecezjalnego.

Jak zauważył hierarcha, „od tego czasu biskup Jan jest pracowitym emerytem. Bo misja i posłannictwo kapłana, biskupa nie kończy się wraz z przejściem na emeryturę.” – W emerytalnym czasie przesuwa się jedynie punkt ciężkości posługi biskupiej z zajmowania się administracją, planowaniem duszpasterstwa i personaliami, na posługę modlitwy, ofiary i cierpienia, które wiąże się organicznie ze starszym wiekiem – wskazywał.

Przypomniał hasło biskupiej posługi biskupa Jana: „Służyć ludowi”. – Każdy kapłan służy ludowi najbardziej, kiedy niesie ludziom Jezusa, aby przyjęli Go jako swojego Pana i Zbawiciela. Gdy głosi słowo, sprawuje sakramenty, posługuje ubogim, a nawet kiedy w ukryciu klęczy na modlitwie i w cierpieniu niesie krzyż – wtedy zawsze niesie Boga – mówił arcybiskup.
Zaznaczał, że „głoszenie, niesienie innym Jezusa – na podobieństwo ewangelicznego siewcy – jest zawsze obarczone ryzykiem.” ¬– Obok serc twardych jak asfaltowe drogi lub skały, obok serc zarośniętych cierniami różnych przywiązań i zniewoleń są serca jak żyzna ziemia, które przyjmują Jezusa i wydają owoce Jego łask – ukazywał dodając, że kapłani nie są powołani do selekcji ludzkich serc, tylko do głoszenia, przepowiadania wszystkim bez wyjątku, bez wykluczenia, właśnie za cenę ryzyka braku plonu.

– Bóg zapłać za „pracę i znojny trud”; za pokorną służbę ludowi w górnośląskiej metropolii; za świadectwo, wytrwałość i wierność do końca! Niech Twój duch się raduje w Bogu, Zbawcy – tak abp Skworc zwracał się do Jubilata.

W Rudach Raciborskich odbył się Odpust Metropolitalny w uroczystość Wniebowzięcia NMP na dziedzińcu Starego Opactwa przy sanktuarium Matki Bożej Pokornej. Obchody połączone były z jubileuszami biskupów Jana Wieczorka i Andrzeja Iwaneckiego. Pierwszy biskup gliwicki Jan Wieczorek (obecnie biskup senior) podczas sumy świętował 40. rocznicę sakry biskupiej. 35-lecie kapłaństwa obchodził tego dnia także biskup pomocniczy diecezji gliwickiej Andrzej Iwanecki, który wygłosił homilię na nieszporach w bazylice o 15.00.