Abp Skworc spotkał się ze Stowarzyszeniem na Rzecz Niepełnosprawnych SPES

"Miłość jest najwyższym prawem i obowiązkiem wierzących, jeśli chcą zwyciężyć świat i uczynić go lepszym, jeśli chcą być solą ziemi" – powiedział metropolita katowicki abp Wiktor Skworc 19 stycznia podczas spotkania kolędowego z członkami i podopiecznymi Stowarzyszenia na Rzecz Niepełnosprawnych SPES. Spotkanie miało miejsce w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach.

Metropolita katowicki w homilii zwrócił uwagę, że Jezus Chrystus, rozpoczynając publiczną działalność, ogłosił rok łaski. "Czas łaski właśnie nadszedł, dzieje się w historii. Jest również naszym udziałem, nas powołanych, aby iść za Jezusem" – powiedział. Akcentując, że żyjemy w czasie łaski wskazał, że Chrystus objawia się jako lekarz, przychodzący do tych, którzy się źle mają. "Panem naszego czasu i każdego czasu jest Wielki Arcykapłan, który przeszedł przez niebiosa. Współczuje On naszym słabościom, bo jest doświadczony we wszystkim na nasze podobieństwo, z wyjątkiem grzechu" – mówił abp Skworc.

Nawiązując do trwającego w Kościele Roku Wiary metropolita katowicki przypomniał treść i znaczenie sakramentu chrztu. "Kiedy przypominamy sobie nasz chrzest, to równocześnie uświadamiamy sobie, że naszym powołaniem jest przyjęcie łaski wysłużonej przez Chrystusa i nam darowanej, naszym powołaniem jest przyjęcie Jego samego" – stwierdził. Dodał, że powołaniem ochrzczonych jest pójście za Nim i przyjęcie Jego nauczania oraz pełnienie Jego woli, która ukazuje się najpełniej w przykazaniu miłości Boga i bliźniego. "Miłość jest najwyższym prawem i obowiązkiem wierzących, jeśli chcą zwyciężyć świat i uczynić go lepszym, jeśli chcą być solą ziemi. Takie zadanie bycia solą ziemi – przyjęło na siebie Stowarzyszenie Spes, kiedy przed laty stanęło z pokorną służbą przy osobach niepełnosprawnych, przy ich rodzinach. Dziś – za tę posługę nadziei wobec naszych braci i sióstr, składam wam uznanie i podziękowanie" – mówił abp Skworc. Uczestnikom spotkania życzył wytrwałości w posłudze.

Stowarzyszenie SPES rozpoczynało działalność jako grupa nieformalna, w czasie gdy rejestracja niezależnych organizacji nie była możliwa. W roku 1986 powstała Wspólnota Spotkań dla osób z upośledzeniem umysłowym. Inicjatorami jej powołania była grupa osób organizujących, w ramach Sekcji Pomocy Człowiekowi katowickiego
Klubu Inteligencji Katolickiej oraz Biskupiego Komitetu Pomocy Uwięzionym i Internowanym w Katowicach, pomoc charytatywną dla osób znajdujących się w trudnej sytuacji życiowej. Powodem powołania organizacji było obserwowane przez założycieli zjawisko społecznej marginalizacji osób niepełnosprawnych umysłowo oraz ich rodzin. Znacząca część obecnie podejmowanych przez Stowarzyszenie aktywności jest skierowana do osób doświadczających różnorakich problemów, jednak w szczególny sposób, od początku powstania, towarzyszy osobom z upośledzeniem umysłowym. Jego misją jest zmniejszanie luki pomiędzy możliwościami jednostek a wymaganiami życia społecznego.

Zabiega o udzielenie profesjonalnego wsparcia osobom doświadczającym różnorakich kryzysów, w trudnym dążeniu do zwiększenia zakresu niezależności życiowej. "Pragniemy by osoby niepełnosprawne, cierpiące, w podeszłym wieku – żyły w poczuciu bezpieczeństwa, budząc sympatię w społeczeństwie, otwartym na wartość specyficznego świadectwa o kondycji ludzkiego istnienia, której znakiem jest niepełna sprawność i cierpienie" – deklarują członkowie Stowarzyszenia.

Stowarzyszenie SPES jest pozarządową organizacją charytatywną i niedochodową, zarejestrowaną w Krajowym Rejestrze Sądowym. Posiada status Organizacji Pożytku Publicznego. W roku 2012 arcybiskup metropolita katowicki zatwierdził Statut Stowarzyszenia SPES, które uzyskało tym samym status prywatnego stowarzyszenia
wiernych i osobowość prawną kościelną.