Abp Szal: człowiek święty chodzi po ziemi obiema nogami

Człowiek święty to człowiek, który chodzi po ziemi obiema nogami i podejmuje różne rozrywki – powiedział abp Adam Szal, który w czwartek 9 czerwca przewodniczył Mszy św. w 19 rocznicę pobytu św. Jana Pawła II w Dukli. Ojciec Święty nocował w tutejszym Sanktuarium św. Jana z Dukli w nocy z 9 na 10 czerwca 1997 r.

– 19 lat temu, właśnie o tej porze przybył tu św. Jan Paweł II. Dzisiaj gromadzimy się tu po to, aby za niego dziękować, ale też by poznać motywy jego działania – mówił metropolita przemyski.

Abp Szal wyjaśniał, że jednym z celów pielgrzymek, jak i całego pontyfikatu Jana Pawła II, było wskazywanie ludziom, że świętość jest przeznaczeniem każdego człowieka. – Nie bójmy się powiedzieć: mam być święty, chcę być święty, będę się o to starał. Pojawia się pytanie, czy jest to możliwe? – mówił.

Hierarcha zaznaczył, aby nie próbować szukać usprawiedliwienia w tym, że kiedyś łatwiej było o świętość. – Wiemy dobrze, że czasy zawsze są trudne. Zawsze będziemy mieli wymówki, jeżeli nie będziemy chcieli przyjąć programu, który zostawił nam Pan Jezus i który nam przypominał Jan Paweł II – stwierdził. Jak tłumaczył, droga świętości zawsze łączy się z wiarą, a być świętym to znaczy być człowiekiem wierzącym i dać się pochwycić Chrystusowi.

– Nie wstydźcie się mówić o sobie: chcę być świętym – życzył abp Szal mającej przyjąć sakrament bierzmowania młodzieży. – Świętym to znaczy chodzącym obiema nogami po ziemi, uczącym się, podejmującym takie czy inne rozrywki, ale mającym zawsze jasny cel: zbawienie siebie, i życie w zgodzie z Panem Bogiem i z ludźmi – wyjaśniał.

Za św. Janem Pawłem II metropolita przemyski zwrócił uwagę, że serce współczesnego człowieka często jest „zdezorientowane, znużone, nękane wieloma cierpieniami i potrzebuje prawdziwego światła, którym jest Chrystus”. A można Go znaleźć w Eucharystii i innych sakramentach oraz w Ewangelii. Kaznodzieja zachęcał również do zadania sobie pytania: „czy w moim sercu jest łaska uświęcająca, która jest szczególnym znakiem świętości?”

Jan Paweł II przybył do Dukli późnym popołudniem 9 czerwca 1997 r. W tutejszym klasztorze franciszkanów-bernardynów spędził także noc. Dzień później podczas Mszy św. sprawowanej w pobliskim Krośnie dokonał kanonizacji zakonnika Jan z Dukli.

Dukielskie sanktuarium od 22 października 2011 r. posiada również relikwie krwi bł. Jana Pawła II. Są one czczone w każdą sobotę podczas nabożeństwa do Jana Pawła II. Opiekunami tego miejsca są ojcowie bernardyni.
Nieopodal Dukli znajduje się Góra Cergowa, którą ks. Karol Wojtyła często odwiedzał podczas swoich wędrówek po Beskidach. Tu zrodziło się wiele jego utworów, m.in. dramat „Przed sklepem jubilera”.

Dukla to także miejsce urodzenia św. Jana z Dukli, który żył w latach 1414-1484. W młodości przez pewien czas przebywał na pustelni. Po jej opuszczeniu wstąpił do zakonu franciszkanów konwentualnych (czarnych), a później do nowego wówczas odłamu franciszkanów – bernardynów. Jako kapłan pełnił różne funkcje, przede wszystkim zasłynął jako kaznodzieja, spowiednik oraz gwardian w klasztorach w Krośnie i Lwowie. Swoją posługę wypełniał z wielką gorliwością nawet po utracie wzroku oraz cierpiąc na niedowład nóg. Zmarł w opinii świętości we Lwowie.