Abp Szal: żebyśmy tak czasami otworzyli Słowo Boże i pomyśleli, czego Bóg od nas oczekuje

– Żebyśmy tak czasami otworzyli Słowo Boże i pomyśleli, czego Pan Bóg od nas oczekuje. Zapewne wtedy nasze życie będzie bardziej podobne do Maryi i do naszych świętych – powiedział abp Adam Szal podczas wieczornej Mszy św. w niedzielę, 13 sierpnia, w Kalwarii Pacławskiej koło Przemyśla. Od 11 sierpnia trwają tam uroczystości Wielkiego Odpustu ku Czci Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.

Metropolita przemyski w swojej refleksji zatrzymał się nad współczesnym człowiekiem i jego kontaktem z Pismem Świętym. – Dzisiaj dostęp do Pisma Świętego, do Ewangelii jest stosunkowo łatwy. Każdy, nawet średniej jakości telefon komórkowy stwarza taką możliwość. Ile mamy egzemplarzy Pisma Świętego w naszych domach? Otrzymywaliśmy je często, jako pamiątkę. Czy one są sczytane, czy one są otwierane. Czy potrafimy codziennie chociażby jedno zdanie przeczytać z Ewangelii świętej? – pytał retorycznie kaznodzieja i zachęcał, by zawsze mieć pod ręką tekst Pisma Świętego i sięgać po niego jak najczęściej.

Abp Szal zwrócił uwagę, że wiara ma być zawsze połączona z wiernością Bożemu Słowu. – Patrząc na Maryję w kalwaryjskim wizerunku, patrząc na Nią, jako zasłuchaną w Boże Słowo, starajmy się, aby i nasze życie było otwarte na Boże Słowo. Może warto po powrocie z Kalwarii sięgnąć do Pisma Świętego? – zachęcał.

– Żebyśmy tak czasami otworzyli Słowo Boże i pomyśleli czego Pan Bóg od nas oczekuje. Zapewne wtedy nasze życie będzie bardziej podobne do Maryi i do naszych świętych – powiedział abp Szal.

Metropolita przemyski zwrócił uwagę, że w przeżywaniu odpustu i uroczystości Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny nie chodzi o to, żeby tylko wspomnieć wydarzenie, które miało kiedyś miejsce. – Ale chodzi także o to, aby odpowiedzieć sobie na pytanie jakie przesłanie wynika z tej uroczystości dla nas – zaznaczył.

Kaznodzieja przypomniał dzięki Chrystusowi dla każdego z nas została otwarta droga do nieba, a „pierwszą, która przeszła tę drogę jest właśnie Maryja”, która „chce abyśmy razem z Nią szli tam, gdzie Ona teraz jest”. – Naszym powołaniem jest przejście przez to życie, które Pan Bóg dał nam do dyspozycji; przejście przez tę ziemię po to, aby znaleźć się w ojczyźnie niebieskiej, by znaleźć się tam gdzie jest Maryja – zaznaczył abp Szal.

Jednocześnie dał wskazówki jak to uczynić. – Mamy iść jej śladami, pełnić wolę Bożą. To trudna droga. Bardzo trudna droga. Maryja też nie miała łatwej drogi, ale Ona jest wzorem wędrowania – zauważył.

Metropolita przemyski podkreślił, że wielkość Maryi wynika nie tylko z przywilejów, które otrzymała, ale także i z tej Jej postawy zasłuchania się w Boże Słowo. – Przyjmowała, zachowywała i rozważała Słowo Boże i wypełniała je. Taki zresztą był i jest zamysł Boga wobec każdego z nas – powiedział abp Szal.

Abp Szal wskazywał, że Maryja jest dla nas nauczycielką i wzorem. – Św. Łukasz w Dziejach Apostolskich ukazał Ją, jako Tę, która trwała jednomyślnie na modlitwie. Jednomyślnie zasłuchana w te słowa, które były wypowiedziane przez Jej Syna – powiedział.

Kaznodzieja dodał, że Maryja jest też przykładem, by wierzyć w tajemnicę zbawienia. – By tak, jak Maryja wiernie wsłuchać się w Słowo Boże. By dochować wierności temu Słowu, które w różny sposób pada do nas. By także mieć wizję szczęścia, do której jesteśmy powołani – mówił.

Wraz z metropolitą przemyskim Mszę świętą koncelebrował o. bp Stanisław Dowlaszewicz, franciszkanin, ordynariusz diecezji Santa Cruz w Boliwii oraz kilkudziesięciu księży.

Obchody Wielkiego Odpustu Kalwaryjskiego ku czci Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny trwają w Sanktuarium Męki Pańskiej i Matki Bożej Kalwarii Pacławskiej od 11 sierpnia. Charakterystycznymi dla tego czasu nabożeństwami są dróżki Pogrzebu Matki Bożej (13 sierpnia) i dróżki Męki Pana Jezusa (14 sierpnia). Ich trasa wiedzie po trudnym, górzystym i w dużej mierze leśnym terenie.

Zwieńczeniem niedzielnego dnia było prawykonanie Oratorium Kalwaryjskiego „Idźcie na cały świat…” w opracowaniu Dominika Lasoty.

Kalwaria Pacławska to bardzo mała wioska w województwie podkarpackim. Leży 25 km na południe od Przemyśla. Jej założycielem był hrabia Andrzej Maksymilian Fredro. Powstała z myślą upowszechniania kultu Męki Pańskiej, ale z czasem – ze względu na słynący łaskami obraz – stało się ważnym miejscem czci wobec Matki Bożej. Istnieje tu Sanktuarium Męki Pańskiej i Matki Bożej, a w 2020 r. – dekretem papieża Franciszka – kościół został podniesiony do godności bazyliki mniejszej.

Najwięcej pielgrzymów gromadzą uroczystości odpustowe odbywające się od 11 do 15 sierpnia.