Abp Wojda: Boże miłosierdzie nie przestaje nas zapraszać

„Człowiek w grzechu jest jak okręt na pełnym morzu targany potężnymi falami. Jedyną kotwicą ratunku jest miłosierdzie, o którym tak często mówił Jezus do s. Faustyny. Kiedy człowiek otworzy się na miłosierdzie i wpuści Boga do swojego złamanego i oszpeconego grzechem serca, doznaje uwolnienia i wielkiej ulgi” – mówił w 46. rocznicę śmierci ks. Michała Sopoćki abp Tadeusz Wojda. W miejscu, gdzie spoczywają jego doczesne szczątki modlono się dziś o jego kanonizację.

W homilii, nawiązując do grzechu Kaina, o którym opowiadało pierwsze czytanie, metropolita podkreślał, że każdy grzech napełnia serce człowieka smutkiem, którego nie można go w żaden sposób ukryć, zaś „trwanie w grzechu powoduje, że człowiek z czasem coraz mniej go okazuje, ale nawet gdyby go nie było widać na zewnątrz, on jest w środku i zatruwa życie, gasi ducha modlitwy, osłabia pragnienie przebywania z Bogiem, rozpala poczucie goryczy, a w końcu niechęć do Boga”.

„Grzech jest jak infekcja organizmu. (…) Jeśli nie zostanie usunięty z naszego życia, z wolna staje się nałogiem i przewlekłą chorobą serca, w wyniku czego dochodzi do ruiny życia duchowego” – stwierdził.

Odwołując się do przesłania o Bożym miłosierdziu, wskazywał, że Bóg nigdy nie opuszcza nas w grzechu, ale stara się nam pomóc, oczekując współpracy z naszej strony. Ta współpraca rozpoczyna się od uświadomienia sobie grzechu poprzez rachunek sumienia.

„Ktoś powiedział, że współczesny człowiek jest zbyt zajęty, by myśleć o swoich grzechach. A może raczej należałoby powiedzieć, że współczesny człowiek nie chce słyszeć o grzechu i dlatego robi wszystko, aby o nim nie myśleć. Dlatego trudno mu jest robić rachunek sumienia. Ale nie można się okłamywać!” – mówił abp Wojda.

Przypominając o rozpoczynającym się wkrótce czasie Wielkiego Postu – nawrócenia i odnowy duchowej, przypominał, że ta odnowa może się dokonać jedynie wówczas, jeśli otworzymy się na miłosierdzie. „Pozwólmy się więc poprowadzić bł. ks. Michałowi do źródła miłosierdzia, które Jezus pragnie w konfesjonale obficie wlewać do naszego serca” – zakończył hierarcha.

Eucharystię, którą koncelebrowali abp senior Edward Ozorowski, bp Henryk Ciereszko oraz związani z sanktuarium kapłani poprzedziła konferencja nt. dzieła bł. ks. Michała, którą wygłosiła s. dr Iwona Żurawska ZSJM, celebracja sakramentu pokuty i pojednania oraz adoracja Najświętszego Sakramentu z Apostołem Bożego Miłosierdzia.

Dziś również o kanonizację spowiednika św. s. Faustyny modlili się wierni w kaplicy przy ul. Poleskiej w Białymstoku, gdzie w ostatnich latach życia posługiwał ks. Michał. Wczoraj zaś miało miejsce uroczyste wprowadzenie relikwii bł. ks. Michała Sopoćki do łagiewnickiej bazyliki Bożego Miłosierdzia.

Jemu to bez wątpienia przysługuje – obok św. Faustyny Kowalskiej – zaszczytny tytuł Apostoła Miłosierdzia Bożego. Jako jej spowiednik i kierownik duchowy z czasów wileńskich, zainspirowany jej objawieniami, oddał się całkowicie szerzeniu prawdy i kultu Miłosierdzia Bożego. Opublikował szereg dzieł o Miłosierdziu Bożym, zabiegał o ustanowienie święta, przyczynił się do namalowania pierwszego obrazu Jezusa Najmiłosierniejszego Zbawiciela, współtworzył Zgromadzenie Zakonne Sióstr Jezusa Miłosiernego.