Abp Wojda przewodniczył Mszy Krzyżma w Gdańsku

Potrzebujemy mocno Jezusowego obmycia naszych nóg, oczyszczenia duszy i wnętrza z wszystkich naszych grzechów i słabości. Bo zdajemy sobie sprawę, z jaką łatwością w naszym sercu i sumieniu osadza się brud grzechu, niedbalstwa i opieszałości, egoizmu i uprzedzeń, pomówień i niewierności, zwłaszcza celibatowi i czystości kapłańskiej – mówił metropolita gdański abp Tadeusz Wojda podczas wielkoczwartkowej Mszy świętej Krzyżma sprawowanej w archikatedrze oliwskiej w Gdańsku.

W homilii abp Tadeusz Wojda przypomniał, że w Wielki Czwartek narodziło się kapłaństwo. – Dla nas kapłanów to z pewnością dzień wyjątkowy – mówił metropolita gdański. Jezus zgromadził swoich uczniów na wspólne spożywanie swojej ostatniej paschy i ustanowił wtedy Eucharystię. Jezus uczynił z niej dar dla całego Kościoła, dla wszystkich wiernych. Z tym też wyjątkowym darem swej obecności Jezus związał posługę uczniów i ich następców – wszystkich kapłanów.

Od tamtej pamiętnej Wieczerzy Pańskiej każdy kapłan, gdy celebruje ofiarę Jego Ciała i Krwi i gdy wypowiada Jego imię i słowa „To czyńcie na Moją pamiątkę”, staje się drugim Chrystusem – zwrócił uwagę kaznodzieja. Od tej też chwili, gdy naucza – czyni to w imię Chrystusa. Kiedy bierze w swoje ręce chleb i wino i przemienia je w Ciało i Krew Pańską – czyni to mocą Chrystusa. Gdy błogosławi – czyni to niemalże ręką samego Chrystusa.

„Od czasu Wieczerzy Pańskiej oblicze kapłana jest i na zawsze pozostaje obliczem Jezusa Chrystusa” – podkreślił abp Wojda.

Z tej racji każdy kapłan powinien nieustannie stawiać sobie pytanie: jak głęboko sięga moja kapłańska świadomość, że reprezentuję w pełni Jezusa Chrystusa? – zastanawiał się arcybiskup. – A więc czy ja jako kapłan jestem tym żywym i obecnym znakiem Chrystusa w dzisiejszym świecie?

Jak podkreślił, świadomość tej wielkiej godności kapłańskiej musi być nieustannie rozwijana i umacniana. – Kapłan musi ją w sobie umacniać, aby się nie sprzeniewierzyć jak Judasz, który był blisko Jezusa, ale nie pozwolił się przeniknąć Jego nauką i obecnością, ani przemienić się Jego miłością – mówił abp Wojda.

Wraz z rosnącą świadomością kapłaństwa pogłębia się również świadomość Eucharystii, nadzwyczajnego daru Chrystusa dla Kościoła i całej ludzkości – dodawał metropolita gdański. Kapłaństwo i Eucharystia wzajemnie się przenikają i ubogacają. Jeśli kapłan przenika do serca Eucharystii, promieniuje też obecnością Jezusa.

– W dzień ustanowienia kapłaństwa trzeba sobie postawić pytanie: jak wygląda moje zjednoczenie z Chrystusem? Czy potrafię tak jak On powiedzieć: „Nie moja, lecz Twoja wola niech się stanie”? – mówił dalej hierarcha.

Przypomniał, że zanim Chrystus wziął do rąk chleb i wino, aby je przemienić w swoje Ciało i Krew, uczynił gest największej pokory – umył nogi uczniom na znak ich oczyszczenia.

Za papieżem Benedyktem XVI, który poświęcił temu gestowi osobne rozważania, abp Wojda podkreślił: „W tym geście miłości aż do końca, Jezus myje nasze brudne nogi. Pokorą swoje służby oczyszcza nas z choroby, jaką jest nasza pycha. Tego obmycia wszyscy potrzebujemy, może nawet bardzo. Bo zdajemy sobie sprawę, z jaką łatwością w naszym sercu i sumieniu osadza się brud grzechu, niedbalstwa i opieszałości, egoizmu i uprzedzeń, pomówień, nieuczciwości, niewierności, zwłaszcza celibatowi i czystości kapłańskiej”.

– A w tej ostatniej przestrzeni brud grzechu jest wyjątkowo obrzydliwy i wywołuje wielkie cierpienie zarówno tych, którzy tym grzechem są dotknięci, jak i całego Kościoła – zaznaczył metropolita gdański.

„Potrzebujemy więc mocno Jezusowego obmycia naszych nóg, oczyszczenia duszy i wnętrza, serca i sumienia ze wszystkich naszych grzechów i ze wszystkich naszych słabości” – dodał abp Tadeusz Wojda.

Podczas Mszy Krzyżma tradycyjnie poświęcone zostały oleje (chorych i krzyżmo), które przez cały rok posłużą przy udzielaniu sakramentów chrztu, święceń kapłańskich i namaszczenia chorych. Kapłani wraz z arcybiskupem metropolitą i biskupami pomocniczymi archidiecezji gdańskiej odnowili też przyrzeczenia kapłańskie.