Abp Wojda: W kapłańskie DNA jest wpisane całkowite bycie dla innych

W Wielki Czwartek abp Tadeusz Wojda przewodniczył Mszy Krzyżma w archikatedrze oliwskiej. Koncelebrował ją bp Wiesław Szlachetka oraz kilkuset kapłanów. W Eucharystii uczestniczyły osoby życia konsekrowanego, klerycy Gdańskiego Seminarium Duchownego i wierni świeccy. „W nasze kapłańskie DNA jest wpisane całkowite bycie dla innych” – przypomniał w homilii arcybiskup.

Msza Krzyżma to szczególny znak ukazujący pełnię kapłaństwa biskupa i znak ścisłej łączności prezbiterów z jego osobą.

W homilii metropolita gdański powiedział, że dzisiejsza uroczysta liturgia otwiera drzwi Wieczernika i zaprasza do przeżycia w nim wyjątkowego doświadczenia kapłaństwa. Zwrócił uwagę, że Jezus podczas Ostatniej Wieczerzy dał Eucharystię jako pokarm, który umacnia w drodze realizacji ludzkiego i chrześcijańskiego powołania. – Eucharystię, chleb Nowego Przymierza, Jezus powierzył Kościołowi, aby rękami kapłanów rozdzielał go nowemu ludowi – przypomniał arcybiskup.

W dalszej części homilii podkreślił ścisły związek między Eucharystią i kapłaństwem. Wyjaśnił, że „czynienie pamiątki” w odniesieniu do wydarzenia z Wieczernika oznacza nieustanną jego aktualizację. – Czynić pamiątkę to odtwarzać życie Jezusa, Jego gesty, Jego słowa, Jego postawy, w przestrzeni Kościoła, w przestrzeni życia ludzkiego i w przestrzeni świata; stawać się chlebem dla innych, podejmować trud ratowania upadających, poszukiwać tych, którzy się zagubili, okazywać miłość Bożą, która nie odtrąca, nie odrzuca, która każdemu daje nadzieję; być gotowym do pójścia pod prąd, aby pokazywać, na czym polega istota chrześcijańskiego życia – mówił abp Wojda. Dodał, że to odtwarzanie oznacza również umiejętność rezygnacji z własnej woli i osobistych pragnień, aby na wzór Chrystusa pełnić wolę Ojca. To także zdolność podejmowania z Jezusem krzyża własnego i innych, niesienia go aż na Golgotę, aby tam ukrzyżować własne i innych grzechy i słabości, i oddać swoje życie za innych.- Kapłan to przecież alter Christus, drugi Chrystus! W nasze kapłańskie DNA jest wpisane całkowite bycie dla innych! Nie ma w nim miejsca na: „nie chce mi się”, „zrobię to jutro”, „po co to robić”, „znowu czegoś ode mnie chce” – podkreślił kaznodzieja.

Zaznaczył, że każda sprawowana Eucharystia dotyka bezpośrednio kapłańskiego serca, a szczególną rolę odgrywają słowa konsekracji. – Czy twoje kapłańskie życie, twoja kapłańska postawa, twoja kapłańska posługa jest naprawdę konsekwencją tych eucharystycznych słów? Czy twoje kapłańskie życie staje się chlebem, który karmi do syta tych, którzy chcą się nim posilić w drodze ku zbawieniu? Czy pomyślałeś, jak wielu jest głodnych tego chleba? – pytał zgromadzonych metropolita gdański.

Przypomniał, że każdy kapłan jest posłany do ludzi z misją głoszenia Ewangelii. – Narzekamy, że zmniejsza się ilość praktykujących, że wierni odchodzą od Kościoła, że młodzież nie czuje potrzeby wiary. Zapytałeś siebie kiedyś, czy przypadkiem zamiast chleba nie dałeś spragnionym i zgłodniałym duchowo czerstwego lub zepsutego chleba twojej znudzonej, bez entuzjazmu, aroganckiej czy wręcz grzesznej postawy, która ich oddaliła od Boga? – zwracał uwagę kaznodzieja. Stwierdził, że dzisiejsza Eucharystia zachęca każdego kapłana, by dzięki żywej obecności Chrystusa nieustannie się w swoim kapłaństwie odnawiał. Ta odnowa dokonuje się wtedy, gdy kapłan wierzy w Chrystusa, gdy Go przyjmuje jako Syna Bożego, gdy Go odnajduje i z Nim rozmawia, gdy Go nieustannie zaprasza do swojego serca.

W ostatniej części rozważania metropolita gdański przypomniał, że rzeczywistość Bożego świata oparta na krzyżu Jezusa i na Eucharystii jest wyjątkowa i niepowtarzalna, w tej rzeczywistości kapłani mają swoje miejsce. – To nam, kapłanom Jezus powierzył szczególną odpowiedzialność za uświęcanie i prowadzenie nowego Ludu do zbawienia. Dlatego, podobnie jak nad Jezusem, również nad każdym kapłanem spoczywa Boże błogosławieństwo – zauważył kaznodzieja.

Na zakończenie homilii zachęcił do odnowienia przyrzeczeń kapłańskich i podziękował za codzienną posługę.

Podczas Eucharystii zostały poświęcone oleje chorych i katechumenów, konsekrowano również krzyżmo. Życzenia biskupom i kapłanom złożyli wierni świeccy i siostry zakonne.