Abp Wojda wręczył Krzyże Papieskie „Pro Ecclesia et Pontifice” Ewie i Lechowi Kowalewskim

Ewa i Lech Kowalewscy, współtwórcy środowiska obrońców życia w Polsce, uhonorowani zostali 19 czerwca Papieskimi Krzyżami „Pro Ecclesia et Pontifice”. Odznaczenia wręczył im przewodniczący KEP, abp Tadeusz Wojda podczas uroczystości, która miała miejsce w refektarzu pocysterskim przy katedrze oliwskiej w Gdańsku. Papieski krzyż otrzymał także kpt Zbigniew Sulatycki.

– Cała trójka to ludzie Kościoła, ogromnie wierni Kościołowi, wierni nauczaniu Jezusa Chrystusa, wierni wartościom ludzkim i duchowym.  Takich ludzi nam potrzeba, bo to są pomniki, które wytyczają nam drogę, wytyczają nam szlak, wytyczają kierunki działania – podkreślił  abp Tadeusz Wojda.

Ks. prof. Jan Uchwat w laudacji na cześć Kowalewskich zaznaczył, że bardzo rzadko się zdarza, że jacyś małżonkowie otrzymują to odznaczenie w jednym momencie, ale każdy osobno. – Ta jedność małżonków w działaniu pokazuje, jak bardzo zwiększa się siła oddziaływania – nie 1+1 ale 2 do 2 potęgi. Lech elektronik informatyk, Ewa polonistka i dziennikarz katolicki, znakomicie się uzupełniają, dzieląc się zadaniami, ale zawsze pracują razem – podkreślił.

Rysując ich życie przypomniał, że poznali się w latach siedemdziesiątych w Gdyńskim Ośrodku Duszpasterstwa Akademickiego przy parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa u sławnego Króla Kaszubów ks. prałata Hilarego Jastaka. Od 1985 roku po ukończeniu kursu dla doradców życia rodzinnego pracowali woluntarystycznie przez 25 lat w parafialnej Poradni Rodzinnej przy Katedrze Oliwskiej.

Obrońcy życia

Laudator podkreślił, że od 1991 roku, kiedy  rozpoczęła się w Polsce batalia o zmianę prawa zezwalającego na aborcję, Kowalewscy włączyli się aktywnie do środowiska obrońców życia, stając się jednymi z najbardziej rozpoznawalnych jego postaci. Byli współzałożycielami Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia, która powstała w 1992 roku. Ewa do dzisiaj jest członkiem zarządu.

Lech jest oprócz tego współzałożycielem Fundacji Głos dla Życia, która powstała w 1991 roku. Ewa przez kilkanaście lat była głównym redaktorem pierwszego w Polsce specjalistycznego biuletynu pro-life „Głos dla Życia”. W tym okresie przygotowali razem do wydania sławną książkę amerykańskiego małżeństwa (lekarza ginekologa i położnej – dr Jacka i Barbary Willke). „Aborcja pytania i odpowiedzi”.  Niedługo potem z inicjatywy dr. Jacka Willke Lech został przyjęty do Rady Dyrektorów International Right to Life Federation, organizacji skupiającej liderów pro-life z całego świata w celu łącznia inicjatyw i wymiany informacji.

Dalej ks. prof. Uchwat podkreślił, że Ewa i Lech uczestniczyli i wygłaszali wykłady na kongresach, organizowanych w Watykanie przez Papieską Radę ds. Rodziny oraz inne międzynarodowe organizacje pro-life w wielu krajach. W sumie w misji głoszenia Ewangelii Życia Ewa odwiedziła 48 krajów, a Lech w 51. W tej misji każde z nich przejechało prawie 1 mln km. Byli też delegatami Konferencji Episkopatu Polski na wszystkie Światowe Spotkania Rodzin z Ojcem Świętym Janem Pawłem II.

Prelegent przypomniał, że w 1992 roku, podczas batalii o wprowadzenie ustawy chroniącej życie, do Polski przyjechał o. Paul Marx OSB – (benedyktyn), prezydent amerykańskiej organizacji Human Life International. Spotkania odbywały się w siedzibie KEP w Warszawie. Wspierał on zmiany prawa w Polsce, a jednocześnie szukał osób i miejsca w celu założenia europejskiej centrali dla prowadzenia Misji Ewangelii Życia w krajach byłego Związku Radzieckiego. Kowalewscy zgodzili się założyć biuro HLI w Gdańsku, którego dyrektorem do dziś jest Ewa.

Wielka praca na Wschodzie

Ks. Uchwat zaznaczył, że niebawem  rozpoczęła się olbrzymia praca Kowalewskich pro-life dla Wschodu, wyjazdy do Rosji, na Ukrainę i Daleki Wschód oraz współpraca nie tylko z Kościołem katolickim, ale również prawosławnym. Ewa i Lech rozpoczęli od serii szkoleń w zakresie naturalnych metod rozpoznawania i regulacji płodności dla liderów ze Wschodu. Byli to ludzie z różnych wyznań z Litwy, Łotwy, Estonii, Białorusi, Ukrainy, Rosji, Kazachstanu, Kirgistanu, Tatarstanu i Uzbekistanu. Pierwszy duży międzynarodowy kongres pro-life na Wschodzie zorganizowali w Moskwie w 1994 roku. Kolejny kongres odbył się w 1995 roku w Kijowie.

Za tę tak szeroką działalność na rzecz życia prowadzoną w Rosji i innych byłych krajach dawnego ZSRR podziękował Kowalewskim ks. prał. Andrzej Steczkiewicz, b. kanclerz kurii biskupiej w Moskwie reprezentujący abp. Tadeusza Kondrusiewicza, który nie mógł przyjechać z Białorusi. Podkreślił, że laureaci dzisiejszych odznaczeń potrafili na tych olbrzymich przestrzeniach dotrzeć do bardzo wielu środowisk, i udało im się zbudować także dobre kontakty z hierarchami Kościoła prawosławnego. W szczególności podziękował im za organizację kongresów w Rosji i doprowadzenie do powstania dwóch Centrów Rodziny w Moskwie i Petersburgu. – To są zasiane ziarna, które będą przynosiły owoce – podsumował.

Na międzynarodowych kongresach

Ks. Uchwat przypomniał, że Ewa razem z Lechem odegrali także bardzo istotną rolę jako jedni z delegatów Stolicy Apostolskiej na międzynarodowe kongresy ludnościowe, gdzie pełnili role lobbysty i korespondenta. W tych rolach występowali podczas Szczytów ONZ nt. Kobiet (w Pekinie), Rozwoju (w Kopenhadze), Zasiedlenia (w Istambule), Wyżywienia (w Rzymie). Ewa podczas batalii przed Szczytem w Pekinie opracowała „Raport ws. Kobiet w Polsce”  reprezentujący stanowisko organizacji pozarządowych, sprzeciwiające się promowaniu aborcji i agresywnym programom feministycznym.

Po powrocie z Pekinu w 1996 roku Ewa z koleżankami związanymi z Krajowym Duszpasterstwem Kobiet założyła organizację kobiecą o charakterze federacyjnym „Forum Kobiet Polskich” (56 organizacji), której była prezesem w latach 1996 – 2020. Kilkukrotnie organizowała spotkania w Episkopacie z okazji Dnia Kobiet. Obecnie jest członkiem Krajowej Rady KEP ds. Kobiet.

Ukoronowaniem tej działalności kongresowej był Światowy Kongresu Rodzin w Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie (2007), który skupił ok. 6 tys. uczestników z całego świata, a tłumaczenia symultaniczne były w 8 językach jednocześnie przy podziale na 6 grup tematycznych.

W 1996 roku, kiedy do władzy w Polsce powróciła lewica i zamierzała przywrócić aborcję ze względów społecznych i na życzenie, Kowalewscy współorganizowali pierwsze w Polsce wielkie marsze w obronie życia w Warszawie, podejmując pełną odpowiedzialność za porządek i bezpieczeństwo.

Ewa jest wciąż dyrektorem Biura HLI w Gdańsku. Razem z pracownikami biura nieustannie prowadzą edukację społeczną pro-life o szerokim zasięgu w mediach społecznościowych, która ostatnio osiąga zasięgi ponad 1 miliona postów. Na prowadzonej przez nich stronie internetowej są umieszczane bieżące informacje oraz ekspertyzy. Prowadzona jest także pomoc charytatywna dla kobiet w ciąży w najtrudniejszych sytuacjach życiowych.

Ewa przygotowała również wiele pomocy edukacyjnych do wykorzystywania podczas kursów oraz zajęć w szkole w ramach przedmiotu Przygotowanie do Życia w Rodzinie. Jest autorką książek: „Wybierz Życie”, „Być kobietą – ale jaką?”, „Światłość w ciemności Wschodu” oraz  licznych wykładów, artykułów i prezentacji w kraju i zagranicą. Jako redaktor wydała wiele książek, albumów i opracowań o tematyce ochrony życia i rodziny.

Od Oceanu do Oceanu z Matką Bożą

Ks. Uchwat podkreślił, że Ewa jest także artystką, ikonografem. Z jej pracowni wyszło już ponad 200 ikon, przed którymi wielu ludzi się modli. Wraz z Lechem są pomysłodawcami inicjatywy „Od Oceanu do Oceanu w obronie cywilizcji życia i miłości”, w ramach której kopia Ikony Częstochowskiej przejechała 200 tys. km przez 29 krajów na 5 kontynentach.  Przed wędrującą Ikoną Częstochowską modliły się miliony ludzi. Wydano ponad 1 mln kart z wizerunkiem Ikony Częstochowskiej, które trafiły do rodzin w kolejnych krajach. Obecnie ikona znajduje się w stolicy Ekwadoru.

Ks. Uchwat podkreślił także bardzo skuteczną obecność Kowalewskich w mediach. Od lat współpracują z Katolicką Agencją Informacyjną, wspólnie organizują konferencje prasowe i ważne debaty tematyczne, kompetentnie wspierając obronę ludzkiego życia. Są też często obecni na antenie Radia Maryja czy TV Trwam a także na łamach innych mediów katolickich.

– Ile dzieci zostało uratowanych dzięki nim, wie tylko Pan Bóg – zaznaczył na zakończenie.

– Ta nagroda jest dla wszystkich, dla każdego, kto się angażuje w sprawę obrony życia (…), więc proszę państwa proszę pamiętać, że to jest wasza nagroda – oznajmiła w podziękowaniu wzruszona Ewa Kowalewska.

W imieniu Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia dziękował odznaczonym b. senator Antoni Szymański. Przypomniał, że poznał ich w 1991 roku i od tamtego czasu ma okazję podziwiać ich zaangażowanie w problematykę ochrony ludzkiego życia od poczęcia, ogrom wykonanej przez nich pracy i codzienne zaangażowanie. „To dzieła takie jak portal www.hli.org.pl, prowadzony w kilku językach, zawierający aktualności dotyczące ochrony życia, specjalistyczne materiały i opinie odnoszące się do tej tematyki. To także żywe uczestnictwo w dyskusji, jaka toczy się w Polsce i na świecie odnośnie do ludzkiego życia w fazie prenatalnej poprzez udział w setkach programów radiowych i telewizyjnych. Organizowanie tematycznych i na wysokim poziomie merytorycznym konferencji prasowych, sesji i konferencji naukowych również o zasięgu międzynarodowym, a w ostatnim czasie także bloga docierającego do szerokiego grona odbiorców” – wyliczał wieloletni wiceprezes PFROŻ.

O oprawę muzyczną uroczystości zadbał zespół wokalno-instrumentalny Cappella Gedanensis pod dyrekcją koncertmistrza Katarzyny Kowacz.

Krzyż „Pro Ecclesia et Pontifice” („Dla Kościoła i Papieża”) to jedno z wysokich odznaczeń Stolicy Apostolskiej, przyznawanych świeckim przez papieża w dowód uznania dla zaangażowania w pracę na rzecz Kościoła, na wniosek biskupa diecezjalnego. Został ustanowiony przez papieża Leona XIII 17 lipca 1888 roku dla upamiętnienia 50-lecia jego kapłaństwa.