Aleksandra Żarynowa nie żyje

17 marca zmarła w wieku 94 lat Aleksandra Żarynowa, działaczka Katolickiej Młodzieży Narodowej, współorganizatorka ślubów akademickich na Jasnej Górze w maju 1936 r., prawniczka i tłumaczka. Matka znanego historyka Jana Żaryna.

Aleksandra Żarynowa, z domu Jankowska, ziemianka z Kruchowa i Szelig urodziła się 25 lutego 1916 r. w Warszawie. Absolwentka szkoły Cecylii Plater-Zyberkówny; studentka Wydziału Prawa UW (po wojnie absolwentka na UMK w Toruniu); działaczka Katolickiej Młodzieży Narodowej i Duszpasterstwa Akademickiego przy kościele św. Anny, współorganizatorka ślubów akademickich na Jasnej Górze w maju 1936 r. W 1939 r. absolwentka Instytutu Francuskiego paryskiej Sorbony.

W czasie wojny wypędzona wraz z rodzicami z majątku w Kruchowie (Wielkopolska), okupację niemiecką przeżyła w rodzinnym majątku w podwarszawskich Szeligach. Tu ukrywała przekazanych pod opiekę Żydów. Aresztowana we Włochach w sierpniu 1944 r. za pomoc udzieloną rannemu powstańcowi, wywieziona do obozu pracy koło Freedland (Sokołowski Jar). Za swoją bohaterską postawę została po wielu latach odznaczona medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”.

W 1945 r. założyła i przez kilkanaście lat prowadziła czytelnię „Exlibris” przy ul. Pięknej, która stała się miejscem spotkań przedwojennej polskiej inteligencji. Pracowała w ambasadzie Szwajcarii , Muzeum Narodowym, ZAIKS-ie oraz w Muzeum miasta Bordeaux. Od lat 70-tych poświęciła się pracy na rzecz ochrony zabytków w Ministerstwie Kultury i Sztuki oraz Polskim Komitecie ICOMOS, który nadał Jej honorowe członkostwo.

Autorka licznych przekładów na język francuski – dzieł naukowych z dziedziny historii, architektury i konserwacji zabytków.

Od 1980 r. członkini NSZZ „Solidarność” w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Do końca życia aktywna w kole filistrowych korporacji „Arkonia”. Odznaczona medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”

Jako Osoba niezachwianej wiary, w całym życiu dawała świadectwa miłości bliźniego otaczając opieką ludzi spotkanych na swojej drodze, nieobojętna wobec biednych i zagubionych życiowo.
Matka pięciorga dzieci, które samotnie – po przedwczesnej śmierci swego męża Stanisława, wielce zasłużonego dla Warszawy architekta – wychowała i wykształciła, nadając im formację wywiedzioną z najlepszych polskich tradycji.

Uroczystości pogrzebowe w środę 24 marca rozpocznie Msza św. w Sanktuarium św. Andrzeja Boboli na ulicy Rakowieckiej o godzinie 13.00, po czym nastąpi wyprowadzenie do grobu rodzinnego na cmentarzu w Wiązownie koło Otwocka.