Aleksy II docenia gest oddania ikony MB Kazańskiej

– Bardzo cenimy sobie fakt, że Watykan zwróci 28 sierpnia naszemu Kościołowi cudowną ikonę Matki Bożej Kazańskiej wywiezioną z Rosji w roku 1917 – powiedział Aleksy II w wywiadzie dla słowackiego dziennika „Narodna Obroda”.

Zaraz jednak prawosławny patriarcha Moskwy i Wszechrusi dodał: – Nie widzimy zasadniczych zmian w naszych relacjach z Kościołem katolickim.

Zwierzchnik Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w rozmowie ze słowackim dziennikarzem podkreślił, że Kościół katolicki i prawosławny mogą współpracować na wielu polach.

– *Jesteśmy zgodni, co do chrześcijańskich korzeni* europejskiego kontynentu, chcemy wspólnie je chronić, doceniamy wartość dialogu Wschodu i Zachodu. Jeśli chcemy, żeby wartości chrześcijańskie pozostały żywe, żeby Europejczycy kierowali się w swoim życiu Ewangelią, musimy współpracować – stwierdził patriarcha.

Zdaniem Aleksego II wolność i przemiany ekonomiczne zawiodły wielu Rosjan. Z jednej strony przełom dał możliwość wolnego wyboru pracy i działalności, a z drugiej strony przyczynił się do rozwoju przestępczości, korupcji, społecznej niesprawiedliwości i głębokich podziałów w społeczeństwie.

*Stanowczo odrzucił jakiekolwiek podejrzenia* pod adresem jego osoby o współpracę z sowieckim KGB. Uważa, że był jedną z ofiar kampanii oczerniania prawosławnych duchownych w latach dziewięćdziesiątych. Celem tej kampanii było zahamowanie fali powrotu ludzi do wiary i Kościoła.

Możliwość swego w miarę swobodnego podróżowania po Europie w latach zimnej wojny Aleksy II tłumaczy tym, że Nikita Chruszczow chcąc przekonać świat o wolności religijnej w ZSRR, musiał zezwalać duchowieństwu na utrzymywanie kontaktów z zagranicą. Aleksy II uważa nawet, że w wyniku takiej polityki lata sześćdziesiąte dla RKP były bardzo owocne.

*Patriarcha widzi przed Rosją „obiecująca przyszłość”*. Nadzieję na pozytywny rozwój sytuacji w kraju widzi przede wszystkim w tym, że „coraz więcej ludzi odnajduje swoją życiową drogę, wzrasta poczucie przynależności do narodu i odpowiedzialności za niego”.

Wielką nadzieją na pomyślny rozwój przyszłości jest według Aleksego II fakt, że „odradza się wiara, która może stać się kompasem dla społeczeństwa”.