Ambasador Japonii: Stolica Apostolska zasługuje na większą uwagę państw azjatyckich

„Państwa azjatyckie winny zwracać większą niż dotychczas uwagę na kontakty ze Stolicą Apostolską, gdyż rozporządza ona wielką siłą duchową i moralną.”

Uważa ambasador Japonii w Watykanie Ueno Kagefumi. Był on gościem kursu dla dyplomatów z tego kontynentu zorganizowanego przez Fundację Gregoriańską i Międzynarodowy Instytut im. Jacquesa Maritaina na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie i w Turynie.

Kagefumi przypomniał, że Azja jest ojczyzną wielkich religii wschodnich, jak buddyzm, hinduizm, taoizm, sintoizm, a także islam, podczas gdy chrześcijaństwo (katolicyzm) jest tam postrzegane jako religia „zagraniczna”. Toteż jego wyznawcy są tam niewielką mniejszością, poza kilkoma wyjątkami np. w Japonii katolicy stanowią niespełna pół procent mieszkańców i jest mało prawdopodobne, aby w przyszłości wskaźnik ten miał znacząco wzrosnąć – powiedział dyplomata.

Sytuacja ta sprawia, iż stosunki ze Stolicą Apostolską na ogół nie są najważniejsze dla krajów azjatyckich – mówił dalej Kagefumi. Część z nich w ogóle takich stosunków nie utrzymuje (np. Malezja, Wietnam, Mianmar, Brunei czy Laos), a te kraje, które je mają, na ogół nie mają swych ambasadorów w Rzymie, ale są one reprezentowane przy Watykanie przez dyplomatów urzędujących na co dzień w innych krajach (głównie w Szwajcarii, Niemczech i Wielkiej Brytanii).

Ambasador zauważył, że na tym tle jego kraj przedstawia się bardzo korzystnie, gdyż stosunki dyplomatyczne ze Stolicą Świętą nawiązał w 1942 r. Już wcześniej jednak, bo od 1919 w Tokio rezydował wysłannik papieski jako delegat apostolski.

Kagefumi wymienił cztery powody, dla których – jak podkreślił – „warto być dyplomatą w Rzymie”. Pierwszym z nich jest „siła moralna” Watykanu. Dyplomata przypomniał, że szczegółowy przegląd sytuacji międzynarodowej, dokonywany przez papieża podczas jego noworocznych spotkań z korpusem dyplomatycznym, akredytowanym przy Stolicy Apostolskiej, niemal natychmiast staje się przedmiotem uważnych analiz na całym świecie.

Drugą przyczyną, dla której warto traktować priorytetowo stosunki z Watykanem, jest – zdaniem japońskiego ambasadora – siła przesłania papieskiego, które szeroko rozpowszechniają środki przekazu.

Dwa pozostałe powody to siła intelektualna i potęga informacji Stolicy Apostolskiej.

Na zakończenie swego świadectwa ambasador japoński, który z wykształcenia jest filozofem i myślicielem, wychowanym w tradycji buddyjsko-sintoistycznej, wezwał kolegów dyplomatów, aby zachęcali swe rządy do zwracania większej uwagi na Watykan i jego rolę w polityce światowej.

Kurs w Watykanie trwał od 11 do 23 maja i przebiegał pod hasłem „Kościół katolicki i polityka międzynarodowa Stolicy Apostolskiej”. Przybyło nań 17 dyplomatów z Afganistanu, Australii, Bangladeszu, Filipin, Indonezji, Japonii, Kambodży, Korei Płd., Laosu, Malezji, Mianmaru, Sri Lanki, Tajwanu, Tajlandii, Timoru Wschodniego i Wietnamu.

Współorganizatorami były Fundacja Gregoriańska i Międzynarodowy Instytut im. Jacquesa Maritaina oraz uniwersytety katolickie: Gregoriański i Wolny pw. Wniebowzięcia NMP w Rzymie, Georgetown w Waszyngtonie i Spohia w Tokio.

Po raz pierwszy spotkanie tego rodzaju odbyło się w 2007 z udziałem dyplomatów 19 państw muzułmańskich z rejonu Morza Śródziemnego i Bliskiego Wschodu; w kursie ubiegłorocznym uczestniczyli przedstawiciele 22 krajów afrykańskich.