Arcybiskup do Benedykta XVI: korygowanie panującego papieża jest nierealistyczne

Korygowanie panującego papieża jest nierealistyczne – uważa ordynariusz sycylijskiej archidiecezji Monreale abp Michele Pennisi, komentując książkę Benedykta XVI i kard. Roberta Saraha „Z głębi naszych serc”, w której m.in. bronią celibatu kapłańskiego. Tymczasem włoski hierarcha przypomina, że „celibat kapłański nie jest dogmatem teologicznym, lecz jest tradycją przydatną duszpastersko i duchowo”.

Dzieli się doświadczeniem swej archidiecezji, na której terenie znajduje się enklawa katolików rytu bizantyjskiego w Piana degli Albanesi, gdzie pracują zarówno duchowni żonaci, jak i żyjący w celibacie. – I na pewno nie można powiedzieć, że wśród duchownych żonatych jest mniejsze oddanie Bogu i Kościołowi – zaznacza abp Pennisi.

Wyjaśnia, że brak zgody na zniesienie celibatu w Kościele łacińskim tłumaczy się jego „użytecznością z punktu widzenia duchowego i kościelnego”. Tradycyjnie bowiem „uważa się, że celibat umożliwia całkowite oddanie się swojej misji”. – Ale nie oznacza to, że nie dzieje się to również w przypadku kleru żonatego. W Kościołach prawosławnych nie żenią się biskupi i mnisi. W Kościele łacińskim prezbiterzy są celibatariuszami, a diakoni stali nie – przypomina arcybiskup Monreale.

Dodaje, że „od Soboru Watykańskiego II dyskutuje się o «viri probati», czyli o święceniu żonatych mężczyzn w starszym wieku o wypróbowanej wierze, którzy mogliby odprawiać Msze św. we wspólnotach, którym brakuje kapłanów i gdzie trudno jest kapłanowi regularnie docierać. W 1971 r. ta propozycja została przedstawiona biskupom, ale zyskała niewielkie poparcie”. Jednak brakowi księży można zapobiegać także poprzez „poszerzenie” pewnych posług kościelnych.