Benedykt XVI: Caritas to nie przypadkowa działalność Kościoła

Caritas i chrześcijańska działalność na rzecz pomocy nie są przypadkową aktywnością Kościoła, lecz w sposób zasadniczy należą do jego natury. Dlatego też Boga i Chrystusa nie można było wyłączyć z działań organizacji kościelnych, podkreślił Benedykt XVI na forum obradującego w Watykanie kongresu Papieskiej Rady „Cor unum”.

Papież wyłożył też motywy, jakie skłoniły go do poświęcenia miłości swej pierwszej encykliki „Bóg jest miłością” („Deus caritas est”), która zostanie ogłoszona 25 stycznia. Stwierdził, że pragnął podkreślić, iż Bóg jest miłością i ta miłość musi się przejawiać w konkretnej i zorganizowanej formie chrześcijańskiej miłości bliźniego. Trzy centralne tematy encykliki – Bóg, Chrystus, miłość – są jednocześnie głównymi liniami wiary chrześcijańskiej, podkreślił Benedykt XVI.
Ojciec Święty zapewnił, że w swojej encyklice pragnął pokazać ludzki wymiar wiary. Jej elementem jest miłość w różnych wymiarach: zmysłowym, małżeńskim i związaną z tym Caritas jako miłość bliźniego i całkowite oddanie się jemu.
– Słowo „miłość” jest dzisiaj do tego stopnia wyświechtane, zużyte i nadużywane, że człowiek wymawia jej nieomal z obawą – mówił Papież. – A przecież jest to słowo podstawowe, wyraz podstawowej rzeczywistości; nie możemy go tak po prostu porzucić, lecz musimy wejść na nowo w jego posiadanie, oczyścić je przywrócić mu pierwotny blask, ażeby mogło oświecić nasze życie i przywieść je z powrotem na prawą drogę – powiedział Benedykt XVI. Dodał, że to właśnie przekonanie skłoniło go do wybrania miłości jako tematu pierwszej encykliki.
– Chciałem spróbować wyrazić w naszych czasach i dla dobra naszej egzystencji to, co Dante swej wizji zawarł w sposób tak śmiały. Mówi on o „wzroku”, który „nabierał sił”, kiedy patrzył on i zmieniał się wewnętrznie (por. Raj, Pieśń 33, 112-114). O to właśnie chodzi: aby wiara stała się przemieniającym nas widzeniem-zrozumieniem. Pragnieniem moim było uwypuklenie centralnego miejsca wiary w Boga – w tego Boga, który przyjął ludzkie oblicze i ludzkie serce – powiedział Benedykt XVI.
Papież poinformował, że encyklika składa się z dwóch części: pierwszej, bardziej teoretycznej o istocie miłości i drugiej – o caritas jako kościelnej działalności charytatywnej. Jednak obie te części stanowią nierozdzielną całość, gdyż miłość do Boga i do bliźniego stanowią centrum życia i wiary chrześcijańskiej, a tym samym również Kościoła jako wspólnoty – powiedział papież.
– Zależało mi na postawieniu na równi obu tematów, które w sposób właściwy można zrozumieć tylko wówczas, gdy są postrzegane jako całość – podkreślił Benedykt XVI. Przypomniał, że „centrum chrześcijańskiej egzystencji i owocem wiary jest istota miłości Boga i bliźniego, opisana w Biblii”.
Na zakończenie Papież przypomniał, że „kościelna organizacja działalności charytatywnej nie jest formą opieki społecznej, która przypadkowo należy do rzeczywistości Kościoła, inicjatywą, którą można by także pozostawić innym”.
Papież wskazał, że działalność taka należy do natury Kościoła i – poza bardzo konkretną pomocą bliźniemu – ma także znaczenie przekazywania innym miłości Boga, którą sami otrzymaliśmy.
Benedykt XVI powiedział, że charytatywna działalność Kościoła musi w jakiś sposób uczynić Boga żywego widzialnym.
– Bóg i Chrystus nie mogą być sloganami obcymi organizacji charytatywnej; w rzeczywistości wskazują one na pierwotne źródło kościelnej miłości. Siła Caritas zależy od siły wiary wszystkich członków i współpracowników – podkreślił Papież.
– Widok człowieka cierpiącego dotyka naszych serc. Jednak zaangażowanie charytatywne przekracza zwykłą filantropię – powiedział Benedykt XVI. – To sam Bóg popycha nas ze serca do łagodzenia nędzy. I w rezultacie to Jego niesiemy cierpiącemu światu. Im bardziej świadomie i wyraźnie niesiemy Go jako dar, tym skuteczniej miłość nasza odmieni świat i wzbudzi nadzieję – nadzieję, która przekracza śmierć.