Benedykt XVI modlił się w Bazylice Grobu Pańskiego w Jerozolimie

W świątyni, której współgospodarzami są chrześcijanie trzech wyznań: prawosławnego (greckiego), ormiańskiego i katolickiego wraz z papieżem modliło się kilkaset osób.

Przybywającego do świątyni Ojca Świętego, poprzedzanego czterema kawasami – strażnikami tego miejsca, stukającymi dużymi ciężkimi laskami, powitali przed wejściem przedstawiciele Kościołów chrześcijańskich, będących gospodarzami Grobu Świętego, oraz muzułmanów, do których formalnie należy to miejsce. Wśród zgromadzonych w świątyni byli m.in. rycerze i damy Świętego Grobu Bożego.

Po wejściu do bazyliki papież uklęknął przed Kamieniem Namaszczenia naprzeciwko mozaikowej ikony, przedstawiającej „Namaszczenie Pana Jezusa przez niewiasty”, gdzie chwilę się modlił, następnie ucałował to miejsce. Następnie kustosz Ziemi Świętej o. Pierbattista Pizaballa OFM, podał Ojcu Świętemu krzyż do ucałowania i kropidło, którego Ojciec Święty dotknął i przeżegnał się.

Witając po włosku Ojca Świętego kustosz Ziemi Świętej wyraził radość z jego przybycia do miejsca, gdzie „znajduje się Kalwaria i pusty Grób, dwa wielkie świadectwa miłości Jezusa Syna Bożego w posłusznej wolności Ojcu, uczynione dla naszego zbawienia”. Podkreślił fakt, że pielgrzymka do świętych miejsc chrześcijaństwa kończy się właśnie tu i przypomniał, że do Bazyliki Grobu Pańskiego przybywają miliony pielgrzymów, by „dotknąć skał, które są znakiem obietnicy życia zwyciężającego śmierć”. „Przesłanie pustego grobu nie jest tylko rozważaniem męki, lecz jeszcze bardziej przesłaniem radości i nadziei, które chrześcijanie powinni głosić zawsze i wszędzie” – powiedział o. Pizabella i podziękował papieżowi za „świadectwo pokoju”, które dawał podczas pielgrzymki.

Następnie przy śpiewie pieśni „Ecce fidelis servus” Ojciec Święty udał się do Kaplicy Grobu Świętego, gdzie przez kilka minut trwał na modlitwie, po czym ucałował miejsce śmierci Jezusa.

W krótkim przemówieniu, które wygłosił abp Fouad Twal, patriarcha łaciński Jerozolimy podziękował papieżowi i watykańskiej delegacji za „odwagę i trud pielgrzymowania do Ziemi Świętej nękanej cierpieniami. „Wyrazem wdzięczności Bogu był hymn „Te Deum” śpiewany w procesji od Skały Namaszczenia do Kaplicy Grobu” – powiedział arcybiskup i dodał, że katolicy Ziemi Świętej będą śpiewać ten hymn dziękczynienia za Ojca Świętego, który steruje łodzią Piotrową mimo ataków na jego osobę”. „Ufamy, że Twoja pielgrzymka umocni jedność wspólnoty wszystkich chrześcijan” – powiedział abp Twal. Wyraził nadzieję, że tak jak krótki dystans dzieli Kaplicę Grobu od Golgoty, tak „dzięki modlitwom Kościoła, zaangażowaniu wspólnoty międzynarodowej oraz wysiłkom ludzi dobrej woli krótki będzie dystans między czasem konfliktu a nadejściem sprawiedliwości i pokoju”. Zapewnił, że ani konflikty, okupacja, dzielący mur, emigracja chrześcijan, kultura śmierci nie złamią naszej moralnej i pełnej nadziei radości: Chrystus zmartwychwstał, jak zapowiedział. Alleluja!” – zakończył patriarcha łaciński Jerozolimy.

„Modlę się, aby Kościół w Ziemi Świętej czerpał wciąż nowe siły z pustego grobu Zbawiciela – powiedział Benedykt XVI. Podkreślił, że ten „pusty grób mówi nam o nadziei, która nie zawodzi, ponieważ jest darem Ducha życia” i dodał, że jest to przesłanie, które chce pozostawić miejscowemu Kościołowi na zakończenie swego pielgrzymowania do Ziemi Świętej.

Ojciec Święty zaznaczył, że stając przed pustym grobem jako papież chce „na nowo głosić mężczyznom i kobietom naszych czasów mocną wiarę Kościoła, że Jezus Chrystus «został ukrzyżowany, umarł i został pogrzebany» i że «trzeciego dnia zmartwychwstał». Zasiadłszy po prawicy Ojca zesłał nam swego Ducha na przebaczenie grzechów. W tym właśnie miejscu w decydujący sposób zmieniły się dzieje ludzkości.

Podkreślił, iż pusty grób mówi nam o niezawodnej nadziei. Na zakończenie swego pielgrzymowania do Ziemi Świętej zaapelował o nadzieję: „Niech nadzieja ciągle na nowo powstaje, dzięki łasce Boga, w sercach wszystkich ludzi mieszkających na tych ziemiach! Niech się zakorzeni w waszych sercach, niech zamieszka w waszych rodzinach i wspólnotach i niech będzie natchnieniem dla każdego z was do coraz wierniejszego dawania świadectwa o Księciu Pokoju! Kościół w Ziemi Świętej, który tak często doświadczał ciemnej tajemnicy Golgoty, nigdy nie może przestać być nieustraszonym orędownikiem świetlanego orędzia nadziei, którą głosi ten pusty grób” – stwierdził papież.

Benedykt XVI wyraził przekonanie, że „historia nie musi się powtarzać, że pamięć może zostać uzdrowiona, że gorzkie owoce wzajemnych oskarżeń i wrogości mogą zostać przezwyciężone i że dla każdego mężczyzny i kobiety, dla całej rodziny ludzkiej, a zwłaszcza dla ludu, zamieszkującego tę ziemię, tak drogą sercu Zbawiciela, może nadejść przyszłość sprawiedliwości, pokoju, pomyślności i współpracy”. Jednocześnie wezwał, aby rozważanie tajemnicy odkupienia, stawanie w obecności Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego skłoniło chrześcijan do wzrastania w życiu Ducha przez nawrócenie, pokutę i modlitwę. „Niech nam pomaga przezwyciężać, mocą tego samego Ducha, każdy konflikt i napięcie, zrodzone z ciała i pokonywać każdą przeszkodę, tak wewnętrzną, jak i zewnętrzną, na drodze do naszego wspólnego świadectwa o Chrystusie i o pojednawczej potędze Jego miłości” – powiedział Ojciec Święty.

Benedykt XVI wyraził przekonanie, że rozważanie tajemnic zbawczych ma istotne znaczenie dla Kościoła w Ziemi Świętej. „Jest on powołany, aby w tym grobie grzebał wszystkie swe niepokoje i lęki, aby powstawał codziennie na nowo i nadal kroczył ulicami Jerozolimy, Galilei i dalej, głosząc zwycięstwo Chrystusowego przebaczenia i obietnicy nowego życia. Jako chrześcijanie wiemy, że pokój, które ta zraniona ziemia tak bardzo pragnie, ma na imię: Jezus Chrystus. „On jest naszym pokojem”, który pojednał nas z Bogiem w jednym ciele przez Krzyż, kładąc kres wrogości (por. Ef 2,14). Złóżmy więc w Jego ręce wszystkie nasze nadzieje na przyszłość, tak jak w godzinie ciemności powierzył On swego ducha w ręce Ojca” – stwierdził papież.

Papież wszedł do Kaplicy Golgoty. Tam przywitali go prawosławni mnisi. Ojciec Święty ukląkł przed Skałą Konania i dłuższą chwilę modlił się. Następnie zgodnie ze prawosławną tradycją zapalił świecę. Chwilę rozmawiał z zakonnikami.

Wychodzącego z bazyliki Ojca Świętego żegnały oklaski i okrzyki: „Viva il Papa!”

Bazylika Grobu Pańskiego jest jednym z najświętszych miejsc chrześcijaństwa. Obowiązuje w nim status quo, oparte na firmanie (dekrecie) sułtańskim z 1757 r. Na tej podstawie współgospodarzami miejsca są Kościoły: prawosławny, ormiański i katolicki, reprezentowane przez franciszkanów. Wszelkie zmiany – architektoniczne czy np. liturgiczne, jakie ktokolwiek chciałby tu wprowadzić – wymagają zgody wszystkich trzech wspomnianych wyznań. Również przygotowania do pobytu Ojca Świętego w tym miejscu wymagały ich zgody.