Słowa Psalmu 137 (136), będącego lamentem Żydów przebywających w niewoli babilońskiej i zmuszanych do śpiewania radosnych pieśni, były przedmiotem katechezy Benedykta XVI podczas audiencji ogólnej 30 listopada w Watykanie.

Rozważania te dały Papieżowi okazję do stwierdzenia, iż „była to symboliczna zapowiedź obozów zagłady, do których naród żydowski (…) zsyłany był zgodnie z nikczemną operacją śmierci, która pozostała niezatartą hańbą w dziejach ludzkości”.
Po wygłoszeniu nauki i streszczeniu jej w kilku językach Ojciec Święty pozdrowił przybyłych pielgrzymów, m.in. Polaków w ich języku, po czym nawiązał do obchodzonego jutro Światowego Dnia Walki z AIDS, zachęcając do opieki nad dotkniętymi tą chorobą i ich rodzinami oraz podkreślając wkład Kościoła do tego dzieła.
Po polsku Benedykt XVI powiedział:
„Serdecznie pozdrawiam obecnych tu Polaków. Szczególnie witam biskupów, będących w Rzymie z okazji wizyty „ad limina Apostolorum”. Życzę wszystkim, którzy nawiedzą Groby Apostołów, umocnienia ducha wiary, nadziei i miłości. Życzę także, aby obecny czas Adwentu był dla wszystkich obfity w duchowe owoce. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus”.
Na audiencji obecni byli liczni pielgrzymi z naszego kraju, wśród nich grupa biskupów przybyłych z wizytą ad limina Apostolorum z kard. Franciszkiem Macharskim z Krakowa na czele. Była też grupa wiernych z kilku parafii z archidiecezji poznańskiej oraz pątnicy indywidualni z kraju i z emigracji.
Wcześniej jeden z polskich prałatów, pracujących w Kurii Rzymskiej, odczytał streszczenie katechezy papieskiej:
„Bracia i siostry, rozważamy dziś słowa Psalmu 137 (136), zatytułowanego «Nad rzekami Babilonu». Jest to pieśń, zbiorowa lamentacja, która wyraża ból narodu wybranego po zburzeniu Jerozolimy i po uprowadzeniu ludu do niewoli babilońskiej. Ten ból staje się jeszcze większy, gdyż najeźdźcy zmuszają wygnańców judzkich do śpiewu poza Świątynią radosnych pieśni liturgicznych poświęconych Bogu. Ziemia obca uważana była przez Izraelitów za nieczystą. Byli oni przekonani, że godziwy kult można sprawować jedynie w ojczystej ziemi, w Palestynie.
Chrześcijanie żyją w świecie, który w swoich ziemskich dążeniach przypomina często biblijny Babilon. Kościół dostrzega to podobieństwo w swym nauczaniu już od czasów patrystycznych; wskazuje przy tym, że nowy lud Boży nie może poprzestać na zbiorowej lamentacji. Przemiana świata w kierunku dobra i budowanie pokoju w perspektywie zbawienia staje się zadaniem każdego z wierzących”.
Na zakończenie audiencji Ojciec Święty zaapelował:
„Jutro, 1 grudnia przypada Światowy Dzień Walki z AIDS – jest to inicjatywa Narodów Zjednoczonych, która ma na celu zwrócenie uwagi na plagę AIDS i wezwanie wspólnoty międzynarodowej do zaangażowania się na nowo w dzieło zapobiegania i solidarnej opieki nad tymi, którzy padli jego ofiarą. Liczby, które mówią o tym są alarmujące!
Idąc za przykładem Chrystusa, Kościół zawsze uważał opiekę nad chorymi za integralną część swojego posłannictwa. Zachęcam zatem do licznych inicjatyw, podejmowanych w celu przezwyciężenia tej choroby, w sposób szczególny przez wspólnotę kościelną, i jestem blisko chorych na AIDS oraz ich rodzin, wzywając dla nich pomocy i pocieszenia Pańskiego”.

Druga część Psalmu 136 (135), mówiąca o chwale Pana, który jest dobry, była przedmiotem katechezy Benedykta XVI podczas audiencji ogólnej 16 listopada na Placu św. Piotra w Watykanie. Przybyło na nią ponad 20 tys. pielgrzymów z całego świata.

Po wygłoszeniu nauki i streszczeniu jej w różnych językach, m.in. po polsku Papież, pozdrowił przybyłych, odmówił z nimi Modlitwę Pańską i udzielił wszystkim błogosławieństwa apostolskiego.
Improwizując pod koniec swego przemówienia Ojciec Święty powiedział, streszczając katechezę:
– Niebezpieczeństwem dla nas, ludzi, jest to, że nasza pamięć o wycierpianym złu jest często silniejsza od pamięci o dobru. Psalm ma w nas rozbudzić także pamięć o dobru. O tym wielkim dobru, jakie Pan nam uczynił i nadal wyświadcza. I możemy zobaczyć, czy nasze serce staje się wyczulone na dobro. Psalm chce rozbudzić pamięć o dobru w nas, które możemy w końcu rozpoznać, gdy głosi z radością: to prawda, łaska Boża trwa na wieki i jest obecna wśród nas dzień po dniu.
Po polsku Papież powiedział: – Pozdrawiam serdecznie obecnych tu Polaków. Życzę, aby wasze pielgrzymowanie do rzymskich Bazylik i spotkanie z chrześcijańską tradycją Wiecznego Miasta umocniło was w wierze i stało się źródłem duchowego wzrostu. Przekażcie moje pozdrowienie waszym rodzinom i bliskim. Niech Bóg wam błogosławi.
Pielgrzymi z naszego kraju pochodzili m.in. z archidiecezji katowickiej, lubelskiej, warszawskiej oraz z diecezji tarnowskiej, obecni byli także m.in. pracownicy LOT-u.