Benedykt XVI: ten, kto boi się Boga, nie zna strachu

Ten, kto „boi się” Boga, „nie zna strachu” – stwierdza wyraźnie Słowo Boże. Przypomniał o tym Benedykt XVI w rozważaniach przed modlitwą Anioł Pański 22 czerwca na Placu św. Piotra w Watykanie.

Zapowiedział również, że w najbliższą sobotę otworzy Rok św. Pawła, powierzając tę „wielką inicjatywę” wstawiennictwu Apostoła Narodów i Matki Bożej. Po odmówieniu modlitwy maryjnej papież udzielił zebranym na Placu św. Piotra błogosławieństwa apostolskiego i pozdrowił ich w różnych językach.

Wyraził też solidarność z ofiarami promu, który zatonął w wyniku tajfunu na Filipinach, z wiernymi w Libanie, obecnymi na beatyfikacji ich rodaka – o. Jakuba Haddada oraz polecił modlitwom duchowe owoce kończącego się dzisiaj 49. Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego w kanadyjskim Quebecu.

Oto polski tekst słów Ojca Świętego:

Drodzy bracia i siostry,

w Ewangelii dzisiejszej niedzieli znajdujemy dwa wezwania Jezusa: z jednej strony „nie bójcie się ludzi” i z drugiej „bójcie się” Boga (por. Mt 10,26.28). Tym samym zachęceni jesteśmy do refleksji nad różnicą, jaka istnieje między obawami człowieka a bojaźnią Bożą. Strach jest naturalnym wymiarem życia. Od dziecka doznajemy różnych postaci strachu, które okazują się potem wyimaginowane i rozwiewają się; pojawiają się potem inne, które mają konkretną podstawę w rzeczywistości: tym lękom należy stawić czoła i przezwyciężyć je ludzkim zaangażowaniem i pokładając ufność w Bogu. Występuje jeszcze, szczególnie dzisiaj, forma głębszego strachu, typu egzystencjalnego, który przeradza się czasem w niepokój: rodzi ją poczucie pustki, związanej z pewną kulturą przepojoną rozpowszechnionym teoretycznym i praktycznym nihilizmem.

W obliczu rozległej i zróżnicowanej panoramy ludzkich lęków, Słowo Boże mówi wyraźnie: ten, kto „boi się” Boga, „nie zna strachu”. Bojaźń Boża, którą Pismo określa jako „zasadę prawdziwej mądrości”, pokrywa się z wiarą w Niego, ze świętym szacunkiem dla Jego władzy nad życiem i nad światem. Brak „bojaźni Bożej” równoznaczny jest z postawieniem się na Jego miejscu, z uważaniem siebie za panów dobra i zła, życia i śmierci. Ten natomiast, kto boi się Boga, odczuwa w sobie bezpieczeństwo, jakiego doznaje dziecko w ramionach swojej matki (por Ps 130,2): ten, kto boi się Boga, zachowuje spokój nawet wśród burz, ponieważ Bóg, jak objawił nam Jezus, jest Ojcem pełnym miłosierdzia i dobroci. Ten, kto Go miłuje, nie zna lęku: „W miłości nie ma lęku – pisze apostoł Jan – lecz doskonała miłość usuwa lęk, ponieważ lęk kojarzy się z karą. Ten zaś, kto się lęka, nie wydoskonalił się w miłości” (1 J 4, 18). Wierzący nie czuje więc strachu przed niczym, ponieważ wie, że jest w rękach Boga, wie, że ostatnie słowo nie należy do zła i tego, co irracjonalne, lecz że jedynym Panem świata i życia jest Chrystus, wcielone Słowo Boga, który tak nas umiłował, że siebie samego poświęcił, umierając na krzyżu za nasze zbawienie.

Im bardziej wzrastamy w tej zażyłości z Bogiem, przepojonej miłością, tym łatwiej pokonujemy wszelką postać strachu. W dzisiejszej Ewangelii Jezus wielokrotnie powtarza wezwanie, aby się nie bać. Uspokaja nas, jak to uczynił wobec Apostołów, jak to uczynił ze św. Pawłem, ukazując mu się w nocnym widzeniu, w szczególnie trudnej chwili jego przepowiadania: „Przestań się lękać – powiedział doń – a przemawiaj i nie milcz, bo Ja jestem z tobą” (Dz 18,9). Silny obecnością Chrystusa i pokrzepiony Jego miłością, nie lękał się nawet męczeństwa Apostoł Narodów, którego dwutysięczną rocznicę narodzin będziemy niebawem świętować podczas specjalnego roku jubileuszowego. Oby to wielkie wydarzenie duchowe i duszpasterskie wzbudziło także w nas odnowioną ufność w Jezusa Chrystusa, który wzywa nas do głoszenia i świadczenia o Jego Ewangelii, niczego się nie obawiając.

Zachęcam was zatem, drodzy bracia i siostry, do przygotowania się do obchodzenia z wiarą Roku św. Pawła, który, jeśli Bóg pozwoli, otworzę uroczyście w najbliższą sobotę o godz. 18 w bazylice św. Pawła za Murami, podczas Pierwszych Nieszporów uroczystości świętych Piotra i Pawła. Zawierzmy już teraz tę wielką inicjatywę Kościoła wstawiennictwu św. Pawła oraz Najświętszej Maryi, Królowej Apostołów i Matce Chrystusa, źródła naszej radości i naszego pokoju.