Benedykt XVI : w centrum sakramentu pojednania znajduje się miłosierdzie Boże

Bóg przebacza temu, kto bardzo miłuje, przypomniał Benedykt XVI w przemówieniu, które wygłosił 7 marca do uczestników kursu dla spowiedników, zorganizowanego przez Penitencjarię Apostolską.

Papież podkreślił, że w centrum sakramentu pojednania znajduje się nie grzech, lecz Boże miłosierdzie.
W refleksji na ten temat w czasach, które „niestety coraz bardziej zatracają poczucie grzechu”, Ojciec Święty stwierdził, że „ten, kto pokłada ufność w samym sobie i w swoich zasługach, jest niejako zaślepiony własnym ja, a jego serce twardnieje w grzechu”. „Kto natomiast uważa się za słabego i grzesznika, zawierza się Bogu i otrzymuje od Niego łaskę i przebaczenie. Oto przesłanie, które należy przekazywać: to, co liczy się najbardziej, to dać do zrozumienia, że w sakramencie pojednania, bez względu na to, jaki grzech ktoś popełnił, jeśli przyznaje się pokornie do tego i przystępuje z ufnością do kolan spowiednika, doznaje zawsze oczyszczającej radości Bożego przebaczenia” – tłumaczył papież.

Zwrócił uwagę, że „jesteśmy dziś świadkami zobojętnienia na ten sakrament”. „Położenie nacisku na oskarżenie za grzechy, które też musi mieć miejsce i dlatego należy pomagać wiernym w zrozumieniu jego znaczenia, grozi zepchnięciem na drugi plan tego, co jest w nim zasadnicze, mianowicie osobistego spotkania z Bogiem, Ojcem dobroci i miłosierdzia. W sercu sprawowania tego sakramentu znajduje się nie grzech, lecz miłosierdzie Boże, które jest nieskończenie większe od wszelkiej naszej winy” – przekonywał papież.

Przypomniał, że kapłani, a zwłaszcza spowiednicy, powinni ukazywać „ścisłą więź, istniejącą między sakramentem pojednania a życiem zdecydowanie nastawionym na nawrócenie”. Sprzyja temu, jak zauważył, Wielki Post, który „przypomina nam, że nasze życie chrześcijańskie musi dążyć zawsze do nawrócenia i kiedy się przystępuje często do sakramentu pojednania, żywe pozostaje w wiernym pragnienie ewangelicznej doskonałości”.

„Jeżeli zabraknie tego nieustannego dążenia, wówczas sprawowaniu sakramentu grozi, że stanie się on formalnością, która nie wywiera wpływu na codzienne życie. Z drugiej zaś strony, kiedy nawet żywiąc pragnienie naśladowania Jezusa, nie przystępuje się regularnie do spowiedzi, naraża się na stopniowe zwolnienie rytmu duchowego, aż po jego coraz większe osłabienie, a może nawet zgaszenie” – dodał na zakończenie Benedykt XVI.