Benedykt XVI: Wielki Post czasem na to, by na nowo stać się chrześcijaninem

Znaczeniu Środy Popielcowej – a więc wezwaniu do pokuty i nawrócenia – poświęcił papież Benedykt XVI swoją katechezę, wygłoszoną podczas audiencji generalnej. Audiencja odbyła się w dwóch miejscach: w Bazylice św. Piotra i Auli Pawła VI. Wzięło w niej udział około 10 tys. wiernych.

W pierwszej części audiencji generalnej Benedykt XVI spotkał się w bazylice św. Piotra z pielgrzymami z Włoch, w tym z licznymi grupami uczniów i studentów. W krótkim przemówieniu Papież zwrócił się szczególnie do młodzieży mówiąc o Wielkim Poście jako czasie modlitwy, pokuty i zaangażowania w służbę braciom, które jest jednocześnie towarzyszeniem Jezusowi.

„Odbierajcie to zaproszenie jakby Chrystus kierował je osobiście do każdego z was i przyjmijcie je wielkodusznie przemierzając trudną drogę Wielkiego Postu” – powiedział Ojciec Święty. Zachęcał też młodych, by przeżywali ten czas razem z Maryją, zdając sobie sprawę z trudów życia ale i radośnie wypełniając chrześcijańskie powołanie.

Na początku spotkania w Auli Pawła VI odczytano fragment 1 Listu św. Jana: „Dzieci moje, piszę wam to dlatego, żebyście nie grzeszyli. Jeśliby nawet kto zgrzeszył, mamy Rzecznika wobec Ojca – Jezusa Chrystusa sprawiedliwego. On bowiem jest ofiarą przebłagalną za nasze grzechy, i nie tylko nasze, lecz również za grzechy całego świata” (1J 2,1-2).

W katechezie wygłoszonej u progu Wielkiego Postu Papież zachęcał do podjęcia tej drogi, w której liturgia pomaga nam na nowo przeżyć tajemnice zbawienia. „Człowiek został stworzony by być przyjacielem Boga” – mówił Ojciec Święty, ale grzech uczynił ludzkość niezdolną do wypełnienia tego powołania i dopiero dzięki Chrystusowi zostaliśmy wyzwoleni z mocy zła.

Papież przypomniał, że w pierwszych wiekach Kościoła, Wielki Post był przeżywany jako czas przygotowania do chrztu udzielanego w czasie Wigilii Paschalnej. Dzisiaj, dla nas, którzy jesteśmy już ochrzczeni, lecz widzimy że chrzest często nie skutkuje w naszym życiu, Wielki Post może być czasem odnowienia chrztu, by przez ciągłą wewnętrzną przemianę „na nowo stać się chrześcijanami”.

„Czym jest nawrócenie?” – zastanawiał się Papież tłumacząc po chwili, że jest ono procesem, codzienną drogą całego naszego życia. Przytaczając słowa Jezusa z ewangelii św. Marka: Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię, Ojciec Święty powiedział, że chodzi o odrzucenie zła i czynienie dobra. Szczere pragnienie Boga, będące jego darem, prowadzi do odrzucenia zła i czynienia dobra.

Nawrócenie serca to bezinteresowny dar Boga. On sam, poprzez łaskę, towarzyszy naszym wysiłkom, zmierzającym do nawrócenia. Nawrócić się, to szukać Boga, iść z Bogiem, iść za nauczaniem Jezusa Chrystusa, i „wyrwać z naszych pragnień korzenie próżności” ustępując miejsca pragnieniu Boga – wyjaśnił Papież.

Benedykt XVI podkreślał, że nawrócenie nie jest wysiłkiem zmierzającym do samorealizacji, bo człowiek nie jest architektem swego przeznaczenia i twórcą siebie samego. Autorealizacja była w tym sensie wewnętrzną sprzecznością, gdyż czeka nas wyższe przeznaczenie. Nawrócenie jest poszukiwaniem Boga, „akceptowaniem dobrowolnie i z miłością, że zależymy od miłości Stwórcy”.

„Nawrócić się to znaczy nie szukać własnego sukcesu, czegoś, co przemija, ale porzucając ludzkie bezpieczeństwo, ruszyć za Panem, aby każdego dnia, jak mawiała Matka Teresa z Kalkuty, Jezus „stawał się moim wszystkim we wszystkim” – podsumował Ojciec Święty dodając, że „Kto pozwoli Mu się zdobyć, nie obawia się stracić własnego życia”.

Nawiązując do orędzia na tegoroczny Wielki Post, Papież podkreślił, że krzyż jest ostatecznym objawieniem miłości i miłosierdzia Bożego „także dla nas, ludzi roztargnionych, zaprzątniętych sprawami ziemskimi i przemijającymi”. „Nie ma innej drogi jak zgubić się, zatracić się, oddać się”, czyli zaprzeć samego siebie i naśladować Jezusa, przekonywał Papież.

Aby powrócić do Boga, trzeba przebyć ścieżki duchowe, jakie wskazuje liturgia Wielkiego Postu: modlitwę, pokutę i ofiarę, która pozwala przezwyciężyć egoizm i obojętność. „Wejdźmy do Jego szkoły, by nauczyć się na nowo dawać miłość bliźnim” – zachęcał Benedykt XVI, mówiąc, że taka jest misja każdego ucznia Chrystusa, a by ją wypełnić, trzeba słuchać Jego słowa i nieustannie karmić się Eucharystią. Na koniec Papież życzył wszystkim „dobrego Wielkiego Postu”.

Podczas dzisiejszej audiencji w Auli Pawła VI panowała bardzo radosna atmosfera, było bardzo dużo młodzieży a niemal co druga wymieniana grupa chciała zaśpiewać Papieżowi jakąś pieśń. Pośród pielgrzymów z Polski był m.in. bp Mariusz Leszczyński, krajowy asystent kościelny Akcji Katolickiej.

Po polsku Ojciec Święty powiedział: „Pozdrawiam obecnych tu Polaków. Dziś rozpoczynamy Wielki Post, 40 dni, w których liturgia pomoże nam na nowo przeżyć tajemnicę naszego odkupienia. Przez wyrzeczenia i modlitwę jednoczymy się z Chrystusem, który wypełnia wolę Ojca i oddaje samego siebie w ofierze krzyża. Z nadzieją oczekujemy poranka zmartwychwstania. Niech łaska Boża towarzyszy nam na tej drodze. Niech Bóg wam błogosławi!”.

Wcześnie streszczenie katechezy odczytał po polsku ks. Paweł Ptasznik z Sekretariatu Stanu: „Rozpoczyna się Wielki Post. Temu okresowi liturgicznemu jest poświęcona dzisiejsza katecheza. Jest to czas, który od najdawniejszych czasów Kościoła był związany z przygotowaniem katechumenów do chrztu św. To właśnie chrzest sprawowany w Wigilię Paschalną był uważany w pierwotnej wspólnocie chrześcijan za pierwsze zmartwychwstanie człowieka. W tym bowiem sakramencie człowiek przechodzi ze śmierci grzechu do życia w łasce. A przez to jest mu darmo przywracana godność dziecka Bożego. W tym duchu Wielki Post przyzywa do tego, aby na co dzień stawać się coraz bardziej chrześcijanami, w stałym procesie wewnętrznej przemiany i wzrastania w miłości Chrystusa. Stanowi zachętę, aby ten proces ewangelicznego nawrócenia dokonywał się stale i obejmował całość naszego istnienia i działania. Wielki Post jest okresem liturgicznym, który w sposób szczególny uwrażliwia nas na szukanie kontaktu z Bogiem i otwiera nasze serca na działanie łaski Chrystusa. To jest fundament naszego szczerego nawrócenia: pragnienie spotkania z Bogiem dzięki łasce, jaką otrzymujemy przez naszego Zbawcę Jezusa Chrystusa”.