Białystok: Dziękczynienie w 30. rocznicę beatyfikacji Bolesławy Lament

Siostry ze Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Świętej Rodziny w Sanktuarium bł. Bolesławy Lament w Białymstoku dziękowały za beatyfikację swojej Założycielki. Dokonał jej w Białymstoku przed trzydziestoma laty – 5 czerwca 1991 r., podczas swojej IV pielgrzymki do Ojczyzny, papież Jan Paweł II. Dziękczynnej Mszy św. przewodniczył bp Henryk Ciereszko.

Przybyłych gości powitała s. Adriana Gronkiewicz, kustosz białostockiego Muzeum i Sanktuarium bł. Bolesławy Lament. Wśród nich były Matka Generalna s. Ewa Korbut, Wikaria Generalna s. Jolanta Jankowiak oraz Radna Generalna s. Sabina Prószyńska z Domu Generalnego w Komorowie.

Na początku uroczystości bp Ciereszko poświęcił organy, które z okazji jubileuszu zostały sprowadzone z Niemiec przez firmę prowadzoną przez Krzysztofa Grygowicza.

W homilii, odwołując się do refrenu psalmu responsoryjnego: „Bóg Zbawicielem, pełnym miłosierdzia” bp Ciereszko wskazywał, że jest to wołanie człowieka do Boga o pomoc – człowieka, który świadomy swojej grzeszności, jedyną nadzieję pokłada w miłosierdziu Bożym. „To dobra podstawa do ujrzenia całej prawdy o sobie – grzesznik, ale z nadzieją na miłosierdzie” – mówił.

Duchowny podkreślał, że 30. rocznica papieskiego pobytu w Białymstoku i wyniesienie do godności błogosławionej matki Bolesławy Lament, niestrudzonej apostołki jedności, otwartej na współpracę z wolą Bożą, jest wciąż wyzwaniem skierowanym do ludzi współczesnych.

Zachęcał, aby uroczystość rocznicowa ośmieliła jeszcze bardziej białostoczan do gorętszego odwoływania się do orędownictwa Błogosławionej oraz częstszego nawiedzania jej relikwii, a przez to do odważniejszego korzystania ze źródeł Bożego Miłosierdzia przez pośrednictwo bł. Bolesławy.

Wyraził nadzieję, że nowo poświęcone organy „przyczynią się do jeszcze piękniejszego sprawowania liturgii i przez piękno muzyki będą prowadzić do coraz pełniejszego zjednoczenia się z Bogiem”.

Po Mszy św. miał miejsce mini recital w wykonaniu prof. Józefa Kotowicza, wykładowcy na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie i na Wydziale Instrumentalno-Pedagogicznym Edukacji Muzycznej i Wokalistyki w Białymstoku.

Bolesława Lament urodziła się w 1862 r. w Łowiczu. Po ukończeniu gimnazjum założyła pracownię krawiecką, dziewięć lat spędziła w Zgromadzeniu Sióstr Rodziny Maryi i na warszawskiej Pradze pracowała w noclegowni dla ubogich. W 1903 r. wyjechała do Mohylewa nad Dnieprem, gdzie była kierowała zakładem wychowawczym dl dziewcząt.

W 1905 roku w Mohylewie założyła Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Świętej Rodziny. Jego celem było i jest przygotowanie i realizowanie idei zjednoczenia chrześcijan wschodnich z Kościołem katolickim, a równocześnie umacniania katolików w wierze, których jedność z Kościołem była zagrożona. Siostra Bolesława Lament została beatyfikowana przez Jana Pawła II w 1991 r.

Aktualnie w Polsce siostry służą Kościołowi w kilkudziesięciu placówkach, głównie jako nauczycielki-katechetki, organistki, kancelistki, zakrystianki, przedszkolanki, opiekunki w świetlicach, pielęgniarki w szpitalach i hospicjum, opiekunki parafialne, w posłudze bezdomnym i samotnym. Zgromadzenie liczy około 350 sióstr pracujących w Polsce, we Włoszech, w Zambii, w Kenii, w Stanach Zjednoczonych, na Białorusi, na Litwie i w Rosji

W codziennym posłannictwie siostry wspiera „Rodzina Misyjna bł. Bolesławy”. Jest to wspólnota ludzi świeckich, którzy włączają się w charyzmat i posłannictwo Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Świętej Rodziny. Pierwsza wspólnota Rodziny Misyjnej bł. Bolesławy powstała w Białymstoku przy domu zakonnym przy ul. Stołecznej 5.