Białystok: modlitwa osób konsekrowanych w archikatedrze

Kapłani, zakonnice i zakonnicy oraz członkowie instytutów życia konsekrowanego zgromadzili się 2 lutego w archikatedrze białostockiej w święto Ofiarowania Pańskiego, obchodzone jako Dzień Życia Konsekrowanego. Podczas uroczystej Mszy św., której przewodniczył abp Edward Ozorowski, osoby konsekrowane odnowiły swoje śluby i przyrzeczenia.

Świąteczną liturgię rozpoczęło poświęcenie świec gromnicznych i uroczysta procesja do ołtarza. Podczas homilii odczytany został List biskupów polskich na Dzień Życia Konsekrowanego.
Następnie przed abp. Ozorowskim i zgromadzonymi wiernymi, siostry zakonne, księża i pozostałe osoby konsekrowane odnowiły swoje śluby i przyrzeczenia.

Na zakończenie Eucharystii przedstawicielki zgromadzeń zakonnych podziękowały abp. Ozorowskiemu za wspólną modlitwę. „W sposób szczególny my, siostry zakonne, dziękujemy za Twoją ojcowską troskę, za to, że pomagasz nam przeżywać naszą codzienność w świetle Bożych prawd” – mówiła s. Teresa Drabanek, pallotynka. Podziękowała także wszystkim kapłanom archidiecezji, szczególnie księżom proboszczom i spowiednikom, za „ich życzliwość i otwartość we współpracy na chwałę Pana”.

Na zakończenie uroczystości abp Ozorowski wyraził radość ze wspólnego spotkania na Eucharystii i życzył posługującym na terenie archidiecezji księżom werbistom i salezjanom oraz wszystkim siostrom zakonnym Bożego błogosławieństwa i wytrwania na drodze powołania. – „To niecodzienny widok, że wszystkie wspólnoty zakonne gromadzą się razem” – mówił arcybiskup dodając, że „jest to radość i nadzieja na lepsze, skoro jest tyle dusz, które poświęciły się Bogu”.

„Maryja i Józef, Symeon i Anna – to wzory postaw, które są dla mnie okazją do weryfikacji mego życia i postawienia sobie pytań: jak oczekuję i czuwam, jak poszukuję Bożego oblicza, Jego znaków i Jego woli. Mam bowiem świadomość, że powołanie to dar, który nieustannie trzeba pielęgnować” – mówi zapytana o znaczenie dzisiejszego dnia na osobistej drodze powołania s. Teresa.

„Ten dzień jest także dla mnie wielką radością, bo jest dniem jedności z innymi zgromadzeniami. Gromadzimy się na Eucharystii jako jedna wielka rodzina, odnawiając śluby, ofiarowując swoje życie Bogu, by jeszcze pełniej poprzez rady ewangeliczne – czystości, ubóstwa i posłuszeństwa – służyć Kościołowi i bliźnim” – dodaje.

W archidiecezji białostockiej posługuje blisko 200 sióstr z 16 zgromadzeń zakonnych żeńskich a także 2 męskie oraz wiele wspólnot i instytutów życia konsekrowanego. Siostry zakonne prowadzą domy pomocy społecznej, domy samotnej matki, domy dziecka, świetlice dla dzieci oraz przedszkola i szkoły. Pracują w szpitalach, hospicjach, jako katechetki, nauczycielki oraz wychowawczynie trudnej młodzieży. Podejmują różne formy posługi jako zakrystianki, organistki, sekretarki. Obejmują swoją służbą, pracą i modlitwą osoby potrzebujące różnych wyznań i narodowości. Ojcowie werbiści prowadzą dom rekolekcyjny św. Kazimierza w Kleosinie, a księża salezjanie placówkę opiekuńczo-wychowawczą o charakterze resocjalizacyjnym dla młodzieży niedostosowanej społecznie.