Bielsko-Biała: diecezja oraz parafia w Starej Wsi zostały beneficjentami konkursu „Drewno jest z lasu”

Diecezja bielsko-żywiecka oraz parafia pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Starej Wsi zostały beneficjentami konkursu Lasów Państwowych „Drewno jest z lasu” i otrzymały dofinansowanie ze środków Funduszu Leśnego. W ramach tego przedsięwzięcia ukaże się książka pt. „Blask i splendor drewnianych kościołów Beskidzkiego Muzeum Rozproszonego Diecezji Bielsko-Żywieckiej”, poświęcona historii i rozwojowi drewnianej architektury sakralnej Podbeskidzia. Zaplanowano także zajęcia edukacyjne dzieci i młodzieży uwrażliwiające na wartość drewna jako niezwykłego surowca i synonimu ekologicznego stylu życia.

Jak zauważa dyrektor Beskidzkiego Muzeum Rozproszonego Diecezji Bielsko-Żywieckiej ks. dr Szymon Tracz, budownictwo drewniane jest najprostszą formą architektury, po którą od pradziejów sięgał człowiek. „Wypracowane we wczesnym średniowieczu techniki ciesielskie zostały przejęte w budownictwie drewnianym doby gotyku, a następnie w kolejnych epokach. Wykorzystywano je do wznoszenia samodzielnych budynków, bądź też jako uzupełnienie i wykończenie coraz bardziej popularnej architektury murowanej” – zwraca uwagę, przypominając, że w Beskidach pozyskiwane z lasów drewno służyło zarówno do wznoszenia przepięknych drewnianych świątyń, jak i do tworzenia w nich bezcennego wyposażenia snycerskiego.

Na terenie diecezji bielsko-żywieckiej w otoczeniu prastarych drzew znajduje się 26 drewnianych kościółków, z których 22 wpisanych jest do rejestru zabytków. „To tylko część z zachowanych, dawnych świątyń, które przetrwały do naszych czasów. Najstarsze z nich pochodzą z doby późnego gotyku” – wyjaśnia.

Zdaniem ks. Tracza, zachowane na Podbeskidziu kościoły drewniane maja niezwykłe kształty oraz malowniczą fakturą budulca. „Zachwycają solidnymi, zrębowymi ścianami, wzniesionymi z potężnych, modrzewiowych czy jodłowych pni, omszałym gontem, miękko podążającym za często wyszukaną formą zadaszeń i wieżyczek. O ich wyglądzie decyduje konsekwentna i logiczna współzależność funkcji, konstrukcji i techniki wykonania” – opisuje historyk sztuki. Zauważa jednocześnie, że wszystkie te drewniane obiekty otoczone sa starodrzewem i wyrastają ze świata przyrody.

„Stanowią jego integralną część, z czego nie zawsze zdajemy sobie sprawę. Drewno to także materiał dla pracy snycerzy i malarzy, którzy wykorzystywali je jako nośnik artystyczny dla swoich prac, wypełniających sakralne wnętrze, tworząc retabula ołtarzowe, ambony, chrzcielnice, konfesjonały, ławy kościelne, itp.” – dodaje proboszcz starowiejskiej parafii.

„Drewno jest z lasu” – program konkursowy Lasów Państwowych – ma promować zastosowanie drewna w obiektach architektonicznych, w szczególności sakralnych, które mają wyjątkowe znaczenie historyczne i kulturowe dla lokalnych społeczności.

Udział w konkursie mogły wziąć organizacje pozarządowe, samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej, samorządy i ich jednostki organizacyjne. Adresatem przedsięwzięcia były też parafie i osoby prawne kościołów i innych związków wyznaniowych działające legalnie na terenie Polski.