Bielsko-Biała: 30. rocznica poświęcenia jednej najważniejszych bielskich świątyń

Z okazji 30. rocznicy poświęcenia kościoła pw. św. Maksymiliana Kolbego w bielskich Aleksandrowicach, bp Piotr Greger przewodniczył 24 października uroczystej liturgii w tej świątyni. Kościół w Aleksandrowicach służy największej w diecezji bielsko-żywieckiej wspólnocie parafialnej, skupiającej ponad 21 tys. wiernych.

Bp Greger przypomniał, że starotestamentowa tradycja budowania świątyni jako miejsca przebywania Pana Boga pośród swojego ludu została przyjęta i jest kontynuowana w czasach chrześcijańskich. Podkreślił także, że aleksandrowicki kościół mógł powstać dzięki ogromnej determinacji wielu ludzi.

Jak mówił hierarcha, niektóre wydarzenia z historii budowy kościoła w Aleksandrowicach urosły do rangi symbolu. „Warto wspomnieć Pasterkę pod gołym niebem, z ogniskiem w środku co dopiero wznoszonych murów kościoła, o czym starsze pokolenie wspomina z przysłowiową łezką w oku. Wielki rozdział historii budowy tego kościoła wraz z całym zapleczem to przede wszystkim dzieje ludzi, którzy zabiegali o ten kościół, budowali go, troszczyli się o niego i po dzisiejszy dzień czują się za niego odpowiedzialni. Bogu niech będą dzięki za 30 lat nieprzerwanej obecności Boga w tym miejscu, gdzie człowiek doświadcza spotkania ze swoim Stwórcą i Zbawicielem” – podkreślał biskup.

Starania, by w bielskiej dzielnicy Aleksandrowice powstała katolicka świątynia rozpoczęły się prawie 100 lat temu. Po drugiej wojnie światowej ponownie starano się uzyskać zgodę na budowę nowego kościoła w okolicach Hulanki. Ówczesne władze nie dały na to zgody. Zabrały nawet teren przeznaczony do budowy i bezprawnie skonfiskowały bankowe oszczędności przeznaczone na tę inwestycję. Starania o pozwolenie na budowę ponowiono, gdy w dzielnicy zaczęły powstawać bloki mieszkalne dla pracowników bielskich zakładów włókienniczych oraz Bielskiej Fabryki Samochodów Małolitrażowych.

W sprawę zaangażował się ks. Franciszek Żebrok – ówczesny proboszcz parafii św. Mikołaja. Ale i jego zabiegi okazały się nieskuteczne. Dzięki zdecydowanej postawie biskupa katowickiego Herberta Bednorza w roku 1972 uzyskano zgodę na budowę 4 nowych kościołów: w Katowicach (na Osiedlu Tysiąclecia), Tychach, Jastrzębiu Zdroju i Bielsku-Białej. Kamień węgielny pod budowę świątyni wmurowano 10 grudnia 1978 r. 7 listopada 1980 r. erygowano parafię pod wezwaniem błogosławionego wtedy jeszcze Maksymiliana Kolbego. Kościół, nawiązujący kształtem do szałasu, poświęcono po czterech latach budowy 24 października 1982 r. Świątynię zaprojektował bielski architekt Stanisław Gawlas.

Pierwszym budowniczym aleksandrowickiego kościoła był śp. ks. Janusz Śleziona, a jego pomocnikiem i odpowiedzialnym za wykończenie budowy – ks. Zenon Mierzwa. Ten ostatni został proboszczem wspólnoty parafialnej. Od ponad 7 lat dzieło budowy kościoła kontynuuje ksiądz prałat Stanisław Wawrzyńczyk.