Biskup Hongkongu: jesteśmy pomostem łączącym różne części

Na łamach wydawanego przez jezuitów pisma La Civiltà Cattolica ukazał się wywiad o. Antonia Spadaro z bp. Stephenem Chow Sau-yanem, który opowiedział o swojej kwietniowej wizycie w Pekinie oraz o misji diecezji Hongkongu wobec Kościoła w Chinach.

„Nasza diecezja otrzymała od Papieża św. Jana Pawła II zadanie bycia «Kościołem pomostowym»…największe wyzwanie stanowi łączenie różnych i przeciwnych stron, aby pomóc im zobaczyć siebie jako osoby ludzkie pragnące wysłuchania oraz zrozumienia. Pomóc im w słuchaniu swoich partnerów z szacunkiem i empatią, w nadziei, że to złagodzi ich trudności, a także będzie sprzyjać współpracy”. To jeden z najbardziej znaczących fragmentów wywiadu biskupa Hongkongu. Bp Chow postrzega swoją kwietnią wizytę w Pekinie jako kontynuację podróży, którą w 1994 r. odbył kard. John Baptist Wu, ówczesny ordynariusz Hongkongu: fakt bycia „Kościołem pomostowym – zauważa hierarcha – został po raz pierwszy wspomniany przez Czcigodnego Sługę Bożego Mattea Ricciego”, jezuickiego misjonarza w Chinach w XVI-XVII wieku.

„Chociaż od czasu ustanowienia umowy tymczasowej [między Stolicą Apostolską a Chińską Republiką Ludową] – dodał – ustanowiono oficjalny kanał między odpowiednimi wydziałami państwowymi Stolicy Apostolskiej i Chin, to jednak podróż kwietniową postrzegam jako pomost, na poziomie diecezjalnym, między Pekinem a Hongkongiem”. Do najbardziej znaczących owoców tej wizyty należy zaliczyć osobisty kontakt między biskupami obu diecezji i ponowne nawiązanie współpracy w kilku dziedzinach.

Odnośnie do umowy tymczasowej mówi, że jego zdaniem „nie jest ona martwa, jak zdają się sugerować niektórzy. Ale rozbieżności w poglądach obu stron na temat przydziału biskupów do innych diecezji mogą stanowić czynnik, który należy lepiej zrozumieć. Dlatego, gdyby w przyszłości prowadzono bardziej regularne i pogłębione rozmowy, być może wiele dałoby się wyjaśnić”.

Biskup Chow zauważył, że „zamiast terminu «prawa», lepiej używać pojęcia «godności» i zdrowego poczucia «obowiązku» wobec wspólnoty, społeczeństwa oraz kraju. Naszym obowiązkiem jest promowanie i zapewnienie godności innych, nie tylko własnej. W związku z tym Chiny, podobnie jak reszta świata, muszą nauczyć się lepiej promować godność wszystkich w kraju i za granicą, choć trzeba przyznać, iż wykonały niezwykłą pracę w zakresie eliminacji ubóstwa materialnego oraz analfabetyzmu w kraju”.

Mówiąc o Matteo Riccim powiedział, że „jest on nadal znany i szanowany w Chinach, wewnątrz Kościoła i na zewnątrz. Jest bardzo szanowany przez katolików w Chinach, a także cieszy się wielkim szacunkiem wśród chińskich intelektualistów. Nawet prezydent Xi złożył hołd Ricciowi w jednym ze swoich przemówień do społeczności międzynarodowej”.

W odniesieniu do Papieża Franciszka podkreślił, że wielu katolików „docenia to, co robi dla Kościoła w Chinach. Biskupi, których spotkałem podczas tej podróży, mają pozytywne nastawienie do niego. Natomiast ci przeciwni umowie przejściowej, wydają się raczej uprzedzeni” wobec niego. Jednak – wyjaśnił hierarcha – „z tego, co widziałem i czytałem, a także z postawy katolików, których spotkałem, powiedziałbym, że znaczna większość katolików w Chinach jest wierna Papieżowi i ma nadzieję, iż umowa przejściowa przyniesie pożądane zmiany dla ich Kościoła, nie tylko spotkanie Franciszka z prezydentem Xi. Rząd chiński ma także wiele szacunku dla Papieża. Jego członkowie szczególnie doceniają jego otwartość i inkluzywność”. Biskup Chow podsumowuje: „Skoro Franciszek wyraził swoją miłość do narodu chińskiego i nadzieję na wizytę w Chinach, nie byłoby dziwne, gdyby rząd chiński również chciał, aby to się spełniło. Modlimy się, aby tak się stało, nie tylko dla Papieża czy dla Chin, ale dla całego świata”.