Biskup poświęcił kaplicę w Diecezjalnym Domu Matki i Dziecka

Osiem kobiet z dziećmi znalazło schronienie w Diecezjalnym Domu Matki i Dziecka w Bielsku-Białej Lipniku. W placówce prowadzonej przez siostry ze Zgromadzenia Córek Bożej Miłości bp Tadeusz Rakoczy poświęcił 12 stycznia kaplicę, w której dwa razy w tygodniu odprawiane są Msze św. Od prawie 3 lat jest tu także "Okno Życia" – miejsce, w którym matka może zostawić anonimowo nowonarodzone dziecko, nie narażając niemowlęcia na niebezpieczeństwo.

Jak przyznaje kierowniczka Domu, s. Natanaela CBM, obecnie w placówce przebywa 8 mam z dziećmi i w ten sposób wszystkie pomieszczenia są wykorzystanie. „Staramy się o powiększenie tego Domu. Chcemy przebywającym tu mamom zapełnić czas w ciągu dnia. Mają swoje obowiązki, dyżury. Dajemy im także wsparcie duchowe. Mogą codziennie przyjść do kaplicy i tu w ciszy się pomodlić” – zauważa zakonnica, przyznając, że dach nad głową znajdują tu kobiety pragnące doczekać narodzin swoich dzieci i pomieszkać wspólnie, dopóki ich sytuacja w jakiś sposób się nie ustabilizuje.

W domu prowadzone są katechezy, mieszkanki mają też możliwość nauki szycia, gotowania, prowadzenia domu. Uczą się obsługi komputera oraz jak korzystać z internetu.

Mieszkanki Dagmara i Daria przyznają w rozmowie z KAI, że w ośrodku znalazły chwile odpoczynku od dramatycznych sytuacji osobistych i mogły zastanowić sie nad własnym życiem „Siostry dbają o dzieci, które są tu najważniejsze. A my uczymy się stawać na nogi” – mówią młode matki.

W Domu mogą kobiety mogą przebywać aż do ukończenia roku życia dziecka. Potem mogą liczyć na pomoc Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej lub innych organizacji wspierających rodziny. Dyrektorem Domu jest ks. Franciszek Płonka. Oprócz s. Natanaeli, pracują tu też s. Brygida i s. Edyta.

Poświęcona w czwartek przez ordynariusza bielsko-żywieckiego kaplica domowa pod wezwaniem Świętej Rodziny z Nazaretu została oddana do użytku w listopadzie 2010 roku. Jest tu, tabernakulum z Najświętszym Sakramentem, kielich mszalny, ornat oraz drewniany krzyż oraz stacje drogi krzyżowej.

Siostry opiekują się także „Oknem Życia”. Dziecko znalezione w takim oknie trafia do szpitala, a następnie do rodziny. W historii placówki, jak dotąd, nikt nie zdecydował się na pozostawienia dziecka w „oknie”.