Biskupi w USA krytykują ustawę o aborcji na życzenie

Amerykańscy biskupi katoliccy skrytykowali przyjętą przez Izbę Reprezentantów USA ustawę zezwalającą na aborcję na życzenie na terenie całego kraju. Uchwalona w ubiegły piątek stosunkiem głosów 219 do 210 ustawa „o ochronie zdrowia kobiet” legalizuje przerwanie ciąży we wszystkich jej stadiach.

W praktyce likwiduje ona wszelkie ustawodawstwo chroniące ludzkie życie, w tym zgodę rodziców na aborcję u małoletniej córki. Pracownicy służby zdrowia będą zmuszeni do dokonywania aborcji lub asystowania przy niej nawet wbrew swoim przekonaniom, zaś firmy ubezpieczeniowe do pokrywania jej kosztów.

Kierujący komitetem episkopatu ds. obrony życia abp William Lori z Baltimore i przewodniczący komitetu ds. wolności religijnej kard. Timothy Dolan z Nowego Jorku w ogłoszonym dziś oświadczeniu nazwali przyjęte prawo „najbardziej niesprawiedliwą i skrajną ustawy o aborcji na żądanie, jaką nasz naród kiedykolwiek widział”.

– Odpowiadanie na potrzeby kobiet poprzez promowanie opłacanej przez podatników aborcji na życzenie, jak to ma miejsce w tej ustawie, jest poważnym złem i brakiem miłości i służenia kobietom. Oferowanie bezpłatnych lub tanich aborcji, zamiast zwiększania zasobów potrzebnych kobietom do opieki nad sobą i swoimi dziećmi, nie jest „wyborem”, ale przymusem i bezdusznym porzuceniem. Samo powtarzanie mantry, że aborcja to opieka zdrowotna, nie sprawia, że się nią stanie. Świadome zakończenie życia bezbronnych i pozbawionych głosu istot ludzkich jest antytezą opieki zdrowotnej – napisali hierarchowie.

– Błagamy tych, którzy postrzegają aborcję jako uzasadnione „rozwiązanie” potrzeb kobiet, aby porzucili tę drogę śmierci i rozpaczy – wezwali abp Lori i kard. Dolan, proponując w zamian „wizję, która podtrzymuje prawdę, że każde ludzkie życie jest święte i nienaruszalne – społeczeństwo, w którym prawnej ochronie ludzkiego życia towarzyszy głęboka opieka nad matkami i ich dziećmi”.

Jednocześnie zaapelowali „naród, aby priorytetowo traktował dobrostan kobiet, dzieci i rodzin za pomocą zarówno zasobów materialnych, jak i osobistego towarzyszenia, aby żadna kobieta nigdy nie czuła się zmuszona do wyboru między swoją przyszłością a życiem swojego dziecka”.

Aby wejść w życie, ustawa musi zostać najpierw przyjęta przez Senat, po czym trafi do podpisu przez prezydenta.