Boga słuchają sercem – osoby niesłyszące pielgrzymowały na Jasną Górę

Na doroczną pielgrzymkę na Jasną Górę przybyło w sobotę ok. 1 tys. osób niesłyszących i ich opiekunów. Jest to także okazja do spowiedzi w języku migowym, pątnicy przeżywali „spotkanie ze św. s. Faustyną” poprzez obecność relikwii Apostołki Miłosierdzia. Pielgrzymi otrzymali obrazek Jezusa Miłosiernego z instrukcją jak odmawiać Koronkę oraz różańce.

Ogólnopolska Pielgrzymka Głuchych i Głuchoniemych odbyła się po raz 35. Centralnym punktem pielgrzymki była Msza św. w bazylice jasnogórskiej. Pielgrzymów powitał o. Mieczysław Polak, podprzeor Jasnej Góry: „Pobyt na tym miejscu zawierzenia jest dla nas, nieraz bardzo zranionych i nieszczęśliwych, okazją do uwierzenia, i uświadomienia sobie tego, jak bardzo Bóg nas kocha” – mówił paulin. Na Eucharystii obecni byli tłumacze, którzy za pomocą języka migowego przekazywali zgromadzonym treść liturgii.

Mimo, że w ostatnich latach zajęcia z zakresu języka migowego są prowadzone w niektórych seminariach duchownych, np. w tym roku 10-ciu kleryków z Przemyśla miało możliwość ukończyć kurs pierwszego stopnia, to brakuje wciąż kapłanów posługujących się tym językiem – ubolewa ks. Artur Stopikowski, diecezjalny duszpasterz głuchych w arch. częstochowskiej. – Ja nie ukrywam, że nauczenie się języka migowego nie jest łatwe, bo jest to trudne, tak jak każdy język obcy, ale praca z nimi jest bardzo wdzięczna” – zapewnia duchowny.

Ks. Wiesław Kamiński, który od ponad 20 lat pracuje z głuchoniemymi w Łodzi, jest proboszczem parafii personalnej zrzeszającej ludzi posługujących się językiem migowym. Są nawet „migający” ministranci”.

Podopieczni nazywają ks. Kamińskiego: „głuchy ksiądz”. – Obok opieki duszpasterskiej zapewniamy opiekę charytatywną, także działalność stowarzyszeń, które działają przy duszpasterstwie – wyjaśnia ks. Kamiński. Duszpasterz głuchych w Łodzi zauważa także odrębność tej grupy – oni chcą jednak swojego świata, mówią o sobie, że stanowią mniejszość, jak mniejszości narodowe w naszym kraju. Trzeba zaznaczyć, że to nie jest sprawa tylko samej głuchoty czy niedosłyszenia, to jest sprawa tożsamości osoby głuchej, która określa siebie jako osobę, która ma swoją kulturę, swój język, swoje prawa, żyje w swoim świecie, który współtworzy” – tłumaczy ks. Kamiński.

Czytaj także: „Ewangeliarz OP” z transkrypcją dla niesłyszących

Ks. Kamiński zwrócił uwagę także na to, że osoby głuche to coraz częściej osoby wykształcone, przygotowane zawodowo nie tylko w zawodach oczywistych dla tego środowiska jak: ślusarz, stolarz czy tokarz, ale także informatyk, to są osoby, które zdobywają maturę, kończą wyższe uczelnie, w tym przynajmniej jedna osoba głucha ma doktorat. Zdarzają się głusi przedsiębiorcy, którzy prowadzą małe biznesy.

Kościół w Polsce ma znaczny wkład w działalność na rzecz osób niesłyszących. Pierwszą szkołę dla dzieci głuchych założył w 1817 r. ks. Jakub Falkowski. Także pierwszy słownik języka migowego w Polsce, wydany w 1879 r., został opracowany przez księży – Józefa Hollaka i Teofila Jagodzińskiego.

Specjalistyczne duszpasterstwo głuchych i głuchoniemych zostało zapoczątkowane w 1905 roku w diecezji katowickiej, gdzie głuchoniemi utworzyli stowarzyszenie pod nazwą: „Katolicki Związek Głuchoniemych pod wezwaniem św. Józefa”.

Na początku lat 50. XX w. w Domu Prowincjalnym Sióstr Służebniczek w Katowicach-Panewnikach zaczęto organizować kursy dla duszpasterzy głuchoniemych. Inicjatywa ta spotkała się z uznaniem władz Kościoła katolickiego w Polsce i 22 lutego 1958 roku prymas Polski kard. Stefan Wyszyński powołał Ogólnopolski Sekretariat Duszpasterstwa Głuchoniemych.

W 1992 r. abp Damian Zimoń, ówczesny opiekun duszpasterstwa niesłyszących z ramienia Episkopatu, wydał dokument „Promemoria w sprawach duszpasterstwa głuchoniemych w Polsce”, określający zadania, jakie stawia się przed duszpasterzem niesłyszących i zalecający kandydatom na to stanowisko nie tylko ukończenie seminarium duchownego, lecz także kierunku surdopedagogicznego w uczelni pedagogicznej oraz pełnego dostępnego kształcenia w zakresie języka migowego.

W 1992 r. w każdej diecezji został powołany referent duszpasterstwa głuchych. Jego zadaniem jest, m.in. koordynowanie działań duszpasterskich w ośrodkach dla głuchych i informowanie duszpasterzy terenowych o istniejących lub nowych pomocach duszpasterskich i katechetycznych dla głuchych, a także organizowanie diecezjalnych lub między diecezjalnych pielgrzymek, rekolekcji, dni skupienia, warsztatów dla niesłyszących kandydatów do małżeństwa.

W 1952 r. na zlecenie bp. Zdzisława Golińskiego został przeprowadzony spis głuchoniemych w archidiecezji częstochowskiej. 14 września 1952 r. zorganizowano Pierwszą Pielgrzymkę Głuchych na Jasną Górę. Kolejne spotkania w jasnogórskim sanktuarium organizowane były w różnych latach. Dopiero od 1996 roku podjęto decyzję organizowania każdego roku Ogólnopolskiej Pielgrzymki Głuchych na Jasną Górę.