Boża sprawiedliwość przekracza ludzkie wyobrażenia

„Ewangeliczna przypowieść o robotnikach w winnicy obrazuje nam Boże Miłosierdzie i Bożą sprawiedliwość, przekraczającą nasze ludzkie wyobrażenia” – mówił bp Piotr Libera w parafii św. Jana Nepomucena w Duczyminie w diecezji płockiej. W niedzielę dokonał tam aktu zawieszenia krzyża, który pośmiertnie otrzymał o. Honoriusz Kowalczyk OP – „poznański ksiądz Popiełuszko“.

W homilii bp Libera podkreślał, że Bóg, jako ewangeliczny gospodarz winnicy, kieruje się inną logiką niż logika człowieka. Umawia się z robotnikami o denara, a dla ludzi takim bezcennym denarem jest życie wieczne: „Od tysiąca już lat wzywa Bóg wciąż nowe pokolenia naszego narodu tak bardzo związanego z winnicą Pana, jaką jest Kościół, do pracy na chwałę Bożą i pożytek bliźnich. Budujemy swój rodzinny i ojczysty dom na mocnych fundamentach wiary i zasad chrześcijańskich, których stróżem jest Kościół” – przekonywał ordynariusz płocki.

Zauważył, że w „ojczystej winnicy” nie brakowało w przeszłości „niesprawiedliwości, rozlewu krwi i krzyku grozy”, których przyczyną były nasze wady narodowe. Jednakże najwięcej krwi rozlewali na polskich ziemiach „najeźdźcy ze wschodu i zachodu”.

Z takim najeźdźcą walczył ojciec Honoriusz Kowalczyk, dominikanin, „poznański ksiądz Popiełuszko”. Pracował on w winnicy Pańskiej w czasach „bezpardonowej walki komunistycznego aparatu państwowego z Kościołem Katolickim, jego duchowieństwem i z rodzącym się ruchem „Solidarności”. Sam był „śledzony, inwigilowany i szkalowany w prasie”.

„Jako kapelan zepchniętego do podziemia pierwszego niezależnego związku zawodowego i zarazem ruchu społecznego, ojciec Honoriusz bezkompromisowo opowiedział się po stronie uciemiężonych, ściganych i prześladowanych jego działaczy i sympatyków. Stanął po stronie upokorzonego narodu, upewniał odważnie o słuszności przyjętej postawy oporu przeciw narzuconemu porządkowi i niszczeniu aspiracji wolnościowych. Przejął solidarnościowy punkt widzenia, cierpiał wraz z zepchniętymi do podziemia, pałowanymi, a nawet zabijanymi. Walczył ostrym, niemal rewolucyjnym słowem o ich godność, budził sumienia biernych”, przypominał hierarcha.

W trakcie Mszy św. bp Libera zawiesił w świątyni Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, który w 2006 r. pośmiertnie przyznał o. Honoriuszowi prezydent RP Lech Kaczyński. Podziękowanie za ten akt złożył ordynariuszowi diecezji ks. Ireneusz Żórawski, proboszcz parafii Duczymin.

W programie uroczystości znalazła się także okolicznościowa akademia, w wykonaniu uczniów miejscowej szkoły. Jej widzami byli obecni w Duczyminie dominikanie, parlamentarzyści, przedstawiciele władz samorządowych, członkowie rodziny o. Kowalczyka oraz wierni parafii w Duczyminie.

O. Stanisław Honoriusz Kowalczyk OP, urodził się w Duczyminie koło Przasnysza (1935), był synem Józefy z Bugajów i Antoniego Kowalczyków. Był znanym duszpasterzem akademickim w Poznaniu, nauczycielem i wychowawcą, poetą, publicystą, fotografem, miłośnikiem ojczystej przyrody i krajoznawstwa, dla wielu osób – niekwestionowanym autorytetem duchowym i moralnym. W czasie stanu wojennego udzielał wsparcia osobom represjonowanym, inicjował Msze św. za Ojczyznę, był nieformalnym kapelanem „Solidarności”.

Zginął w 1983 roku w wypadku samochodowym, do dziś nie wyjaśniono okoliczności tego zdarzenia. Pamięć o ojcu Kowalczyku kultywują mieszkańcy Poznania, fundacja jego imienia oraz mieszkańcy rodzinnej parafii Duczymin. W tym roku przypada złoty jubileusz jego święceń kapłańskich, przyjętych 15 czerwca 1961 r. w dominikańskim kościele Świętej Trójcy w Krakowie. W 2006 r. pośmiertnie prezydent RP Lech Kaczyński nadał mu Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.