Boże Ciało w Krakowie: biskupi o odnowie Kościoła, o jedności i doświadczeniu pandemii

Krakowscy biskupi pomocniczy wygłaszali kazania podczas centralnej procesji Bożego Ciała z Wawelu na Rynek. Tegoroczne obchody odbywały się w rygorach sanitarnych. Uczestniczyło w nich ok. 2 tys. osób.

Uroczystości rozpoczęły się na dziedzińcu wawelskim Mszą św. pod przewodnictwem abp. Marka Jędraszewskiego, po której wierni przeszli pod pierwszy ołtarz, ustawiony pod kościołem św. Idziego. Umieszczono na nim napis: „Ojcze, spraw, aby byli jedno”. Homilię wygłosił tu bp Damian Muskus OFM. Mówił najpierw o tym, że w czasie izolacji społecznej wierni doświadczyli udziału w domowych ucztach eucharystycznych. – Czy byliśmy i nadal jesteśmy gotowi na to, by Jezus stawał się w nas Eucharystią? Czy nauczyliśmy się przyjmować Go w liturgii domowej, dzielić się Nim w prostocie, przy rodzinnym stole i stawać się sakramentem Jego obecności w świecie? – pytał hierarcha.

Biskup podkreślał, że owocem Eucharystii i szczególnym znakiem rozpoznawczym Kościoła w świecie, jest jedność uczniów Jezusa. Zaznaczył, że nie jest ona dziełem człowieka. – W Kościele źle zaczyna się dziać, gdy ludzie próbują ją po swojemu tłumaczyć i po swojemu urządzać. Gdy do głosu dochodzą kryteria ludzkie, nie Boże, wtedy dochodzi do rozłamów i gorszących sporów – mówił.

Kaznodzieja podkreślał, że prawdziwa jedność jest możliwa tylko tam, gdzie Jezusa stawia się w centrum. – Nie będzie więc jedności tam, gdzie nad Jezusa stawia się dobro instytucji, gdzie zapomina się o tym, że najważniejszym kryterium zaangażowania jest Ewangelia i miłość, a nie prestiż wspólnoty, którą się tworzy – przestrzegał.

– Kościół, który buduje jedność w relacji do Świętego, do Boga, nie powinien bać się stanąć w prawdzie. Kościół, który trwa przy Jezusie i daje się prowadzić Duchowi Świętemu, nie może zamykać oczu na tych, którzy cierpią z powodu nieprawości jego członków, bo to przeczyłoby jego misji – wskazywał bp Muskus.

Przywołując słowa ks. prof. Józefa Tischnera: „Ewangelia jest siłą Kościoła. Odejście od Ewangelii jest jego słabością”, duchowny podkreślał, że to jest podstawowy warunek naszej wiarygodności jako wspólnoty Kościoła. – Stoimy przed wyborem: albo będziemy wspólnotą, w której życie z wolna zamiera, albo będziemy życiodajnym miejscem gościny i bezpieczeństwa dla wszystkich, którzy szukają źródeł nadziei i pociechy – podsumował.

Przy kościele świętych Piotra i Pawła na ul. Grodzkiej, gdzie stanął ołtarz ze słowami „Prawdziwy pokarm z nieba”, bp Jan Zając wskazywał, że w wieczerniku dokonał się cud dogłębnej przemiany. – Wobec takiego cudu zadajemy sobie pytanie: „Kim jest Człowiek, który mówi o sobie: Ja jestem Chlebem żywym?”. Kto bez zastrzeżeń uzna, że Chrystus jest prawdziwym Bogiem i nie ma dla Niego rzeczy niemożliwych, ten jest godzien wyciągnąć rękę po chleb eucharystyczny – mówił honorowy kustosz sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach. – Tysiące kapłanów będzie powtarzać wieczernikowe zdarzenie i zawsze, w każdych rękach będzie to cała rzeczywistość obecności Chrystusa. Będą napełniać przestrzeń świata i wszelki czas świata, w którym żyjemy – zauważył, dodając, że procesja eucharystyczna jest czasem na krytyczne spojrzenie i na ocenę,” jaka jest moja wiara w odniesieniu do tego daru, który Chrystus ciągle przypomina: Bierzcie i jedzcie”.

Bp Janusz Mastalski przy kościele św. Wojciecha na Rynku zapytywał, czy wierzymy jeszcze w prawdziwość sakramentów oraz o to, czym one są dla nas osobiście. Powołując się na św. Jana Pawła II mówił, że Eucharystia jest ucztą miłości i każdy, kto w niej uczestniczy, powinien być jej sługą i okazywać miłość zwłaszcza tym, z którymi mieszkamy pod jednym dachem. – Może mniej należy lękać się koronawirusa, a bardziej tych wirusów, które dotykają naszych rodzin, szczególnie wtedy, kiedy musimy na nowo siebie odkryć i nie zawsze te odkrycia są piękne – zwracał uwagę kaznodzieja.

Dodał, że obecność na procesji Bożego Ciała jest „naszym wyznaniem wiary i przylgnięciem do krzyża”. – To nasz pocałunek wiary, nadziei i miłości – mówił. Ołtarz, przy którym wygłaszał kazanie nosił miano „Moja i wasza ofiara”.

Rozważania przy czwartym ołtarzu obok bazyliki Mariackiej podjął metropolita krakowski abp Marek Jędraszewski. Przypomniał 40-letnią wędrówkę Izraelitów przez pustynię. – Wydarzenia zapisane w Starym Testamencie były zapowiedzią tego, co miało się dokonać dzięki zbawczemu i odkupieńczemu dziełu Jezusa Chrystusa, Syna Bożego. Podczas Ostatniej Wieczerzy cudownie przemienił On chleb w swoje Ciało, wypowiadając słowa: „To jest Ciało moje, które za was będzie wydane”, a także przemienił wino w swoją Krew, kiedy mówił: „Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana”. W ten sposób ustanowił Nowe i Wieczne Przymierze ze swoim ludem, które ostatecznie przypieczętował nazajutrz, w Wielki Piątek, umierając na krzyżu Golgoty – zaznaczył arcybiskup i podkreślił, że Zbawiciel, dając swoim uczniom nowy pokarm, nakreślił im ostateczny cel, jakim jest życie wieczne. – Kościół żyje tą wielką tajemnicą wiary. Żyje Eucharystią i z Eucharystii – mówił metropolita i przypomniał, że pierwsza procesja Bożego Ciała sprawowana była w 1246 roku, a w 1320 roku, wprowadził ją do Polski biskup krakowski Nankier. – Dopiero wiek później, a zatem sześćset lat temu, w 1420 roku, na mocy uchwał synodu gnieźnieńskiego stała się uroczystością czczoną we wszystkich polskich diecezjach. Niesiony w procesjach eucharystycznych Chrystus mówi swą niepojętą dla ludzkiego rozumu obecnością: jestem prawdziwie Bogiem z wami! Jestem z wami! Jestem dla was! Zwłaszcza w sytuacjach prób i najrozmaitszych trudności – jestem z wami! – kontynuował.

Arcybiskup odwołał się do postaci kard. Stefana Wyszyńskiego i do rozważań Prymasa Tysiąclecia nad wolną i niezależną Polską. – Od tamtych wydarzeń upłynęło już ponad pół wieku, dokładnie 64 lata. Jakże radykalnie zmieniły się czasy, jakżeż inna jest dzisiaj nasza Ojczyzna! Po rozpoczętych przeszło 30 lat temu wielkich przemianach, kilka miesięcy temu zupełnie niespodzianie pojawiła się pandemia koronawirusa. W przestrzeni publicznej pragniemy cieszyć się teraz spotkaniami z innymi ludźmi. Dla bardzo wielu spośród nas dzisiejsza uroczystość Bożego Ciała jest pierwszym po długim czasie doświadczeniem wspólnoty ludu Bożego. Czujemy, że naprawdę jesteśmy razem, ponieważ z nami jest Chrystus obecny w Najświętszym Sakramencie. Ale wiemy też dobrze – zmagania o prawdziwą wolność dla dzieci Bożych w Polsce, o pełne ich człowieczeństwo trwają także dzisiaj. Z zewnątrz, spoza naszego kraju, dochodzą groźby wobec tych osób i instytucji, które, będąc prawdziwie zatroskanymi o właściwy kształt wychowania dzieci i młodzieży, nie zgadzają się na ideologie uwłaczające godności człowieka, stworzonego na obraz Boży i Boże podobieństwo jako kobieta i mężczyzna. (…) Współczesne trudności i wyzwania traktujemy jako próbę naszej wiary i naszej wierności wobec Boga. Z największą więc czcią kierujemy nasz wzrok ku złocistej monstrancji, niesionej w uroczystej procesji od wawelskiej katedry aż do Rynku Głównego – mówił metropolita.

Procesja zakończyła się Mszą św. pod przewodnictwem kard. Stanisława Dziwisza przy bazylice Mariackiej. Rozpoczynając ją, krakowski metropolita senior mówił o tym, że przez Eucharystię Chrystus pragnie być obecny „nie tylko w osobistym życiu każdego z nas, ale także w życiu społeczności, którą stanowimy jako Jego uczniowie”. – Ta prawda odnosi się do także do całych dziejów Krakowa. Trudno byłoby zrozumieć bez Chrystusa dzieje i teraźniejszość tego miasta, również jego wkład w polską i europejską kulturę, w światowe dziedzictwo ducha – dodał hierarcha.

Msza św. została odprawiona za Kraków, jego mieszkańców i gości oraz „za wszystkich, dla których Kraków jest ważnym punktem odniesienia”. Jej uczestnicy modlili się również o uwolnienie od epidemii, jaka dotknęła cały świat, o zdrowie dla chorych i cierpiących, a także o siły i wytrwałość dla walczących z zarazą.