Boże Narodzenie – drugie święto w liturgii

Boże Narodzenie jest drugim co do ważności świętem w liturgii chrześcijańskiej. W tym dniu Kościół wspomina prawdę, że druga Osoba Boska przyjęła ograniczoną i śmiertelną naturę ludzką.

Cud Wcielenia ukazuje jak bardzo Bóg ukochał człowieka: „Tak Bóg umiłował świat, że Syna swojego dał” (J 3,16). Przez Wcielenie spełniła się obietnica, Bóg stał się naprawdę Emmanuelem; Bogiem z nami, a człowiek dzięki temu stał się prawdziwym dzieckiem Bożym.
Dzięki temu została objawiona prawda o powszechnym braterstwie i godności każdego człowieka, bez względu na różnice kulturowe, rasowe, społeczne czy intelektualne. Bóg Ojciec jest wzorem wszelkiego prawdziwego ojcostwa, fizycznego i duchowego.
. Przyjęcie przez chrześcijan daty 25 grudnia za dzień narodzin Chrystusa mogło być związane z obchodzonym w tym dniu w Rzymie jednym z największych świąt starożytnego Rzymu święta „Sol Invictus” – Narodzin Niezwyciężonego Słońca. Do wyboru tego właśnie dnia przyczyniła się szczególna analogia pomiędzy „rodzącym się do życia” słońcem a biblijnym „Słońcem Sprawiedliwości” – Mesjaszem.
. Druga hipoteza utrzymuje, że obchód Bożego Narodzenia wyznaczono na 25 grudnia w związku z obliczeniami daty narodzin Chrystusa. Z Ewangelii Łukasza wynika, że poczęcie Jana Chrzciciela nastąpiło w przesileniu jesiennym, narodzenie zaś letnim. Zgodnie z Łk 1,26 poczęcie Jezusa dokonało się w sześć miesięcy po poczęciu Jana, czyli w przesileniu wiosennym 25 marca. W konsekwencji narodzenie Chrystusa „powinno” przypaść na 25 grudnia.
. Trzecia hipoteza pochodzenia Bożego Narodzenia i jego daty wiąże z żydowskim świętem światła „Chanukka”. Zapalenie światła na świeczniku zwanym chanukka było charakterystycznym rytem tego święta. „Chanukka” upamiętniało poświęcenie świątyni po zwycięstwie Machabeuszów nad Antiochem Epifanesem IV w 165 roku przed Chrystusem i poprzedzało nowy rok kalendarzowy. Święto odzyskanej wolności, obwieszczające nowy rok – początek nowego stworzenia, nowy czas, miało swoje wypełnienie w narodzeniu Chrystusa – Mesjasza. Ponieważ dzięki Niemu „naród kroczący w ciemnościach ujrzy światłość wielką” (Iz 9,1).