Bp Andrzej Jeż: najważniejszym posagiem dla dzieci jest przekazana wiara

– Najważniejszym posagiem dla dzieci jest przekazana wiara, postawy moralne, które pozwolą im przetrwać – mówił w Starym Sączu biskup tarnowski Andrzej Jeż, podczas uroczystości odpustowej ku czci św. Kingi. Biskup apelował do rodzin, by siłę czerpały z wiary, dbały o relacje i spędzały ze sobą więcej czasu. Msza św. polowa została odprawiona przy klasztorze sióstr klarysek, który ufundowała św. Kinga i do niego wstąpiła. To tutaj spoczywają szczątki Pani Ziemi Sądeckiej.

W homilii biskup tarnowski dawał za przykład św. Kingę, jak wskazywał święci wiedzą, co jest najważniejsze w życiu. – Wiara i miłość do Boga nadają życiu najgłębszy sens, można odnieść sukces zawodowy, można żyć dostatnio, a być duchowym nędzarzem i mieć poczucie, że życie przecieka nam przez palce.

Bp Andrzej Jeż wskazał także, że najważniejszym posagiem dla dzieci jest przekazana wiara, wartości, postawy moralne, które pozwolą im przetrwać w życiu.

– Osoba i życie św. Kingi ukazują szczególne znaczenie wspólnoty rodzinnej. Jej rodzina wydała wielu świętych. W rodzinie idziemy wspólnie do zbawienia, pomagamy sobie, albo i nie w codziennym uświęcaniu się, umacniamy swoją wiarę, albo ją osłabiamy. Do nieba nie idzie się samemu, lecz zawsze kogoś za sobą się prowadzi. Nie ma lepszego przykładu dla dzieci jak świadectwo życia rodziców. To trwale zapisuje się w pamięci dziecka. Rodzice są pierwszymi nauczycielami wiary – dodał biskup.

„Św. Kinga, Matka Sądeckiej Ziemi, uczy nas, jak dostosować życie do Ewangelii” – to hasło uroczystości ku czci patronki Starego Sącza. 24 lipca w liturgiczne wspomnienie św. Kingi sumie odpustowej o 11.00 będzie przewodniczył arcybiskup Mieczysław Mokrzycki ze Lwowa.

Św. Kinga urodziła się w 1234 r., była córką króla Węgier Beli IV, została poślubiona księciu sandomierskiemu Bolesławowi Wstydliwemu. Święta karmiła biedaków, opiekowała się kobietami, które spodziewały się potomstwa, fundowała kościoły, osobiście angażowała się w sprawy sądowe, aby bronić sierot, wdów i ubogich. Wspierała także męża w podejmowaniu trudnych decyzji.

W 1257 r. Bolesław Wstydliwy przekazał jej ziemię sądecką wraz z pełnią książęcej władzy. Niezwykłą osobowością wywarła ogromny wpływ na sprawy Małopolski w drugiej połowie XIII wieku. Po otrzymaniu na własność ziemi sądeckiej rozpoczęła jej administrowanie. Szczególną troską otaczała Stary Sącz, przyczyniając się do jego gospodarczego ożywienia.

Głównym dziełem Kingi w tym mieście była fundacja klasztoru. Pomimo iż pod koniec XIII wieku Stary Sącz stracił swe polityczne i gospodarcze znaczenie na rzecz Nowego Sącza, założonego przez Wacława Czeskiego, to posiadając grób i pamiątki po Kindze, zyskał na następne stulecia sławę i znaczenie religijne jako główne centrum jej kultu.

Św. Kinga odegrała ogromną rolę nie tylko w dziejach religijnych Polski, lecz również w polityce i kulturze. Z jej osobą związane są liczne zabytki architektury i sztuki, a także bogactwo polskiego folkloru słownego. Fenomen Kingi spowodował, że postacią jej od początku zajmowali się nie tylko dziejopisarze, ale również teologowie, etnografowie i krajoznawcy.

Św. Kinga zmarła 24 lipca 1292 r. W 1999 r. została kanonizowana przez Jana Pawła II, który przybył do Starego Sącza.

Szczątki Świętej spoczywają w klasztorze starosądeckim, który księżna ufundowała i do którego wstąpiła po śmierci męża.

Święta Kinga jest patronką samorządowców i patronką Starego Sącza.