Bp Buzun przewodniczył Mszy św. dla wspólnot neokatechumenalnych

Neokatechumenat jest taką wspólnotą, w której człowiek dojrzewa do przyjęcia perły Słowa Bożego i miłości Bożej – mówił bp Łukasz Buzun do członków wspólnot neokatechumenalnych z diecezji kaliskiej. Wspólnoty spotkały się na Mszy św. w Diecezjalnym Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Kaliszu.

W homilii bp Łukasz Buzun wskazywał, że człowiekowi goniącymi za przyjemnościami życia brakuje czasu dla Boga. – Jeżeli człowiek chce więcej pieniędzy, więcej wolności, więcej przyjemności, więcej możliwości to mniej jest modlitwy, mniej jest miłości, mniej jest dobrych relacji, coraz mniej jest zaufania. Jest w tym wszystkim coraz więcej narcyzmu, egoizmu, dbania o swoje sprawy, o swój czas wolny, o swój odpoczynek, a brakuje Boga – powiedział kaznodzieja.

Stawiał za wzór Abrahama, który był człowiekiem ciągłego dialogu z Bogiem. – Kończymy ten rok duszpasterski podsumowując swój wysiłek wewnętrzny, działanie łaski, a z drugiej strony dziękujemy Panu Bogu za to wszystko co otrzymaliśmy. Jest w nas wdzięczność za tę przebytą drogę. Neokatechumenat jest taką wspólnotą, w której człowiek dojrzewa do przyjęcia perły Słowa Bożego i miłości Bożej i do coraz głębszego rozeznania w swoim życiu czego powinno być więcej, nawet kosztem tego, że innych rzeczy będzie mniej – zaznaczył celebrans.

Podkreślał, że dzięki wspólnocie neokatechumenalnej człowiek pogłębia swoje życie wewnętrzne. – Człowiek w tej wspólnocie pochylając się nad Słowem Bożym i karmiąc się Ciałem i Krwią Chrystusa daje się pociągnąć w stronę Jezusa Chrystusa działającego w jego życiu. Dzisiaj możemy sobie życzyć coraz głębszego życia wewnętrznego. Niech Słowo Boże ubogaca nas, oświeca, prowadzi, abyśmy stawali się tak jak Abraham ludźmi codziennego dialogu z Bogiem – mówił biskup pomocniczy diecezji kaliskiej.

Po Mszy św. bp Łukasz Buzun udzielił specjalnego błogosławieństwa dzieciom.

Wraz z biskupem pomocniczym diecezji kaliskiej modlili się m.in.: ks. prał. Andrzej Latoń, wikariusz generalny diecezji kaliskiej, ks. prał. Paweł Kostrzewa, proboszcz parafii Miłosierdzia Bożego w Kaliszu, kapłani – opiekuni wspólnot neokatechumenalnych z diecezji kaliskiej oraz katechiści z Łodzi.

Droga neokatechumenalna w Kaliszu została zapoczątkowana w latach 90. Wspólnoty istnieją w 2 parafiach kaliskich, w tym 5 w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego i 1 w parafii św. Gotarda, w 2 parafiach w Ostrowie Wielkopolskim – parafii św. Pawła Apostoła i św. Antoniego oraz w parafiach w Kępnie i Wieruszowie.

Pierwsza wspólnota w Kaliszu powstała 30 lat temu przy parafii Miłosierdzia Bożego. – Jesteśmy ponad 30 lat w tej formacji. We wspólnotach neokatechumenalnych jest miejsce dla wszystkich, dla młodych, starszych, małżeństw, dzieci, osób samotnych. To Pan Bóg powołuje do takiej wspólnoty. Tworzymy jedną wielką wspólnotę rodzinną. Spotkania odbywają się dwa razy w tygodniu: w środku tygodnia jest liturgia Słowa Bożego, a w sobotę wieczorem sprawowana jest Eucharystia, w której uczestniczą całe rodziny z dziećmi. Celem wspólnot jest umacnianie wiary – mówi w rozmowie z KAI Krzysztof Zakrzewski, odpowiedzialny za jedną ze wspólnot z parafii Miłosierdzia Bożego w Kaliszu.

Droga neokatechumenalna narodziła się w 1962 r. w slumsach Madrytu, do których w latach 60 trafił jej inicjator, Kiko Arguello. Słowo to, które rodziło się słabe i nieporadne z powodu trudności wynikających z faktu przepowiadania Ewangelii ludziom bez kultury i żadnego wykształcenia, zaczęło konkretyzować się w swego rodzaju syntezę katechetyczną: potężny Kerygmat, który w miarę jak zstępował w serca ubogich, powodował narodzenie się nowej rzeczywistości – Koinonia (wspólnota).

Droga neokatechumenalna istnieje w 105 krajach na 5 kontynentach. Ważnym dziełem neokatechumenatu są seminaria Redemptoris Mater, utworzone dla potrzeb nowej ewangelizacji. Obecnie jest ich blisko 50. Przygotowują prezbiterów na misje w miejsca, gdzie ludzie nie znają Boga.

Katechezy wstępne głoszone są w tych parafiach i kościołach, do których katechiści zostaną zaproszeni przez proboszcza. Niezbędnym warunkiem do powstania nowej wspólnoty jest przeprowadzenie w parafii cyklu 15 katechez, które są otwarte dla wszystkich i zawierają podstawowy Kerygmat. Następnie dzięki uczestnictwu w Liturgii Pokutnej, Liturgii Słowa oraz Eucharystii, następuje przybliżenie głównych prawd wiary. Każdy uczestnik spotkań powinien przystąpić do spowiedzi, przyjąć Pismo Święte i podjąć decyzję, czy pragnie przyłączyć się do wspólnoty.

Ostateczna deklaracja ma miejsce podczas wspólnego wyjazdu na tzw. konwiwencję, rodzaj dni skupienia, na których następuje zawiązanie grupy. Tak uformowana komórka Drogi wkracza w etap prekatechumenatu, czyli okresu nauki języka biblijnego i zagłębiania się w treść Pisma Świętego. Jeśli katechiści uznają, że grupa wzrasta w wierze, podejmują decyzję o dopuszczeniu jej do kolejnego stopnia wtajemniczenia – właściwego katechumenatu. Tu zadanie stojące przed członkami wspólnoty stanowi studiowanie etapów historii zbawienia oraz pogłębianie wiedzy dogmatycznej. Na Drodze najważniejsze są dwie rzeczy. Pierwszą jest wzrastanie w wierze, przez wsparcie na liturgii, Słowie i wspólnocie. Zjednoczona dzięki temu grupa może wypełnić drugie zadanie – stać się świadectwem miłości, które będzie przyciągać do Kościoła innych. Nie jest to łatwe zadanie, gdyż wzorem do naśladowania jest ukrzyżowany Chrystus.

Galeria zdjęć (9 zdjęć)