Bp Ciereszko: Jedynie miłość nadaje sens cierpieniu

„Liczy się nie tyle cierpienie, co wymiar miłości, który tak rozpina egzystencję, że łączy na nowo oddalonego od Boga człowieka z Bogiem. Jedynie miłość nadaje cierpieniu kierunek i sens – mówił bp Henryk Ciereszko w Wielki Piątek podczas liturgii Męki Pańskiej w białostockiej archikatedrze.

W homilii bp Ciereszko podkreślał, że Bóg w swej nieskończonej miłości zniżył się do ostatecznych granic jej wyrazu, oddając swego Syna w ręce ludzi, którzy zgotowali Mu krzyż, odrzucając tę miłość, nie rozpoznając, że ta właśnie miłość ich ratuje.

Zauważył, że jest ona również dzisiaj ratunkiem dla człowieka i świata. „Miłość Boża, poświadczona do końca w Krzyżu Chrystusa, zmieniła losy świata, ludzkości, każdego człowieka, mój los – los świata i człowieka, który odszedł od Boga przez grzech, utracił więź ze swym Stwórcą” – mówił.

„Krzyż Chrystusa stał się zwycięstwem miłości, miłości Ojca i miłości Syna do Ojca, pokonującej zło, grzech, dokonującej dla nas odkupienia, otwierającej drogę do wolności od zła, od grzechu, drogę do życia w miłości, która była dotąd zamknięta” – wyjaśniał, dodając, że Krzyż Chrystusa stał się dla nas zaproszeniem, by odkrywać przemieniającą, uzdrawiającą moc miłości.

Hierarcha wskazywał dalej, że „Krzyż Chrystusa, Chrystus z Krzyżem” jest też pytaniem sens cierpienia Chrystusa i ludzkiego cierpienia. Wyjaśniał, że w Krzyżu Chrystusa nie chodzi o sumę cierpień fizycznych: „Nie cierpienie jako takie się liczy, tylko wymiar miłości, który tak rozpina egzystencję, że łączy na nowo oddalonego od Boga człowieka z Bogiem. Jedynie miłość nadaje cierpieniu kierunek i sens”.

Zaznaczał, że miłość zawsze wiąże się z cierpieniem. „Kto kocha, wie ile kosztuje miłość najbliższych. (…) Ale też cierpienie znajduje ukojenie w miłości. Miłość Jezusa do Ojca sprawiła, ze wytrwał w cierpieniu, choć nie rozwiązał tajemnicy cierpienia” – mówił.

Bp Ciereszko podkreślał, że miłość do Chrystusa, która pragnie ulżyć Jego cierpieniu, jest siłą do znoszenia wielorakich cierpień, którymi człowiek jest doświadczany: „Miłość do Chrystusa dawała siłę pierwszym męczennikom, dawała moc i ukojenie dotkniętym cierpieniem choroby, niesie nadzieję gdy wszystkie inne wysiłki ludzkie zawodzą”.

Zachęcał, by w Krzyżu Chrystusa szukać ratunku, mocy, nadziei, dziękować Mu za łaskę odkupienia, łączyć z Krzyżem Chrystusa wszelkie cierpienia, nasze zmagania i trudy
codziennego życia.

Ostatnią częścią liturgii Wielkiego Piątku była procesja do Grobu Pańskiego. W bocznej kaplicy archikatedry wystawiony został Najświętszy Sakrament w monstrancji okrytej białym welonem – symbolem całunu, w który owinięto ciało zmarłego Chrystusa. Wierni będą mogli adorować tam Najświętszy Sakrament do późnych godzin wieczornych oraz w Wielką Sobotę do liturgii Wigilii Paschalnej.