Bp Czaja: naszym udziałem jest tajemnica przebóstwienia

„Trzeba nam się garnąć do ołtarza, bo gdy z niego czerpiemy Ciało i Krew Pana, naszym udziałem jest tajemnica przebóstwienia! Nie stajemy się przez to bogami, ale mamy udział w życiu Bożym na życie wieczne” – powiedział bp Andrzej Czaja w uroczystość Bożego Ciała w opolskiej katedrze.

Opolski ordynariusz zaznaczył, że na ołtarzu ciągle rodzi się Boże życie dla nas. „Ołtarz to łono Bożego życia, matecznik, dom. Nie trzeba już zabijać baranka i ofiarowywać go. Skończyły się ofiary ze zwierząt i kapłaństwo Starego Przymierza. Teraz krew Chrystusa oczyszcza nasze sumienia z martwych uczynków i uzdalnia nas do prawdziwej służby Bożej, w centrum której jest sprawowanie eucharystycznej ofiary Mszy św.” – podkreślił.

„Trzeba jednak spożywać tego Baranka, który staje się dla nas obecny pod postacią chleba i wina” – mówił bp Czaja. „Trzeba spożywać Boże Ciało i adorować Je. W ten sposób otaczamy święte tajemnice Ciała i Krwi taką czcią, że doznajemy owoców Chrystusowego odkupienia” – dodał.

Zdaniem kaznodziei, udział w procesji teoforycznej ulicami miasta, to manifestacja wiary w obecność Boga pośród nas. „Prośmy dla wszystkich chrześcijan o tak wielkie pragnienia nieba, głód Boga i mocne spojrzenia na życie oczami wiary, abyśmy nigdy nie przechodzili obojętnie obok świątyni. Pan tu czeka w Najświętszym Sakramencie każdego dnia, aby Go adorować, trwać przed Nim, aby Mu lepiej służyć” – zaakcentował.
„On w czasie liturgii uobecnia się realnie, a kiedy przyjmujemy Go – zamieszkuje w naszych sercach, przebóstwia nas, idzie z nami w naszą codzienność, jest w naszych domach” – zaznaczył bp Czaja.

Nawiązując do wspomnień kard. Stefana Wyszyńskiego z okresu internowania w Prudniku-Lesie, opolski biskup przytoczył porównanie ptasiego gniazda do ołtarza. „Nasze gniazdo łaski, to ta świątynia – katedra, naznaczona zębem czasu, wymagająca renowacji. Najważniejsze jest to, byśmy się w niej chętnie gromadzili, otwierali usta, trzymali się mocno ołtarza, otwierali serca z ufnością, z pragnieniem wielkim przyjmowali Pana” – zakończył homilię bp Czaja.