Bp Czaja zainaugurował jubileusz 500-lecia konsekracji sanktuarium św. Anny w Oleśnie

„Dziękujmy za wstawiennictwo św. Annie, która przez wieki promieniowała pięknym przykładem swojego owocnego życia” – powiedział bp Andrzej Czaja w kościele pw. św. Anny w Oleśnie z okazji rozpoczęcia jubileuszu 500-lecia jego konsekracji. Penitencjaria Apostolska udzieliła pielgrzymom przybywającym do sanktuarium możliwość otrzymania łaski odpustu zupełnego aż do 31 grudnia.

Zdaniem kaznodziei, jubileusz 500-lecia kościoła ku czci św. Anny jest doskonałą okazją, by podjąć wysiłek otwarcia się na działanie Boga, aby dokonała się w sercach i w relacjach rodzinnych, społecznych wielka duchowa przemiana. „Każdy jubileusz to najpierw powód do wyrażenia wdzięczności. Trzeba nam tu przychodzić i dziękować Bogu. 500 lat tej świątyni to wyraz 500-lecia trzymania ludu tej ziemi oleskiej w ramionach Boskiej Opatrzności za szczególnym wstawiennictwem św. Anny” – podkreślił.

Opolski biskup przypomniał, że przez pół tysiąclecia na Śląsku były różne państwowości, ale lud tej ziemi ostał się dzięki temu, że trwał w wierności Bogu i Kościołowi. „Jest to owoc Bożej łaski. W 1517 roku rozpoczęła się Reformacja – wielka zawierucha w rozwoju chrześcijaństwa. Przyszedł trudny czas, gdy chrześcijanie patrzyli na siebie bardzo nieżyczliwie, doszło do wojny trzydziestoletniej. Lud pokładał ufność w Bogu, a jako wzór miał św. Annę. Tak bardzo czczona na tej ziemi, pełna ufności i zawierzenia Bogu, którego nauczyła swą córkę Maryję” – zaznaczył.

Ordynariusz zachęcił do pielęgnowania dobrej pamięci i spojrzenia w przyszłość z nadzieją. „A nadzieja jest w sercach tych, którzy wierzą. Myśląc o przyszłości trzeba nam przede wszystkim obudzić wiarę w sercach. Jubileusz to czas łaski i radości. Kościół raduje się ze zbawienia. My też chciejmy się w tych dniach jubileuszu naprawdę rozradować i obudzić entuzjazm” – zaapelował.

„Jeśli myślimy – mówił bp Czaja – o przemianie życia społecznego, o lepszym życiu w naszych rodzinach, parafiach, lepszej jakości naszego wnętrza, to potrzeba w Bogu pokładać większą nadzieję niż we własnych wysiłkach. Do Boga spieszy jednak ten, kto potrafi się radować! Czy może być w sercu człowieka żywa wiara, jeśli nie potrafi radować się swoim Bogiem? Mało tej radości dzisiaj, entuzjazmu w nas” – ubolewał.

Na świętowanie, według hierarchy, winny złożyć się wdzięczność, radość, pamięć, zyskiwanie łaski poprzez przyjmowanie odpustów oraz nowa świadomość i jakość życia oparta na obudzonej wierze. „My chrześcijanie musimy być ciągle uczniami Chrystusa i Jego misjonarzami. Niezależnie od wieku musimy być uczniami Chrystusa. Nie tylko z przyzwyczajenia, ale w codzienności chodzić do szkoły Chrystusa i dać sobie powiedzieć jak żyć” – wskazał.

Kościół pielgrzymkowy pw. św. Anny stanowi jeden z najpiękniejszych kościołów drewnianych, nie tylko na Śląsku, ale także w Polsce. Składa się z dwóch części: prostokątnego kościoła, który został poświęcony przez biskupa wrocławskiego Jana V Turzo 18 kwietnia 1518 r. i części centralnej, gwiaździstej, dobudowanej w latach 1668-70 przez mistrza ciesielskiego Marcina Snopka (Sempka) z Gliwic. Całość przypomina pięciopłatkową różę widniejącą w herbie miasta Olesna, stanowiąc unikatową perłę drewnianej architektury sakralnej.