Bp Dajczak w Rokitnie: drogi Boże wymagają człowieka, który potrafi i chce słuchać

Drogi Boże wymagają człowieka, który ma czas, potrafi i chce słuchać – powiedział 20 czerwca ordynariusz diecezji koszalińsko – kołobrzeskiej bp Edward Dajczak podczas Mszy św. w bazylice rokitniańskiej w diecezji zielonogórsko – gorzowskiej.

W niedzielę przypadły centralne obchody odpustowe ku czci Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej w Rokitnie koło Międzyrzecza. Na uroczystości przybyli wierni z całej diecezji.

Msza św. odprawiona została pod przewodnictwem ordynariusza diecezji zielonogórsko – gorzowskiej bpa Tadeusza Lityńskiego, który polecił Matce Bożej wszystkich diecezjan, a także tych, którzy ucierpieli wskutek pożaru we wsi Nowa Biała z pow. nowotarskim. Eucharystię koncelebrowali biskupi Stefan Regmunt i Paweł Socha.

Msza transmitowana była przez TVP3.

Bp Edward Dajczak odwołał się do nauczającego 12-letniego Jezusa. Wskazał na Jego bliskość człowiekowi. – Tak wygląda miłość – stwierdził biskup, zestawiając z nią dzisiejsze czasy z natłokiem informacji, w których przyszło przeżywać nieprzewidywalne chwile.

– Uspokojeni i przygotowani, wydawało się, że wszystko mamy pod kontrolą: życie, przyrodę, świat, a nagle się okazało, że nie mamy i we wszystkich wymiarach jesteśmy bezradni jak dzieci – powiedział biskup.

Okazuje się – wskazywał bp Dajczak – że jesteśmy uczestnikami życia, które jest napisane jak ludzki dramat, choć nie muszą tam być tylko rzeczy złe, ale bywają trudne, szczególnie dla młodego pokolenia, przyzwyczajonego do życia spokojnego i ułożonego.

– Jakimi mamy być ludźmi, żeby chwile piękne i trudne przeżyć jak człowiek? Jak żyć, żeby to, co nas dotyka, jednocześnie nas nie niszczyło? – pytał kaznodzieja i zaraz odpowiedział: – Tu, w tym miejscu, w tym klimacie, jest jedna Nauczycielka – Matka Boża Cierpliwie Słuchająca.

Bp Dajczak zauważył, że słuchanie drugiego człowieka nie jest najlepszą stroną naszego pokolenia. – Wszyscy mówimy, bardziej niż słuchamy. Słów też mamy za dużo i w nadmiarze newsów ten los spotkał też Boże Słowo – stwierdził.

Zwrócił też uwagę, że człowiek został zarzucony słowem, przez co traci wrażliwość. Dlatego przestrzegł, aby w natłoku przekazów nie stracić tego, co jest jedynym przekazem: być albo nie być. Żyć dobrze po ludzku, albo się zgubić.

Dlatego, podkreślił bp Dajczak bardzo ważne są miejsca święte, w których dotyka się Boga i to m.in. dotyczy tego miejsca przy Matce Bożej Cierpliwie Słuchającej, do którego nie tylko przychodzimy się pomodlić ale przede wszystkim od Niej uczyć. To Matka Boża jest pierwszą wierną, pierwowzorem Kościoła – podkreślił bp Dajczak, przestrzegając, że w masowym przekazie wszystko staje się powszechne. Nie ma wartościowania na lepsze i gorsze. Kiedy wszystko stanie się już pośrednie i byle jakie – nie ma miejsc, które by nas odradzały. Dlatego ważne są miejsca święte, w których się dotyka Boga i to dotyczy tego miejsca.

Bp Dajczak przestrzegał również, że aby nie stracić Bożego instynktu trzeba trwać na modlitwie razem, we wspólnocie w pełnej miłości, jednomyślnie. – Tego nam potrzeba. Trzeba trwać na modlitwie, nie patrzeć na tych, których nie ma, przyczyny są różne. Ten wzór Kościoła zostaje na zawsze, już nigdy nie będzie się Kościół odradzał inaczej – mówił bp Dajczak, przypominając również, że każdy ochrzczony musi być misjonarzem. A każde miejsce, w którym się znajdujemy, jest miejscem misji. Ale żeby być misjonarzem, trzeba być świadkiem, trzeba Go spotkać – powiedział na zakończenie ordynariusz koszalińsko – kołobrzeski, który przez wiele lat był biskupem pomocniczym diecezji zielonogórsko – gorzowskiej.

W Mszy św. uczestniczyli wojewoda lubuski Władysław Dajczak, przedstawiciele Akcji Katolickiej oraz członkowie Ruchu Trzeźwości Ziem Zachodnich Polski.

Na zakończenie Eucharystii Lech i Anna Kopyść jako przedstawiciele Stowarzyszenia Rodzin Katolickich dokonali zawierzenia Kościoła Ziem Zachodnich Polski Matce Bożej Cierpliwie Słuchającej z Rokitna.

Patronalne święto diecezji zielonogórsko-gorzowskiej obchodzone jest w rocznicę koronacji cudownego wizerunku. Zgodę na zmianę daty uroczystości patronalnej wyraziła watykańska Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów odpowiadając na prośbę bp. Tadeusza Lityńskiego.

18 czerwca 1989 r. obraz rokitniański został uroczyście ukoronowany. Natomiast 3 maja 2002 roku w dowód uznania wielkiej roli, jaką odgrywa sanktuarium w Rokitnie, tamtejszy kościół uzyskał tytuł bazyliki mniejszej.

Obraz Matki Bożej Rokitniańskiej został namalowany na początku XVI w. W XVII w. trafił do Kazimierza Jana Opalińskiego, opata cystersów z Bledzewa, który ze względu na wzrastający kult przeniósł obraz do kościoła w Rokitnie. Liczne świadectwa łask doznanych za sprawą wstawiennictwa Matki Bożej z Rokitna skłoniły biskupa poznańskiego do powołania specjalnej komisji, która w 1670 r. uznała wizerunek za cudowny i postanowiła, że obraz na stałe pozostanie w Rokitnie.