Bp Długosz do diakonów: Musicie realizować miłość, która płynie od Chrystusa

„Musicie realizować miłość, która płynie od Chrystusa. Musicie realizować miłość, dzięki której człowiek jest wszystkim dla wszystkich” – powiedział bp senior Antoni Długosz, który 27 maja w archikatedrze Świętej Rodziny w Częstochowie udzielił święceń diakonatu dziewięciu klerykom Wyższego Seminarium Duchownego archidiecezji częstochowskiej.

Mszę św. z bp. Antonim Długoszem koncelebrowali m. in. przełożeni z Wyższego Seminarium Duchownego, na czele z rektorem ks. dr Grzegorzem Szumerą oraz księża proboszczowie z rodzinnych parafii diakonów. W archikatedrze zgromadziły się rodziny i przyjaciele nowych diakonów, kapłani, siostry zakonne, klerycy i wierni parafii, z których pochodzą nowi diakoni.

„Wydarzenia zbawcze dokonują się w życiu każdego Kościoła partykularnego. Dzisiaj miejscem takiego wydarzenia staje się nasza archikatedra” – mówił na początku Mszy św. bp Długosz.

Podczas święceń nowi diakoni wypowiedzieli swoje przyrzeczenia, zobowiązali się do celibatu, do posłuszeństwa biskupowi i jego następcom, do wiernego głoszenia Słowa Bożego i posługi sakramentalnej.

W homilii bp Długosz przypomniał, że „miłosierdzie to szczególny charyzmat posługi diakońskiej”. – Ich zadaniem jest to, aby byli przedłużeniem rąk, oczu i serca Jezusa miłosiernego – mówił bp Długosz.

Bp Długosz wskazał rodziny jako szczególne wspólnoty wzrostu powołań do kapłaństwa. – Po narodzinach dziecka rodzice pytają, kim ty dziecko w przyszłości będziesz. Każdy człowiek ma swój jakiś charyzmat, marzenie – mówił bp Długosz.

Biskup senior podziękował rodzicom za „ich kapłaństwo domowego Kościoła”, za to, że „byli pierwszymi katechetami i świadkami wiary”.

Natomiast zwracając się do każdego z diakonów osobno, bp Długosz wskazał na ich osobisty charyzmat i zainteresowania, i dodał: „Odkrywając tajemnicę swojego życia wybraliście drogę do kapłaństwa. W seminarium dokonała się w was przemiana związana z powołaniem do kapłaństwa”.

„W czasie pobytu w seminarium Chrystus ciągle stawiał pytanie czy mnie kochasz? Musicie realizować miłość, która płynie od Chrystusa. Musicie realizować miłość, dzięki której człowiek jest wszystkim dla wszystkich. Macie głosić słowo Boże i nieść pomoc ludziom w potrzebie” – kontynuował biskup senior.

Biskup przypomniał słowa św. Jana Pawła II,, że „drogą Kościoła jest człowiek”. – Wszystko, co przeżywa człowiek musi być bliskie Kościołowi. Trzeba, abyście byli potrzebni ludziom i żyli problemami szczególnie dzieci i młodzieży – wołał biskup i podkreślił: „Musimy troszczyć się o dzieci i młodzież, bo inaczej przegramy batalię o obecność Chrystusa w ludzkich sercach i w życiu człowieka”.

Na zakończenie bp Długosz przypomniał nowym diakonom, aby „z otwartością poświęcili się Bogu i ludziom, by nieść prawdę o Jezusie pełnym miłosierdzia”.

Przed końcowym błogosławieństwem diakoni, dziękując za dar święceń, podkreślili: „W Kościele częstochowskim wzrastamy i w Nim pragniemy służyć”.

Przed święceniami diakoni odbyli rekolekcje w Domu Rekolekcyjnym Święta Puszcza w Olsztynie k. Częstochowy. Rekolekcje przeprowadził ojciec duchowny Wyższego Seminarium Duchownego w Częstochowie ks. dr Remigiusz Lota.

Nowi diakoni archidiecezji częstochowskiej jako patrona swojego rocznika wybrali św. Jana XXIII i jako hasło słowa: „Człowiek nigdy nie jest tak wielki jak wtedy, gdy klęczy” z „Dziennika duszy” św. Jana XXIII.

Św. Jan XXIII (Angelo Giuseppe Roncalli) urodził się 25 listopada 1881 r. w miejscowości Brusico, na terenie Sotto il Monte, w prowincji Bergamo, w ubogiej rodzinie Battisty Roncallego i Marianny Mazzoli. W latach 1892-95 był alumnem Małego Seminarium w Bergamo, a następnie alumnem Wyższego Seminarium Duchownego w Bergamo. W tym okresie rozpoczyna pisanie „Dziennika duszy” – zapisków duchowych, notatek z rekolekcji, zapisków bieżących prowadzonych niemal do ostatnich dni swojego życia.

Kolejne lata drogi do kapłaństwa kleryk Roncalli spędził w Wyższym Seminarium w Rzymie. 10 sierpnia 1904 r. w kościele Santa Maria in Monte Santo przy Piazza del Popolo otrzymał święcenia kapłańskie z rąk bp. Giuseppe Ceppetellego – tytularnego patriarchy Konstantynopola, prowikariusza Rzymu. Ważnym okresem w życiu ks. Roncallego były lata 1905-14, kiedy pełnił on funkcję osobistego sekretarza bp. Radiniego Tedeschiego w Bergamo. Ks. Roncalli, będąc sekretarzem biskupa, zainaugurował w 1906 r. wydawanie pisma diecezjalnego „La Vita Diocesana” (Życie Diecezjalne).

Istotnym etapem życia dla przyszłego papieża był czas jego pracy dyplomatycznej i służby dla Stolicy Apostolskiej (1925-53). W 1925 r. papież Pius XI mianował ks. Roncallego wizytatorem apostolskim w Bułgarii, podnosząc go do godności biskupiej. Święcenia biskupie ks. Roncalli przyjął 19 marca tego samego roku, a jako motto swojej posługi biskupiej obrał słowa: „Obedientia et pax” (Posłuszeństwo i pokój). Swoją misję w Bułgarii bp Roncalli pełnił do 1934 r. Następnie, w latach 1935-44, był przedstawicielem Stolicy Apostolskiej w Turcji i Grecji, a z woli papieża Piusa XII – w latach 1945-52 był nuncjuszem apostolskim we Francji. Nowym etapem życia biskupa, a od 12 stycznia 1953 r. kardynała Roncallego, był okres jego posługi duszpasterskiej w Wenecji.

28 października 1958 r. kard. Roncalli został wybrany na Stolicę św. Piotra. Przyjął imię Jan XXIII. Pontyfikat Jana XXIII był stosunkowo krótki – trwał do 3 czerwca 1963 r.
W dniu 22 czerwca 1962 r. papież Jan XXIII na prośbę biskupa Zdzisława Golińskiego, drugiego ordynariusza diecezji częstochowskiej, nadał katedrze Świętej Rodziny tytuł bazyliki mniejszej. Uroczyste ogłoszenie brewe papieskiego nastąpiło 13 stycznia 1963 r.

Jan XXIII, zanim został wybrany na Stolicę św. Piotra, kilka razy odwiedził Polskę. Ale szczególnie cenił sobie swoje pielgrzymowanie do Częstochowy, na Jasną Górę. Otóż 17 sierpnia 1929 r., będąc jeszcze wizytatorem apostolskim w Bułgarii, odwiedził Jasną Górę. W jasnogórskiej księdze pamiątkowej napisał: „Fiat pax in virtute tua, Regina Poloniae et abundantia in turribus tuis” (Niech będzie pokój w mocy Twojej, Królowo Polski, i obfitość w wieżycach Twoich). W swoich spotkaniach i rozmowach z Prymasem Tysiąclecia powracał do Matki Bożej Jasnogórskiej.

To na prośbę Jana XXIII, wypowiedzianą 4 listopada 1958 r. do kard. Wyszyńskiego, od 6 listopada 1958 r. rozpoczęto odprawianie codziennych Mszy św. w Kaplicy Cudownego Obrazu Matki Bożej na Jasnej Górze w intencji papieża. Na uwagę zasługuje fakt, że ostatnia notatka w „Dzienniku duszy”, zapisana krótko przed śmiercią, 20 maja 1963 r., dotyczy audiencji udzielonej kard. Wyszyńskiemu. Warto też podkreślić, że umierający Papież w czerwcu 1963 r. polecił ustawić przy swoim łóżku obraz Matki Bożej Częstochowskiej. Jan XXII został beatyfikowany przez Jana Pawła II 3 września 2000 r., a kanonizowany przez papieża Franciszka 27 kwietnia 2014 r.