Bp Długosz: w sanktuarium porządkujemy swoje życie

Na sanktuarium, jako na szczególne miejsce, gdzie porządkujemy swoje życie, wskazał bp Antoni Długosz, który przewodniczył 2 lipca, w uroczystość Matki Bożej Ucieczki Grzeszników, Sumie odpustowej w sanktuarium w Wieleniu Zaobrzańskim.

Główne uroczystości odpustowe w wielkopolskim sanktuarium w Wieleniu Zaobrzańskim, gdzie Maryja jest czczona jako Ucieczka Grzeszników, rozpoczęła Pasterka Maryjna sprawowana o północy z niedzieli na poniedziałek. Natomiast już od godz. 6.30 do Wieleńskiej Pani przybywali pielgrzymi.

W tym szczególnym miejscu, gdzie króluje Matka Boża Ucieczka Grzeszników, przez cały dzień kapłani sprawowali dyżur w konfesjonałach. Natomiast Sumie odpustowej, na którą zaproszone zostały w sposób szczególny całe rodziny, razem z dziećmi, przewodniczył częstochowski biskup pomocniczy Antoni Długosz.

„Z wielką miłością przybyliśmy do Wielenia, by popatrzeć na twarz Matki Bożej Ucieczki Grzeszników i na pierwszym miejscu dziękować Jej za dar, jakim jest Jezus Chrystus” – stwierdził w homilii bp Długosz wyjaśniając, że Maryja, która trzyma w swoich dłoniach Dzieciątko, co uwidocznione jest także w cudownej figurze Matki Bożej Wieleńskiej, nie zatrzymuje Jezusa dla siebie, ale chce Go dawać każdemu z nas.

Kaznodzieja zauważył jednocześnie, że Jezus z kolei dzieli się z nami najcenniejszym skarbem, jaki posiada na ziemi – swoją Matką. Wisząc na krzyżu wskazuje bowiem na Nią i mówi: „Niech Ona będzie waszą Matką”.

„Nie dziwi mnie więc, że tak tłumnie przybywacie tu z okazji odpustu Matki Bożej Wieleńskiej, by doświadczając swojej grzeszności mówić Maryi: pomóż mi moja Mamo, abym rozwiązał problemy swojego życia i bym wrócił ponownie do Chrystusa” – mówił biskup dodając, że w sanktuarium każdy może czuć się jak w domu, bo każdy ma tu swoje miejsce.

Bp Długosz, powołując się na słowa bł. Jana Pawła II, podkreślił też, że każde sanktuarium jest ołtarzem i konfesjonałem. „Tu porządkujemy swoje życie, najpierw prosząc Matkę Bożą, aby nam pomogła w dokonaniu rozrachunku ze sobą, a potem, żeby nam dała odwagę, byśmy wszystko to wyrzucili Jezusowi przy konfesjonale, by mocą Bożą unicestwił nasze grzechy i dał nam nadzieję przemiany życia” – zaznaczył.

Po Mszy św. bp Antoni Długosz wraz z innymi kapłanami błogosławił przybyłe do Wielenia dzieci. Ten „biskup od dzieci”, jak jest nazywany, śpiewał także z najmłodszymi pielgrzymami piosenki. W czasie koncertu, w którym aktywnie brały udział dzieci oraz ich rodzice, nie zabrakło takich przebojów jak: „Chrześcijanin tańczy” czy „Gdy na morzu wielka burza”.

Tegoroczne uroczystości odpustowe w sanktuarium w Wieleniu Zaobrzańskim, obchodzącym 7. rocznicę koronacji czczonej tu figury Matki Bożej Ucieczki Grzeszników koronami papieskimi, trwać będą do 9 lipca. W tym czasie, wraz z przybywającymi tu, także spoza Wielkopolski, tysiącami pielgrzymów, modlić będą się m.in. bp. Józef Zawitkowski z Łowicza, bp Paweł Socha z Zielonej Góry oraz metropolita poznański abp Stanisław Gądecki.

Udokumentowana historia Wielenia Zaobrzańskiego rozpoczyna się wraz z osiedleniem się w tym miejscu pod koniec XIII w. cystersów sprowadzonych przez wojewodę poznańskiego Beniamina Zarembę. Co prawda już w 1418 r. konwent klasztoru został przeniesiony do pobliskiego, bardziej obronnego Przemętu, jednak cystersi wciąż dbali o Wieleń fundując tu w ciągu wieków kolejne, drewniane kościoły. Murowaną, istniejącą do dziś świątynię wznieśli oni w latach 1731-1742. Ten późnobarokowy kościół zaliczany jest do zabytków klasy I.

W ołtarzu głównym wieleńskiej świątyni znajduje się gotycka figura Maryi z Dzieciątkiem. 120-centymetrowa rzeźba pochodzi z drugiej połowy XV w. i została wykonana z drzewa lipowego na wzór figury, która uległa zniszczeniu, a która otaczana była w Wieleniu kultem jeszcze przed przybyciem tu cystersów, a więc „od niepamiętnych czasów”.

Podobno Matka Boża objawiła się tu bowiem niegdyś ubogiej pasterce na pniu lipowym, a miejsce to, które Maryja tak bardzo ukochała, zaczęto otaczać wielką czcią. Do dziś do sanktuarium w Wieleniu Zaobrzańskim, do cudownej figury Matki Bożej Ucieczki Grzeszników, przybywają rocznie dziesiątki tysięcy pielgrzymów. Od wieków też, za Jej przyczyną, doznają tu wielu łask i uzdrowień zarówno fizycznych, jak i duchowych.

Cudowną figurę Matki Bożej koronował na prawie diecezjalnym 5 września 1993 r. ówczesny metropolita poznański abp Jerzy Stroba. Korony te zostały jednak skradzione w przeddzień 10. rocznicy tego wydarzenia. Jednak dzięki ofiarności pielgrzymów wkrótce wykonano nowe korony dla Maryi i Dzieciątka Jezus i rozpoczęto starania o koronację na prawie papieskim.

Uroczystość ta odbyła się 3 lipca 2005 r., a uczestniczyło w ok. 50 tysięcy pielgrzymów, 200 kapłanów i ponad 20 biskupów. Korony pobłogosławione w Rzymie w październiku 2004 r. przez Jana Pawła II na skronie Maryi i Dzieciątka Jezus nałożyli kard. Joachim Meisner z Kolonii, abp Edward Nowak, sekretarz Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych oraz abp Stanisław Gądecki, metropolita poznański.

Trzeba zaznaczyć, że w Wieleniu Zaobrzańskim wielkim kultem cieszy się również krzyż znajdujący się w kaplicy Męki Pańskiej za ołtarzem głównym, w dawnym kapitularzu zakonnym, gdzie dawniej zbierali się zakonnicy. Jest już tradycją tego miejsca, że kiedy przybywający tu pielgrzymi pokłonią się Najświętszemu Sakramentowi i Matce Bożej, idą na modlitwę przed cudownym krucyfiksem (niegdyś pokonywali oni tę drogę po kolanach). Tam, pątnicy obejmują nogi Zbawiciela dłońmi, którymi później dotykają swoich chorych miejsc, a o tym, jak częsta to praktyka świadczą bardzo już wytarte nogi wiszącego na krzyżu Chrystusa. Jest to też miejsce szczególnej modlitwy kapłanów, którzy oddają się w opiekę Ukrzyżowanemu.