Bp Dydycz: każde nowe pokolenie musi opowiedzieć się za wiarą

Każde nowe pokolenie i każdy człowiek musi osobiście opowiedzieć się za wiarą. Mogą w tym jednak dopomagać obyczaje, klimat duchowy i piękno świątyń – powiedział bp Antoni Dydycz. W niedzielę 30 września w Brańsku odbyły się uroczystości dziękczynne w 150-lecie istnienia kościoła pw. Wniebowzięcia NMP, połączone z jego uroczystym poświęceniem – czyli rekonsekracją.

Biskup drohiczyński podkreślił w kazaniu, że każda świątynia jest wielką tajemnicą obecności Boga i spotkania człowieka z Bogiem. – Świątynia stanowi przestrzeń w sposób szczególny wydzieloną z innych przestrzeni, tak aby człowiek mógł odnaleźć drogę do Boga – dodał.

Kaznodzieja nawiązał też do zadań nowej ewangelizacji podkreślając, że wiary nie można jedynie odziedziczyć po przodkach ale każdy osobiście musi się za nią opowiedzieć.

Podczas uroczystości, w ołtarzu zainstalowano relikwie św. Jukundyna i św. Placydy. Bogatą symbolikę obrzędów poświęcenia kościoła z namaszczeniem ołtarza i ścian oraz zainstalowaniem relikwii wyjaśniał, pochodzący z tej parafii rektor Wyższego Seminarium Duchownego ks. prof. Tadeusz Syczewski. Następnie ks. dr Krzysztof Mielnicki, dyrektor Wydziału Katechezy i Szkolnictwa Katolickiego kurii w Drohiczynie, odczytał dekret biskupa drohiczyńskiego.

Proboszcz brańskiej parafii ks. prałat Janusz Łoniewski, rozpoczynając uroczystość powiedział, że świątynia ta została zbudowana, staraniem ks. Wojciecha Kociołkowskiego. Poświęcono ją 18 listopada 1862 roku, jednak z dokumentów nie wynika, że był to uroczysty akt poświęcenia – czyli konsekracji przez biskupa. Rocznica jego powstania stała się zatem okazją do dopełnienia tego obrzędu, uwzględniając także fakt, że przeszła ona gruntowny remont po zniszczeniach wojennych w 1944 roku, otrzymując zupełnie nowa nastawę ołtarz głównego w 2000 roku, dzięki staraniom, ówczesnego proboszcza ks. prałata Romana Wodyńskiego. – Chcemy złożyć hołd poprzednim pokoleniom, za troskę o ten dom Boży i podziękować za ofiarność, remonty i upiększanie go w ciągu minionych 150 lat – zaznaczył ks. Łoniewski.

Ponadto historię parafii przybliżył Zbigniew Romaniuk, autor książki zatytułowanej „ Z dziejów parafii rzymsko-katolickiej w Brańsku”. Przypomniał on, że początki brańskiej parafii sięgają XV wieku, ale już wcześniej istniały tam świątynie, a chrześcijaństwo na te tereny dotarło już w XI wieku.

Nad kolejnymi świątyniami patronat sprawowali królowie polscy, który fundowali i uposażali kościoły. Były one jednak niszczone, zarówno podczas „potopu szwedzkiego” i najazdów Moskali, jak też na skutek pożarów, które trawiły drewniane obiekty.

W czasach zaborów, po kolejnym pożarze podejmowano najpierw próbę zbudowania kościoła, uniemożliwioną przez ówczesne władze, a wzniesiona tymczasowa kaplica, służyła parafii ponad 50 lat.

Staranie o budowę murowanego kościoła były torpedowane, w oparciu o brak zgody proboszcza prawosławnego, pomimo posiadanych środków, wybudowania cegielni, zwiezienie kamienia i wapna oraz posiadanych planów.

Zezwolenie na budowę kościoła murowanego w stylu neoklasycznym uzyskał dopiero po kilku latach ks. Wojciech Kociołkowski. On także poświęcił kamień węgielny, a kościół zbudowano przez dwa i pól roku.

W 1862 roku biskup wileński upoważnił dziekana bielskiego ks. Stanisława Włodkowskiego do jego poświęcenia, aby mogły być tam odprawiane nabożeństwa, zaś prace wykończeniowe trwały jeszcze przez kilka lat.

Kościół ten dotrwał do czasów niepodległości. W 1920 roku Bolszewicy zniszczyli jego wnętrze, a w 1936 roku był pożar wieży. Wnętrze i dach świątyni zostały całkowicie zniszczone w wyniku podpalenia budowli przez wycofujące się wojska niemieckie w 1944 roku.

Prelegent mówił także o wielkim zaangażowaniu biednej wówczas ludności w odbudowę zniszczonego kościoła. W 1945 roku został zamordowany odpowiedzialny za jego odbudowę ks. Józef Chwalko. Dalszą odbudowę prowadzili kolejni proboszczowie. Wszystkie prace przez były jednak wykonywane bez konkretnego planu zagospodarowania świątyni, dlatego jej wygląd różni się bardzo od pierwotnego stanu sprzed zniszczenia. Podkreślił on także, iż dzięki wielkiemu zaangażowaniu duszpasterzy i ludności obecnie brańska świątynia posiada godny wygląd.

Parafia zaś, kontynuował, to nie tylko budowla, ale przede wszystkim zaangażowana w życie religijne, wspólnota wiernych. Pracowało w niej 40 proboszczów i kilkuset wikariuszy. Obecnie zaś z parafii Brańsk pochodzi wielu księży, wśród których są rektorzy seminariów duchownych, profesorowie uniwersytetów i misjonarze, a także wiele sióstr zakonnych.