Bp Fortuniak: kapłan to człowiek żyjący pełnią Chrystusowego życia

Kapłan to człowiek żyjący pełnią Chrystusowego życia, wrażliwy na sprawy ludzkie, obecny tam, gdzie jest zawiść, niesprawiedliwość, cierpienie, ale i radość, pokój i miłość – mówił bp Zdzisław Fortuniak w drugą niedzielę Wielkiego Postu. Biskup pomocniczy archidiecezji poznańskiej przewodniczył uroczystej Eucharystii w katedrze i udzielił posługi akolitatu dwunastu alumnom Arcybiskupiego Seminarium Duchownego oraz jednemu alumnowi seminarium kongregacji filipinów.

Bp Fortuniak zwrócił uwagę, że posługa akolitatu jest etapem na drodze do kapłaństwa, które jest posłaniem do ludzi. Zauważył, że wiele osób ślepo naśladuje dziś postawy i obyczaje współczesnego świata. Odnosząc się do dzisiejszej Ewangelii o przemienieniu Jezusa na górze Tabor, biskup pomocniczy archidiecezji poznańskiej podkreślił, że współcześni ludzie zapominają o swoim przeznaczeniu do wieczności. – Żyją tak, jakby w Chrystusie nie było tego, co przeżyli świadkowie przemienienia – stwierdził kaznodzieja.

Bp Fortuniak podkreślił, że być kapłanem to służyć, karcić, pouczać i być gotowym na cierpienie, jeśli tego wymaga prawda Chrystusowa. – Kapłan to nie wyuczony zawód, powtarzanie gestów, tytuł do chwały, możliwość wygodnego życia, nie dodatek do człowieczeństwa, ale obowiązek uświęcania wszystkich przez Eucharystię, konfesjonał, szkołę, salkę, ambonę – przekonywał biskup.

Bp Fortuniak, zwracając się do akolitów, podkreślił, że wychodząc do ludzi, powinni najpierw wstępować z Chrystusem na górę Przemienienia.

Wierni zgromadzeni w bazylice archikatedralnej w Poznaniu modlili się również za zmarłych i poszkodowanych we wczorajszej katastrofie kolejowej w okolicach Szczekocina k. Zawiercia.

Akolitat jest kolejnym po lektoracie etapem przygotowania do święceń diakonatu i prezbiteratu. Akolita ustanawiany jest po to, aby usługiwał przy ołtarzu oraz pomagał kapłanowi i diakonowi. Ma przygotowywać ołtarz i naczynia liturgiczne oraz w razie potrzeby rozdawać wiernym Komunię św., a także jako nadzwyczajny szafarz zanosić ją do chorych.