Bp Fortuniak: nie ma większego daru niż Pan Jezus obecny w Komunii św.

„Nigdy nikomu nie podarujecie większego daru niż Pan Jezus obecny w Komunii św.” – mówił 7 marca do nowo ustanowionych akolitów archidiecezji poznańskiej bp senior Zdzisław Fortuniak. Akolitat w katedrze poznańskiej przyjęło ośmiu kleryków Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu.

W homilii biskup senior, nawiązując do spotkania Jezusa z Samarytanką przy studni Jakubowej zauważył, że Chrystus chce podzielić się darem, który o wszystkim w życiu ludzkim rozstrzyga. Pragnie przekazać prawdę Ewangelii o życiu wiecznym, którą przyniósł On jako dar od Ojca.

„Każdy człowiek może do tego źródła podejść, aby utwierdzić w sobie synostwo Boże. Samarytanka uwierzył i przyjęła dar od Chrystusa, stała się inną osobą. Tak może powtarzać się przemiana każdego człowieka. Woda życia wiecznego w Chrystusie nigdy nie wysycha” – przekonywał bp Fortuniak.

Zaznaczył, że ludzkie pragnienia są różne, ale zawsze jest to „pragnienie szczęścia, z którym człowiek wędruje przez życie, a nie zawsze umie sobie z nim poradzić, wbrew swojemu doświadczeniu i mądrości, szuka niestety szczęścia tam, gdzie ono nigdy nie przebywa”.

Bp Fortuniak zwrócił uwagę, że aby w człowieku mogła dokonać się przemiana, nie wystarczy spojrzenie na czyjeś nieszczęście z bezpiecznej perspektywy. „Tak jak łuna nad katedrą Notre Dame w Paryżu nie zmieniła Francuzów, tak nie odmieniła Polaków ani śmierć Jana Pawła II, ani katastrofa smoleńska, tak nie odmieni ich również pandemia. Nie zmieni ich też żadna deklaracja” – stwierdził kaznodzieja.

Wyraził przekonanie, że odrodzenie może przyjść przez szczere spotkanie z Chrystusem, jak spotkanie Samarytanki przy studni Jakubowej.

„Odrodzenie zacznie się od modlących się ludzi, kochających Pana Jezusa, niebojących się tego, co sobie inni o nich pomyślą, niebojących się ani cyników, ani hejterów, nielękających się ludzi znieważających święte wizerunki i wykrzykujących obraźliwe a niemądre hasła” – podkreślił bp Fortuniak, zwracając się do nowo ustanowionych akolitów.

Akolitat jest dla kleryków etapem przygotowania do święceń diakonatu i prezbiteratu. Akolita może usługiwać przy ołtarzu, w razie potrzeby może też rozdawać wiernym Komunię św., a także jako nadzwyczajny szafarz zanosić ją do chorych.