Bp Fortuniak: św. Urszula Ledóchowska była człowiekiem ośmiu błogosławieństw

– Św. Urszula Ledóchowska była człowiekiem ośmiu błogosławieństw – stwierdził bp Zdzisław Fortuniak wskazując na świętą założycielkę Zgromadzenia Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego jako na tę, która w swoim życiu naśladowała Chrystusa. Poznański biskup senior przewodniczył wieczorem 17 kwietnia w sanktuarium św. Urszuli w Pniewach jubileuszowej Mszy św. – pierwszej z zaplanowanych podczas tegorocznych obchodów 150. rocznicy jej urodzin.

Obchody jubileuszowe rozpoczęło dziś w Pniewach, w domu macierzystym Zgromadzenia Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego (urszulanek szarych), sympozjum naukowe poświęcone św. Urszuli Ledóchowskiej.

– W czasie tej Eucharystii inaugurującej jubileusz naszej Matki Założycielki, pragniemy wielbić Boga i Jemu dziękować za wielkie rzeczy, których dokonał w życiu św. Urszuli i które z pewnością pragnie kontynuować poprzez dziedzictwo pozostawione przez naszą Matkę nam i całemu Kościołowi – zaznaczyła na początku liturgii matka generalna zgromadzenia Franciszka Sagun.

– Świętując 150. rocznicę urodzin św. matki Urszuli przebiegamy drogi jej życia, przyglądamy się bogactwu jej osobowości, ale patrzymy też na to, co po sobie pozostawiła – zauważył natomiast w homilii bp Fortuniak odnosząc się do biografii świętej, która, jak podkreślił, „była człowiekiem ośmiu błogosławieństw”.

– Kiedy chrześcijanie naśladują Chrystusa stają się błogosławieni, czyli szczęśliwi, bo są otoczeni szczególną troską Boga, który umacnia, pociesza, udziela miłosierdzia i wzywa do siebie – tłumaczył kaznodzieja.

Po zakończonej liturgii św. Urszula Ledóchowska w znaku relikwii wyruszyła w wędrówkę po domach rodzin, które ją do siebie zaprosiły. Peregrynacja ta rozpoczęła się w domu macierzystym będącym duchowym centrum zgromadzenia, w którym matka założycielka mieszkała i pracowała w latach 1920-1939. Do tego też domu wróciła w swoich relikwiach w 1989 r.

Świętowanie obchodów jubileuszowych 150. rocznicy urodzin św. Urszuli Ledóchowskiej zaplanowano do połowy listopada. W tym czasie odprawione zostaną liczne Msze św. w kościołach, którym patronuje św. Urszula i kaplicach zgromadzenia, m.in. w Warszawie, Poznaniu, Łodzi, Lipnicy Murowanej, Częstochowie, Lublinie i poza granicami kraju: w Loosdorf (Austria) czy w Kopenhadze (Dania).

W Lublinie w dniach 18-19 kwietnia odbędzie się też ogólnopolski konkurs piosenki religijnej „Święty to przyjaciel”, a w Warszawie 24 maja – koncert poetycko-muzyczny „Miłować – dopokąd idę”, z tekstami św. Urszuli i św. Jana Pawła II, w którym wezmą udział m.in. Wiesław Komasa i Maja Komorowska.

Julia Maria Ledóchowska, która później przyjęła imię zakonne Maria Urszula, urodziła się 17 kwietnia 1865 r. w Loosdorf k. Wiednia. Była rodzoną siostrą Marii Teresy Ledóchowskiej, powszechnie nazywanej matką czarnej Afryki, założycielki sióstr klawerianek, beatyfikowanej przez Pawła VI w 1975 r. oraz siostrą Włodzimierza Ledóchowskiego, przyszłego przełożonego generalnego Towarzystwa Jezusowego i bratanicą prymasa Polski kard. Mieczysława Ledóchowskiego.

W wieku 21 lat wstąpiła do klasztoru urszulanek w Krakowie, zgromadzenia założonego przez św. Anielę Merici w XVI w., a w 1889 r. złożyła pierwszą profesję zakonną. Następnie pracowała m.in. w Rosji i Skandynawii, prowadząc szkoły dla dziewcząt i ochronki dla osieroconych dzieci. W 1920 r. Urszula osiedliła się w Pniewach k. Poznania. Tam założyła nowe zgromadzenie – Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego, które kontynuowało życie w duchowości urszulańskiej, a działalność ewangelizacyjną podejmowało głównie poprzez pracę wychowawczą. Zgromadzenie to zatwierdził papież Benedykt XV 7 czerwca 1920 r.

Św. Urszula Ledóchowska zmarła w opinii świętości 29 maja 1939 r. podczas wizyty w domu generalnym w Rzymie. Beatyfikował ją bł. Jan Paweł II 20 czerwca 1983 r. w Poznaniu, a 18 maja 2003 r. ogłosił ją w Rzymie świętą.